Mijn grootouders woonden in Arnhem en wij woonden in Apeldoorn. Ik moet wel honderd, tweehonderd keer met Bus 8 over de eindeloze Arnhemseweg naar het zuiden zijn gereden en moet wel honderd, tweehonderd keer met diezelfde bus over de Apeldoornseweg naar het noorden zijn gereden. Later kwam daar de Rijksweg 50, de huidige A50, en ook toen reisden we heen en weer.
Het busstation van Arnhem lag ingeklemd tussen het spoorwegstation en wat kantoorgebouwen. Op een daarvan stond de lichtreclame van de RVS, een verzekeringsmaatschappij met een ijzersterk logo. Ik heb er honderd, tweehonderd keer vanuit de vertrekkende bus naar gekeken. Duizenden, tienduizenden mensen moeten deze herinnering delen.
Het openbaar vervoer-knooppunt ligt al jaren open voor werkzaamheden. Het busstation is al een tijdje geleden vernieuwd: een grote, overdekte hal. Het spoorwegstation ging in 2007 tegen de vlakte en nu de herbouw begint te vorderen zie je dat het hier erg mooi wordt, met kekke perrons en een brede passage onder de sporen. Een nieuwe stationshal zal in 2015 klaar zijn. Als die net zo mooi wordt als Rotterdam Centraal en het cameratoezicht wat minder nadrukkelijk is, krijgt Arnhem een station waar je graag eens een trein overslaat om wat rond te lopen.
Maar mag ik, nu het nog kan, een bescheiden suggestie doen? Hang ergens die aloude RVS-reclame weer op. Net als trolleybussen, de Eusebiuskerk, de veldslag die in de binnenstad is uitgevochten en de KEMA, hóórt die reclame gewoon bij Arnhem.
Zo leuk! Mijn herinneringen aan dat logo zijn ook gekoppeld aan die van mijn opa en oma. Maar dan in Rotterdam. Zij woonden vlakbij een groot gebouw waar dat logo ook op stond.
Wat leuk dat ik blijkbaar niet de enige bij wie deze reclame warme gevoelens oproept. Altijd als ik dit logo zie, zit ik in gedachten weer met mijn vader in de trein van Breda naar Den Haag om daar op bezoek te gaan bij mijn grootouders. Ik voel weer de opwinding die het avontuur van zo’n treinreis gaf. De reclame symboliseert nu voor mij de veilige geborgenheid van een jeugd in de jaren vijftig.
Er schiet me een titel van een boek te binnen: Van oude mensen, de dingen die voorbij gaan (niet dat het verhaal veel te maken heeft met deze mijmering van Jona).
Ik ben zelf niet zo van het jeugdsentiment – vind dat het krachtig bestreden moet worden als het de kop opsteekt in mijn eigen leven. Het bedoelde logo ken ik natuurlijk wel, maar ik heb er verder niets mee.
Hier in Amstelveen is het RVS logo ook verwijderd. Alleen een schaduw laat nog zien dat het er zo’n dikke 40 jaar gezeten heeft. Met vele anderen heb ik daar ook gemengde gevoelens over. Ook het logo in Rotterdam ken ik goed, daar rolschaatsten wij altijd door de voetgangerstunnel. Tja….
De trolleybussen, de Eusebiuskerk en de oude brug zijn mijn markante punten voor Arnhem.
Het nieuwe station zal ik zeker gaan bekijken.
Al is er verder geen familie meer in mijn geboortestad.
Vriendelijke groet,
Ook hier warme herinneringen aan dit logo, als kleine jongen keek ik er gefascineerd naar. Misschien moeten we een landelijke actie beginnen ? ‘Het’ logo terug op menig hoek van de straat 🙂
Dat is geen logo, het is een beeldmerk (ikoon). Een logo is een woord- of lettermerk. Ken uw Klassieken, Jona.