Ondertussen in Syrië

Beschoten: Crac des Chevaliers

In Syrië woedt een burgeroorlog. Het voelt altijd wat bezwaarlijk om, terwijl mensen vechten om te overleven, te beginnen over de luxe van het erfgoedbeleid. Toch is het, denk ik, zinvol om er – al is het maar terloops, alvorens terug te keren naar de belangrijkere zaken – kort aandacht aan te besteden. Een eerste rapport van het Global Heritage Network over de schade aan de monumenten vormt deprimerende lectuur. Hier is een lijstje, dat ik overneem van blz.6 van het rapport. Daarna volgen er nog 45 pagina’s.

Sites known to have been affected by the shelling are:

  • World Heritage Site – (parts of the) Archaeological Villages of Northern Syria, in particular al-Bara, Deir Sunbel, Aïn Larose.
  • World Heritage Site – Bosra.
  • World Heritage Site – Crac des Chevaliers.
  • Tentative World Heritage Site – Apamea and the citadel of Qal’at al-Mudiq. Also the town surrounding the citadel, which is known to date from at least the 16th century. Damage has been confirmed at the 16th century Mosque al-Tawhid, and is suspected at the Islamic caravanserai which forms the museum.
  • Tell Sheikh Hamad (Dur Katlimmu) – Assyrian temple collapsed after shell fire and the site was “transformed into a battlefield between deserters and army”.
  • Mosque of Idlib Sermin (Fatimid era).
  • Mosque of al-Tekkiyeh Ariha minaret destroyed.
  • Al-Qusaayr – Great Mosque and Mar Elias monastery damaged.
  • Mosque al-Herak in the Dara’a region.
  • Oldest mosque in city of Sermin.
  • Our Lady of Seydnaya Monastery – Earliest part of monastery dates to early Christian era (circa 547AD) – shell through back wall.
  • Tomb of the Sheikh Dahur al-Muhammad in Rityan, in Aleppo province.
Deel dit:

Een gedachte over “Ondertussen in Syrië

  1. MNb

    “Het voelt altijd wat bezwaarlijk om ….. te beginnen over de luxe van het erfgoedbeleid.”
    Niet iedereen denkt er zo over. Toen de Weermacht de Sovjet-Unie binnenviel en de Russische bevolking naar het oosten probeerde te vluchten was er ook de beheerder van een museum gewijd aan Toergenjev (als ik me goed herinner) die alle spullen op een treinwagon laadde. Bij elk stop werd zijn wagon bestormd. Elke keer legde hij uit wat die spullen waren. Elke keer konden de spullen verder, omdat de menigte ze met rust liet.
    De bron kan ik op dit moment niet vinden. En misschien is het ook wel een mythe. Maar het is een mooi verhaal.

Reacties zijn gesloten.