Als je je verdiept in wat de heren filosofen in de loop der eeuwen zoal hebben durven beweren over vrouwen, kun je alleen maar sceptisch zijn over wat ze nog meer bedenken. Eén bevinding staat echter als een huis: de beste omschrijving van het menselijk leven is dat we eerst ongelukkig zijn en daarna sterven. Niks op aan te merken. Gewoon waar. Voor iedereen. Altijd.
Neem afgelopen vrijdag. Ik moest een superbelangrijke fax versturen, maar omdat ik geen faxapparaat bezit, moest ik de stad in om het document te versturen vanaf het kantoor van een vriendin. Het regende pijpenstelen. En mijn fiets bleek te zijn gestolen. Toen ik eenmaal daar was, bleek de vriendin net het gebouw te hebben verlaten. Je bent eerst ongelukkig en daarna ga je dood.
En je hebt ook al nooit tijd. Bijvoorbeeld doordat je aangifte moet doen van een gestolen fiets. Dan kom je er dus niet aan toe een nieuwe te kopen en moet je, als je de stad eens uit moet, naar het station wandelen. Door de regen.
Bij het station zag ik, als om nog eens in te wrijven dat het leven een doffe ellende is, mijn oude fiets. Zelfs de ketting hing er nog aan. Slechts het hangslot was vervangen.
Ik belde een kennis die bij het station woont, en toen ik aan het eind van de avond terug in Amsterdam was, had zij een betonschaar geregeld. Knip, daar ging een schakel uit de ketting en even later zoefde ik over het asfalt naar huis. Soms, dacht ik, heeft het leven toch mooie kanten.
Toen reed ik lek.
Vind je het erg dat ik toch een beetje moest lachen om je verhaal, Jona? Schadenfreude, ik weet het, maar ik kon het echt niet helpen 😉
Het is wat ironisch bedoeld. Je mag er om lachen.
“de beste omschrijving van het menselijk leven is dat we eerst ongelukkig zijn en daarna sterven.”
Tsk. Volgens de psychologie is het eerste een kwestie van perceptie. Maar dat weet jij vast ook wel. Want je schrijft onder het motto: het leven is ellende, dus je kan er maar beter om lachen.
Dit stukje is ietwat riskant, want je geeft publiekelijk diefstal toe. Je eigen bezit terugstelen mag namelijk ook niet.
“wat de heren filosofen ….. zoal hebben durven beweren over vrouwen”
Laatst gaf ik hoog op van Griekse deductie. Vandaag iets anders. Aristoteles beweerde dat vrouwen niet hetzelfde aantal tanden en kiezen hadden als mannen. Het kwam niet bij hem op mevrouw Aristoteles te vragen haar mond open te doen zodat hij het na kon tellen.
Van Aristoteles is ook de constatering dat mensen met o-benen oversext zijn. Hij had zelf o-benen.
Sjonge, verstuur jij nog faxen? Ik neem aan dat dat is omdat je contacten geen email hebben? want een scanner kost tegenwoordig geen drol.
Heerlijk stukje overigens. 🙂
Er zijn nog altijd mensen zonder e-mail.
Eén stukje ellende had u kunnen voorkomen door de vriendin met ’t fax-apparaat vooraf telefonisch te verwittigen. Allicht had zij dan op u gewacht. – Fijn dat u uw eigen fiets terug heeft. Zo kwam ’t toch nog ’n beetje goed. 🙂
Dat je aan de tering lijdt, je vrouw vreemd gaat en je baan kwijt bent, wil nog niet zeggen dat je huis niet in brand vliegt. (Bengaals gezegde)
Zoiets hebben ze in Schotland ook begrepen, zo blijkt uit deze liedtekst:
http://www.mp3lyrics.org/n/nazareth/woke-up-this-morning/