Er zijn allerlei goede redenen om naar Hamburg te gaan. De haven. Een wedstrijd van het leukste voetbalteam ter wereld. De Kunsthalle. De St Michaelis. De botanische tuin. De waarheid is echter dat deze goede redenen me allemaal minder konden schelen dan het curieuze, volstrekt smakeloze kruikje dat hierboven staat afgebeeld.
Eerst even wat geschiedenis. Zoals de trouwe lezers van deze kleine blog weten, vielen de Perzen in 480 Griekenland binnen. De Grieken wisten de bezetting van hun steden te verhinderen en dreven de Perzen uit Europa. In de daarop volgende jaren was het geen vrede en geen oorlog. Beide partijen durfden de ander niet aan te vallen, maar dat wil niet zeggen dat men elkaar plotseling beschouwde als vriend.
Acht jaar na de val van de laatste Perzische bolwerk in Europa, Eïon, hervatten de Atheners de strijd. Eerst overtuigde generaal Kimon de Kariërs en Lykiërs (in het zuidwesten van wat nu Turkije heet) ervan dat ze tegen koning Xerxes in opstand moesten komen, vervolgens zeilde hij naar het oosten, naar Cyprus, om tot slot aan de rivier de Eurymedon bij Aspendos een Perzisch leger aan te vallen.
Wat dat leger daar deed, is niet overgeleverd: misschien bereidden de Perzen een nieuwe aanval op Europa voor, misschien was de aangevallen strijdmacht niet meer dan een klein garnizoen – we weten het niet. Feit is dat Kimon in 468 eerst een Perzische vloot vernietigde en in de nacht terugkeerde om ook het vijandelijke legerkamp aan te vallen. De dubbele zege bij Eurymedon betekende het begin van ruim een halve eeuw waarin de Perzen er niet van durfden dromen Athene aan opnieuw te vallen.
Het kruikje in het Hamburgse Museum fü Kunst und Gewerbe is het meest curieuze militaire gedenkteken dat ik ken. We zie een Griek in heroïsche naaktheid en een Pers, voorovergebogen om anaal te worden gepenetreerd. Het opschrift op de vaas laat de Pers zeggen “Mijn naam is Eurymedon, ik word genaaid.”
[Dit was de vijfenveertigste aflevering in mijn reeks museumstukken; een overzicht is hier.]
“Mijn naam is Eurymedon, ik word genaaid.”
De mens is in 25 eeuwen niet veranderd – ik vermoedde een dergelijk commentaar al voor ik het had gelezen. Lang leve de slechte grappen!
Vanaf vandaag ben ik fan van FC St. Pauli. Hier is te lezen waarom:
http://nl.wikipedia.org/wiki/FC_St._Pauli
Er is maar één Weltpokalsiegerbesieger!
Kom, een late reactie, destijds was ik niet bekend met deze blog. Het is een merkwaardig oorlogsmonumentje van ambachtelijk hoogstaand aardewerk. Vroeger bleven deze objecten verborgen voor het publiek wegens wat wel de onnoembare zonde werd genoemd. Verheugend dat die tijden voorbij lijken te zijn, al is de vraag voor hoelang … Hamburg heeft er een attractie bij: de Elbphilharmonie !