Treinleed

Ik zou het zoveelste stukje kunnen gaan schrijven over het falende openbaar vervoer. Vanmorgen zou het beginnen met de onmogelijkheid bij Amsterdam CS een plek voor mijn fiets te vinden, het daardoor missen van mijn trein, vervolgens een alternatieve sneltrein die zóveel vertraging had dat de stoptrein – in NS-newspeak “sprinter” – aantrekkelijker leek, om te constateren dat de stoptrein pas mocht vertrekken ná de vertraagde sneltrein. En dit in een novembermaand waarin ik al eens een overstap miste doordat de trein het betreffende station maar oversloeg en waarin ik meemaakte dat ik überhaupt niet thuis kwam en een hotel moest nemen.

Ik heb al eens geschreven waarom de dooddoener “dan had je maar eerder van huis moeten gaan” niet klopt. Het is een capaciteitsprobleem dat alleen te vermijden valt door echt uren eerder weg te gaan. Een analogie is de ochtenspits op de snelweg: je komt niet eerder op kantoor door eerder weg te gaan, want je staat evengoed in de file. Ik sluit niet uit dat we binnenkort een overheidsvoorlichtingscampagne krijgen “vermijd de file, om vier uur uit de veren” of “uitgeslapen in de trein”.

Stukjes vol misère en stukjes over de oorzaken missen echter de pointe. Die is niet dat de zaken te vaak verkeerd gaan en is evenmin dat een gewone reiziger zijn reisgedrag niet zó kan aanpassen dat de oorzaak wordt weggenomen. En evenmin is relevant – om nog eens een dooddoener te geven – dat we vroeger met paard en wagen moesten en dat het toen allemaal nog erger was. De pointe is dat we al in de twintigste eeuw de middelen hadden om het goed te doen en dat we het niet langer goed doen.

In mijn militaire dienst-jaren reisde ik op zondagavond naar de kazerne en dan had ik een rustige zitplaats. Als ik op vrijdag naar huis ging, was het drukker omdat al die knapen tegelijk in de trein stapten, maar als ik een half uur later de trein nam, was de reis comfortabel. Toen ik daarna ging studeren, reisde ik in een uur van Amsterdam naar mijn ouders in Apeldoorn, waarvoor ik ƒ17,70 betaalde; nu betaal je met €15,10 ruwweg het dubbele, en doe je er vijf kwartier over, mits je je overstap hebt in Amersfoort.

Wat het onmogelijk maakt de ellende op het spoor gelaten over je heen te laten komen, is de wetenschap dat het wél goed kan. Dat het niet goed is, komt door falend management. En van de huidige bestuursklasse, die niet voortkomt uit de openbaar-vervoerorganisaties maar managementopleidingen heeft gehad, is niet te verwachten dat ze het eigen falen zal aanpakken.

Ondertussen weet ik dat de vrouw die tegenover me zit een gele string draagt en dat de vrouw die naast haar zit een gele tanga heeft gekocht. Ik beken dat het NS-management niet verantwoordelijk is voor de gênante conversaties die een vertraagde trein maken tot een hellevaart.

Deel dit:

7 gedachtes over “Treinleed

  1. mnb0

    “en dat is echt meer dan alleen inflatie”
    Je zou je wel eens kunnen vergissen. Ik heb de inflatiecijfers sinds 1990 (CBS) even bekeken en een zeer onnauwkeurige schatting komt in de buurt van 50%. Dit is te laag is omdat ik ze allemaal heb opgeteld terwijl er sprake is van een exponentiële functie.

    “de wetenschap dat het wél goed kan”
    Ook dat vraag ik me af. De capaciteit wordt nl. mede bepaald door het aantal kilometers spoor en dat is niet noemenswaard vergroot sinds 1980.

  2. “je komt niet eerder op kantoor door eerder weg te gaan, want je staat evengoed in de file.”
    Echt wel. Als de file even lang is sluit je eerder aan en je komt er dus ook eerder uit, én dus ook eerder op je kantoor dan als je op de normale tijd van huis was gegaan.

  3. Ik begrijp dat de lingerie van de jouw vergezellende dames niet helemaal aansloot bij de treinkleuren?

    Het blijft inderdaad jammeren op de weg en in de trein.

    Vriendelijke groet,

  4. Manfred

    Gek, bij mij in de trein zitten altijd alleen maar beeldschone en mysterieus zwijgende dames zonder strings en tanga’s. Je begrijpt dat mijn treinreizen altijd veel te kort duren.

  5. John

    Een tipje van een oud hoofdconducteur: Stoptreinen die sneltreinen ophouden tijdens hun rit worden (als het goed is ….. en als het mogelijk is …..) altijd door de verkeersleiding tegengehouden ten faveure van sneller verkeer,want dan worden er meestal minder mensen gedupeerd. Op trajecten vanuit Amsterdam waar dat oponthoud zich niet voordoet wordt de stoptrein onderweg voorbij gereden door sneller verkeer. U ziet dat bijvoorbeeld bij Abcoude/Breukelen, Weesp Krommenie/Uitgeest en Schiphol.

    Verder is het ieders goed recht om over NS te klagen, maar ik waag het er op ze te verdedigen tegens Onze Held. Sinds hij in dienst heeft gezeten is het aantal reizigers per spoor werkelijk geexplodeerd. In de Randstad vertienvoudigd, terwijl er nauwelijks meer spoor ligt en de prijs van het kaartje om politieke druk niet mag stijgen. Er is dus geen geld voor investeringen die nodig zijn. De lijn Leiden-Schiphol is nog steeds 1-baans, terwijl de politiek geinvesteerd heeft in een 5-baans snelweg ernaast.

    En dat is dan de schuld van …. manegement .. … ?

    Stel nu dat dat die 5-baansweg nog gewoon een 2- baansweg was, zou het dan kunnen dat u er ‘soms iets langer’ over doet?

Reacties zijn gesloten.