Ik weet niet precies wat ik me had voorgesteld bij het Palestijnse vluchtelingenkamp Al-Buss in Tyrus, maar toen ik de toegang zag, schrok ik. Weliswaar was er geen blokkade, leek het gele wachthuisje leeg en konden de bewoners het gebied gewoon op en af lopen, maar het straatje was zó ingericht dat het snel viel af te sluiten. De bewoners konden op elk gewenst moment veranderen in gevangenen. Een bord dat mensen met een buitenlands paspoort geen toegang hadden, versterkte de indruk dat de vluchtelingen vooral buiten het zicht van de wereld moesten blijven.
Alleen al in Libanon wonen zo’n 400.000 Palestijnse vluchtelingen. Ik heb plausibel klinkende argumenten gehoord waarom dat cijfer te hoog is, en misschien klopt het inderdaad niet. Harde cijfers zijn in het Midden-Oosten zelden te krijgen. Het zijn er in elk geval tienduizenden. Het zijn er in elk geval te veel.
De Palestijnen zijn in twee golven weggetrokken uit hun land. De eerste was in 1948, de tweede in 1967. Ze hebben van de gastlanden Libanon, Jordanië en Syrië geen burgerrechten gekregen. Dat is ook niet zo vreemd. In Jordanië waren bijvoorbeeld rond 1970 zoveel vluchtelingen dat ze, als ze gelijke rechten hadden gekregen, de macht zouden hebben kunnen overnemen. Ze werden tijdens de “zwarte september” weggebombardeerd.
Daarna bracht de PLO haar hoofdkwartier over naar Libanon, een land waar een precaire balans bestond tussen shi’ieten, soennieten en christenen. In 1975 laaide het geweld tussen de twee laatstgenoemde groepen op, en de PLO raakte daarbij betrokken. Het evenwicht was verstoord, en zo begon een periode van vijftien jaar burgeroorlog. Net as de Jordaniërs zullen de Libanezen de Palestijnse vluchtelingen nooit volledige rechten geven, uit angst dat het evenwicht opnieuw zal worden verstoord.
Syrië kende een even precair evenwicht, maar ook dat is inmiddels verstoord. President Assad heeft vluchtelingenkampen – waarbij je overigens niet moet denken aan echte kampen, maar aan niet al te best gebouwde stadswijken – laten bombarderen. Ik heb daarover al eens geblogd.
Voor dit stukje al te larmoyant wordt: het is niet uitsluitend misère. Ik heb in Syrië en Jordanië Palestijnen ontmoet die in de toeristische sector een redelijk inkomen verdienden. Vorige week sprak ik een archeologe die naar Amerika kon reizen. Wie hard studeert, heeft in elk geval vanuit Libanon een uitweg. (Of dat in Syrië ook zo was/is, weet ik niet.) De mensen in Al-Buss werken als dagloners in de landbouw en in de bouwnijverheid, en kunnen wat sparen.
Het is ook niet zo dat de Palestijnen zelf geen verantwoordelijkheid dragen voor hun positie. Velen hadden werk in de Golfstaten en konden geld naar hun familie sturen – tot Yasser Arafat in 1990 in het conflict tussen Saddam Hussein en de Verenigde Staten partij koos voor Irak. Daarna konden de Palestijnse gastarbeiders in de Golfstaten hun biezen pakken.
Heiligen zijn de Palestina verdrevenen niet. Maar het zijn wel mensen. Niemand, waar ter wereld ook, verdient het om te worden gedwongen zijn dorp te verlaten. Niemand verdient het de speelbal te zijn van cynische politici. Niemand verdient het buiten het zicht van de wereld te worden gehouden op een terrein dat op elk moment kan worden afgesloten.
Ik zie Israël niet gauw de mensen terugnemen. Zou ik in Israël wonen en de haatpropaganda uit de Arabische landen kennen, mijn bereidheid een compromis te zoeken zou ook niet groot zijn. Ik zie ook niet snel hoe de internationale gemeenschap een oplossing kan vinden. Ik zie Jordanië en Libanon niet snel burgerrechten verlenen. Kortom, ik zie de problemen niet verdwijnen.
