Nou nou. Dat was weer lachen, hoe de minister-president vier PVV-Kamervragen beantwoordde.

1. Bent u bekend met het bericht ‘Beatrix draagt hoofddoek voor moskeebezoek Abu Dhabi’?
2. In hoeverre bent u het eens met de PVV dat de hoofddoek een symbool van islamisering, onderdrukking en discriminatie van de vrouw is?
3. En realiseert u zich dat ons staathoofd [sic] op deze wijze de onderdrukking van vrouwen legitimeert?
4. Had deze trieste wanvertoning niet voorkomen kunnen worden? Zo neen, waarom niet?

Waarop Mark Rutte antwoordde:

1. Ja.
2-4. Bij een bezoek van H.M. de Koningin aan een godshuis worden de daarbij behorende kledingvoorschriften gerespecteerd. (Bron)

Ik heb er, zoals wel meer mensen vandaag, om gelachen. Maar eigenlijk is het niet grappig. In de eerste plaats getuigt het niet van goede parlementaire manieren dat de minister-president de eigenlijke kwestie ontwijkt: dat een hoofddoek kan worden beschouwd als een symbool van onderdrukking. Toevallig denk ik dat het genuanceerder ligt, maar het PVV-standpunt is niet irrationeel en de partij heeft recht op een beschaafd antwoord.

In de tweede plaats: wat doet de koningin eigenlijk in een godshuis? Natuurlijk mag ze wat plaatselijke cultuur opsnuiven, maar moet dat in functie? Ik voel me hier ongemakkelijk bij, zoals ik me ook ongemakkelijk voel als een lid van de regering (in functie) een kerk of een synagoge bezoekt.

Ik weet dat dit gewoon gebeurt, maar we hebben een scheiding van kerk en staat, die ik graag strenger zou willen toepassen dan tot nu toe gebruikelijk is geweest. De vrije zondag zou bijvoorbeeld beter in een CAO dan bij wet kunnen worden geregeld. Als hoogwaardigheidsbekleders een bezoek aan een godshuis willen brengen, moeten ze dat niet laten, maar ze kunnen dat volgens mij beter doen in hun eigen tijd.

Dat wil niet zeggen dat religieuze overtuigingen helemaal geen rol mogen spelen. Toevallig stuitte ik kort geleden via de blog van Jim West op een mooie uitspraak van Jimmy Carter in Christianity Today. De voormalige president van Amerika geeft daarin mijns inziens perfect aan hoe een gelovige én de scheiding van kerk en staat kan respecteren én zijn eigen geweten kan volgen.

I’ve always been fully committed to separation of church and state. I didn’t permit worship services in the White House as had been done earlier. I was careful not ever to promote my own Christianity as superior in America to other religions, because I feel all religious believers should be treated carefully. At the same time, there’s no way I could ever separate my Christian belief from my obligations as a naval officer, as a governor or as President, or from my work now. I can’t say my commitments as President were free of my beliefs. We worship the Prince of Peace, and one of the key elements of my life as President in challenging times was to keep our country peaceful. I was able to deal with challenges without launching a missile or dropping a bomb. My commitment to peace was an aspect of my Christian faith. Also, basic human rights are obviously compatible with the teachings of Jesus Christ, and I made human rights a foundation of foreign policy.

Dat kun je zweverig vinden en ook wat onoprecht, want Carter mag dan geen raketten hebben afgeschoten of bommen hebben laten vallen, hij autoriseerde wel een militaire actie tegen Iran. Desalniettemin geeft hij mijns inziens goed aan hoe een gelovige kan omgaan met de scheiding van kerk en staat. Zoals Jimmy Carter geen religieuze plechtigheden in het Witte Huis toestond, zo zou koningin Beatrix, ongeacht haar alleszins respectabele persoonlijke overtuigingen, er mijns inziens beter aan doen godshuizen te vermijden.