Mooi, de Curiosity staat op Mars. Ik begrijp dat zo’n landing technisch heel moeilijk is; er zijn nogal wat Marsmissies mislukt, en hoewel het de laatste tijd allemaal niet zo slecht gaat, bedienden de onderzoekers zich nu van een nieuwe methode om hun rijdende laboratorium te doen landen. Met succes. Ze beginnen het blijkbaar te leren.
Het is moeilijk op te sommen wat de NASA allemaal goed heeft gedaan de laatste dagen bij het voorlichten van het publiek. Om te beginnen gaven ze al enkele dagen van te voren aan wat er zou gaan gebeuren. Er werd ook uitgelegd dat het moeilijk was en verkeerd kon gaan. Dat is natuurlijk heel leep, want als het goed gaat, is de vreugde des te groter, en als het onverhoopt verkeerd gaat, oogt het niet zo erg.
Natuurlijk, zo werd een hype gecreëerd, zoals ook wel blijkt uit een sexy uitdrukking als “Seven Minutes of Terror”. Maar alle informatie was gewoon open te vinden, en het waren alleen mafkezen als ik die van de opwinding geen oog konden dichtdoen.
Vervolgens was online alle informatie te vinden, en op alle niveaus. Voor kinderen, voor mensen met een oppervlakkige belangstelling, voor mensen met verdergaande interesse. Tijdens de afdaling werd de laatste informatie doorgetwitterd en binnen enkele minuten na de landing twitterde men een foto door. Mijn ouders kochten in 1969 een televisie om de eerste maandlanding live te kunnen zien; ik volg nu een Marslanding via Twitter.
Maar het belangrijkste was dat de NASA gewoon deed wat je van een onderzoeker verwacht: ze lieten ons delen in de verbazing en maakten ons deelgenoot in de speurtocht. Zó, en niet anders, leg je wetenschap uit.
De Curiosity staat op Mars. Mooi. Kan ik eindelijk naar bed.
Ik ben geloof ik erg blase. (geen idee waar de diacritics zitten) Ik las je stukje en dacht, goh alweer 1. Dus ze vinden aannemelijkerwijs sporen van h2o op mars. Waarom niet. Dat spul zwerft in gigantische ijsblokken een triljarden tonnen rond. Ze vind esporen van leven. Waarom niet. Geen enkele reden aan te nemen dat koolstof gebaseerd leven uniek op aarde aanwezig is, eerder het tegenovergestelde.
En dan?
Ah, Petrossa, maar een aanname en een empirische waarneming zijn twee volstrekt verschillende dingen.
Goed, ik heb ook niet wakker gelegen van die landing. Ik ben zo gevoelig voor technologische hypes; “revoluties” in de auto-industrie boeien me evenmin.
Sporen van water zijn er al gevonden op Mars. Dus dat is ook niets bjzonders.
Maar sporen van koolstof gebaseerd leven, ja, dat is net zo schokkend en opwindend als dat higgs-boson van laatst. Dan is er – om JL te parafraseren – weer een stukje van de legpuzzel terecht en rijzen er weer vele nieuwe interessante vragen. Dat is meteen het antwoord op uw allerlaatste vraag.
Ik hoop van harte dat ik nooit zo blasé word dat ik mijn belangstelling voor die legpuzzel verlies.
Ik ben niet zo gevoelig.
Tsja, in mijn optiek bestaat er geen legpuzzel van het leven. In een to all intents and purposes oneindig in tijd (want niet echt bestaand behalve voor ons) universum kan alles gebeuren. Dus ook koolstof gebaseerd leven, gewoon een samenloop van omstandigheden. En dat kan wel 10e12 keer, of oneindig keer. Tijd zat.
Naar mijn bescheiden mening moet je de bescheiden resources die je hebt aanwenden om (in het onwaarschijnlijke geval dat we niet allang zijn uitgestorven) uit te zwermen.
Dan is mars wel de laatste plaats waar ik me zou vestigen.