Maar ik wilde wel weten hoe de problemen konden ontstaan. Ik ken aardige Israëlis, ik ken een Syrische Palestijn met een drankprobleem, ik ken een half dozijn mondaine Libanezen: allemaal mensen die niet op elkaar willen schieten. Ook de oplichter uit Jordanië wiens levensweg de mijne helaas kruiste, is geen moordenaar. Wat heeft de zaken uit de hand laten lopen? Daarover volgend keer.
Er zijn ongeveer 20.000 echte vluchtelingen, de meesten zijn niet ‘hun dorp uitgejaagd’ maar zijn door hun Arabische vrienden geadviseerd Israel te verlaten omdat ze die wel even zouden vernietigen waarna ze weer terug konden keren. U mag dan historicus zijn, maar dat zijn toch echt de feiten. De 1.5 miljoen ‘palestijnse vluchtelingen’ zijn nazaten in de zoveelste graad veroorzaakt door de UNRWA die er belang bij heeft dat de situatie blijft voortbestaan aangezien dat hun enige bestaansgrond is en zijn dus geen ‘vluchtelingen’ maar cynisch misbruikte mensen voor politieke doeleinden.
Je kunt immers geen vluchteling zijn als je ergens bent geboren waar je nog steeds bent.Dan zou de hele wereld een vluchteling kunnen zijn.
Indien de UNRWA en UNHCR werkelijk hun werk had gedaan dan waren de echte vluchtelingen allang terruggekeerd naar hun dorpen en zou deze situatie niet bestaan.
Ik weet niet of het de UNRWA is die zich zo cynisch gedraagt. Ik denk wel dat er gespeeld is met deze mensen, en ik ben het niet eens met degenen die Israël (dat overigens ook niet zonder zonden is) alléén de schuld geven. Maar dat lees je nog.
In het algemeen is het niet de UNRWA die cynisch speelt, maar in dit specifieke geval van de ‘vluchtelingenkampen’ wel. Zonder ‘vluchtelingen’ geen UNRWA en de geschiedenis toont aan dat de UNRWA geen enkele realistische poging heeft gedaan om het ‘kampen’ probleem in de kiem te smoren, noch om het later dan ook op welke wijze dan ook op te lossen. Eisen dat 1.5 miljoen moslims in Israel worden opgenomen is absurd en geen ‘oplossing’ maar een endlosung voor Israel.
Dat de Cisjordaniers en Gazanen als kannonenvoer tegen Israel worden gebruikt is een ander verhaal.
Petrossa poneert hier een samenzweringstheorie en dat is een geheid teken van pseudowetenschap – ie alleen die argumenten en feiten accepteren die je doelredenering, met voorafstaande conclusie, bevestigen.
Heel voorspelbaar komt hij/zij binnen de kortste keren uit bij een stropop.
“Eisen dat 1.5 miljoen moslims in Israel worden opgenomen”
Dat heeft JL dan ook nooit geëist en ik evenmin.
Van Petrossa worden we net zo min wijzer als van Ken Ham de Jonge Aarde Creacrapper, Erich Däniken de ufoloog of van de gemiddelde Jezusmytholoog.
Nou is Petrossa waarschijnlijk slim genoeg om te stellen dat deze opmerking niet aan ons geadresseerd is – en om achterwege te laten dat daarmee de opmerking irrelevant wordt.
Duidelijk is wel dat hij/zij niet geïnteresseerd is in de vraag “wat de zaken uit de hand heeft laten lopen.” Net als elke creacrapper, elke ufoloog en de meeste Jezusmythologen kent hij/zij het antwoord bij voorbaat: “de islam hebbuddaan”.
Hier een korte samenvatting van hun waaniedeen, actief ondersteund door UNWRA http://www.palestineinformation.org/return.html