Renan, Renan, steeds Renan (1)

Renan, ontdekker van Fenicië

Al sinds jaar en dag geef ik onderwijs over de “historische Jezus”, dat wil zeggen de zoektocht naar de historische waarheid over de in Jeruzalem als troonpretendent gekruisigde timmerman uit Nazaret. De reformatoren kwamen al tot de conclusie dat er verschil was tussen wat de Kerk daarover leerde en wat erover viel te lezen in de Bijbel, en ontdeden de theologie van allerlei middeleeuwse aanslibsels. In de Verlichting werd de vraag aangescherpt: hoe betrouwbaar was de Bijbel zelf? Wat wisten we eigenlijk over Jezus?

De vraag werd in het middelpunt van de publieke aandacht geplaatst door de Fransman Ernest Renan (1823-1892). Zijn Vie de Jésus uit 1863 concludeerde dat “Jésus ne sortit jamais par son action du cercle juif” en is een van de beroemdste wetenschappelijke boeken uit de negentiende eeuw. En terecht. Zelfs als we Renans methode tegenwoordig naïef vinden, is het indrukwekkend hoe hij erin slaagde een destijds nog niet voldoende opgelost wetenschappelijk vraagstuk zó te beschrijven dat een breed publiek er belang in stelde.

Los daarvan: het was een vraagstuk dat, in het toenmalige Frankrijk, grote politieke implicaties had. Keizer Napoleon III was als republikein aan de macht gekomen en moest steeds opnieuw de conservatieve katholieken apaiseren. Een boek als dat van Renan, dat de Verlichtingsideeën tegenover de opvattingen van de Kerk plaatste, was vanaf het begin controversieel, hoewel Renan terecht oordeelde dat “vrais chrétiens ne trouveront dans ce petit volume rien qui les blesse”.

[Dit is de eerste van vier blogposts over een negentiende-eeuwse geleerde die ik werkelijk overal tegenkwam, en van wie ik vermoedde dat hij interessant was. Terecht, zoals zal blijken in het vervolg.]

Deel dit:

5 gedachtes over “Renan, Renan, steeds Renan (1)

  1. MNb

    Ah, u bent een voor mij nieuw genre aan het exploiteren – wetenschap als feuilleton. Spannend!
    Mijn dank.

  2. Thomas

    Maar dat is Gérard Depardieu! De gelijkenis is sprekend. Voor het overige sluit ik me aan bij de reactie van MNb.

  3. Mike Uyl

    Ik lees de Mainzer Beobachter graag en met aandacht, maar mijn Frans is van een Hollands niveau, kortom knudde. Gaarne bij deze citaten een vertaling opdat ik dit stukje ten volle kan “savourer”.

    1. MNb

      Mijn Frans is ook niet best, maar het tweede citaat lukt me nog wel:
      “Ware christenen vinden in dit werkje niets dat hen kan kwetsen.”

Reacties zijn gesloten.