Kennedy’s spiekbriefje: “Ik bin ein Berliner”Vijftig jaar geleden was Kennedy in Berlijn en de media hebben aan het jubileum de nodige gemakkelijke stukjes gewijd. Ongetwijfeld zal over een paar maanden de moord op de Amerikaanse president worden herdacht met gratuite nabeschouwingen en het zoveelste boek over de moord in Dallas. Alles keert na een halve eeuw terug en wat ooit een tragedie was is nu bladvulling voor journalisten die elke uitdaging vermijden.
Het volgende citaat is ouder dan vijftig jaar. Het komt uit de toespraak die Kennedy hield toen hij de democratische nominatie aanvaardde, op 15 juli 1960. Natuurlijk is het mooipraterij, maar Kennedy had wel degelijk oprechte ambities. Zie zijn schitterende toespraak “We Choose to go to the Moon“, met daarin het cruciale zinnetje dat we dingen moeten doen “not because they are easy, but because they are hard”. Hetzelfde sentiment zit in Kennedy’s ambitie om een “new frontier” te openen.
The new frontier of which I speak is not a set of promises – it is a set of challenges. It sums up not what I intend to offer the American people, but what I intend to ask of them. It appeals to their pride, not their pocketbook – it holds out the promise of more sacrifice instead of more security.
Nogmaals, het is campagneretoriek. Maar wat zou ik er veel voor over hebben als onze politieke discussie weer ging over de toekomst in plaats van over inkomstenplaatjes, een half procent meer, de dekkingsgraad van de pensioenfondsen en verworven rechten. O ja, zeker, onze politici eisen ook wel eens “more sacrifice”, en ze denken dat ze dan eerlijk zijn. Maar het is altijd om het begrotingstekort op orde te krijgen, en nooit vanuit een visie die appelleert aan onze trots.
Ja, ik deel dat sentiment. De discussies tussen Den Uyl en Wiegel vroeger gingen ergens over, wat inhoudt dat de twee ergens voor stonden. Zelfs mijn eigen partij, GL, staat nergens meer voor.
Mag dat foeilelijke procentpunt eruit?
” inkomstenplaatjes, een half procentpunt meer, de dekkingsgraad van”
Het is een half procent, een procentpunt is een punt op een schaalverdeling in procenten, meer niet. Deze opmerking komt onder invloed van een Colombiaanse jetlag tot stand.
Ja, maar ik bedoel een procentpunt! Bijvoorbeeld in “de inflatie is met een half procentpunt toegenomen” (van bijv. 2,0% naar 2,5%). Dat zou een toename zijn van 25%, maar dat zeggen we zo niet…
Nee, helaas een procentpunt is een heel specifiek (oneindig klein) punt in een grafiek gedefinieerd door een een x,y (en soms z) coördinaat uitgedrukt in procenten. Soms kan hier ook nog een tijdsfactor aan worden toegevoegd.
Een toename (of afname) ten opzichte van een punt zorgt onmiddellijk voor een lijn (een oneindig aantal punten) en is daarom geen procentpunt meer.
Bij inflatie zou men dus kunnen zeggen:
“de inflatie is van 2,0% naar 2,5% toegenomen ten opzichte van vorig jaar / 12 maanden geleden / of een andere omschrijving van een jaar”.
Vooral dat laatste deel dat het jaar beschrijft slaan we gemakshalve vaak over omdat iedereen dat toch wel weet…….
Je zou beter kunnen zeggen dat de inflatie de laatste 12 maanden met een half procent is toegenomen, namelijk van 2,0% naar 2,5%. (% spreek uit procent).
Duidelijk, dank voor je uitleg!