De foto hierboven is geen truc. Ik maakte hem in de Syrische stad Aleppo, in de ochtend, op de dag waarop Obama tot president werd gekozen. Ik was zeer vroeg wakker en omdat ik mijn reisgenoot niet wilde wekken, ging ik in de lobby van het hotel om daar wat te schrijven. Er stond een TV en ik zag de gracieuze rede waarmee de verslagen presidentskandidaat McCain de nieuwe president feliciteerde, en luisterde even later naar Obama’s aanvaardingstoespraak, die ik uitgesproken zwak vond.
Ik vermaakte me met het noteren van de clichés, waarvan ik wist dat ik er mijn reisgenoot bij het ontbijt een plezier mee zou doen. De zon kwam op van achter de citadel en toen ik de foto nam, bedacht ik dat zelfs de natuur soms vervalt tot clichés.
Ik zuchtte. De man achter de bar zette de TV af en zuchtte ook. Onze blikken kruisten elkaar en hij zei dat hij hoopte dat er in Syrië ook ooit vrije verkiezingen zouden zijn. Ik schaamde me diep om mijn cynisme, en nu ik vandaag aan die ochtend terugdenk, bekruipt die schaamte me opnieuw.
Prachtige foto. Waarom zou het en truc zijn?