Een van de zekerheden in dit leven, naast belastingen, is dat elke zomer met de leegloop van Nederland ook weer de komkommertijd aanbreekt. Het voetbal is even gestopt, de regering is met reces en dus zit een doorsnee redactie met het probleem hoe de krant weer te vullen met een kop die enigszins de aandacht trekt. In Gelderland werd dat probleem aangepakt door weer een oud paard van stal te halen: Museumpark Orientalis zou weer eens in de problemen zitten.
Voor hen die dit park niet kennen, Museumpark Orientalis is gelegen in de bossen tussen Nijmegen en Groesbeek. Ooit in 1910 aangelegd als de Heilig Landstichting (het dorp met die naam ligt er nog naast), later bekend als het Bijbels Openluchtmuseum, en sinds 2009 als Orientalis. De oudste gebouwen die ruim verspreid liggen door het beboste park waren ooit bedoeld als vervanger voor een pelgrimage naar het heilige Land en zijn nu Rijksmonument. Later werden het Jodendom en de Islam als kernpunten toegevoegd en tegenwoordig komen daar ook historische aandachtspunten bij (zoals de Romeinse liburna).
Terug naar het nieuws dat Museumpark Orientalis in de problemen zou zitten. Het museum had de aandacht van de media getrokken. Het had namelijk, bij de gelegenheid van de opening van het “Nobelpad voor de Vrede“, aangegeven dat er dit jaar toch echt geld bij moet, wilde het park niet moeten sluiten voor het einde van dit jaar. En dus toog men van de omroep Gelderland naar het nabijgelegen Groesbeek om spontaan de bevolking te vragen naar de bekendheid met dit museum, en werd een marketingdeskundige gevraagd naar de overlevingskansen van het park. De uitzending gaf een zeer negatief beeld: op de terrasjes kende bijna niemand het Orientalis, en de beelden van een leeg park onderschreven de mening van de deskundige die van mening was dat het park beter kon sluiten. Dit item werd opgepikt door andere media, met teksten over schijnbaar eindeloos wisselende besturen en subsidiebedragen plus verouderde foto’s van een schijnbaar in verval verkerend park. De toon was gezet, hier kan maar beter geen subsidie aan besteed worden.
Deze uitzending sloeg op het park in als een bom. De medewerkers van het park, bijna zonder uitzondering vrijwilligers, proberen met hart en ziel elk jaar het park overeind te houden, voelden zich zeer onaangenaam getroffen. Want hoewel niemand kan ontkennen dat er meer bezoekers nodig zijn, valt er toch heel wat aan te merken op de berichtgeving.
Orientalis draait al enige tijd nagenoeg zonder subsidie en er is dit jaar geen verlies geleden. De geïnterviewde deskundige, hiernaar gevraagd, gaf aan dat omroep Gelderland uit een interview van een uur vooral de negatieve conclusies had benut. Ook kun je vraagtekens stellen bij de onbekendheid van het museumpark in Groesbeek – iedereen die met de auto van Nijmegen rijdt passeert de ingang op zo’n tien meter afstand. En maakt de lokale bekendheid echt iets uit? Ik heb de Domtoren pas beklommen toen ik alweer jaren uit Utrecht weg was, maar niemand zal twijfelen aan de Domtoren als toeristische trekpleister.
Je kunt je afvragen of er niet meer achter zit. Feit is dat vóór de laatste Statenverkiezingen de meeste politieke partijen zich hadden uitgesproken vóór steun aan Orientalis, maar dat die steun na de verkiezingen nagenoeg was weggeëbd. Op zich is dat natuurlijk geen nieuw verschijnsel in dit land, maar er valt altijd wel iets te berichten als er een politiek schandaal(tje) van gemaakt kan worden. Wie dat dan aanwakkert is natuurlijk altijd de vraag, maar feit is wel dat in het kielzog van de commotie rond het park een aantal partijen toch weer terugkwamen op hun eerdere uitspraken en dat er inmiddels overleg is geweest over de mogelijkheid van verdere steun onder voorwaarden.
Tussen september en november zal hier meer duidelijkheid over komen, wat het misschien mogelijk maakt dat Museumpark Orientalis ook in 2016 weer haar deuren kan openen. Het onlangs georganiseerde Laat-Romeins festival trok (ondanks slecht weer) ook weer grote aantallen bezoekers (terugkerende ook) en de vrijwilligers gaan gewoon door met het overeind houden van hun geliefde werkplek. Zo probeert iedereen dit staaltje van “komkommertijd-negativisme” te doorbreken.
[De eerdere berichtgeving schrééuwde om een weerwoord. Robert Vermaat van re-enactmentgroep Fectio schreef het.]
I.p.v. oud (komkommer) nieuws heeft deze journalist dus vooral een pot bedorven zure augurken opengetrokken.
Jaren woonde ik in Nijmegen en inderdaad de borden verwijzend naar de ingang ben ik regelmatig voorbij gelopen.
Vriendelijke groet,
Ik ben terugkerende gast daar. Minstens één keer per twee jaar of zo. De tentoonstellingen zijn misschien niet altijd even geweldig, en wij komen er ook nog eens vaak op momenten dat er niet veel te doen is (in de winter bijvoorbeeld). Maar het is altijd een fijn park om door te kuieren en je kan er sfeervol eten & drinken in de Romeinse herberg.