Wie wat bewaart die heeft wat. De bovenstaande foto maakten we acht jaar geleden in Aleppo in wat in 2008 het Baron Hotel heette en een eeuw geleden Baron’s Hotel.
Niet alleen Lawrence overnachtte en dineerde er (en vergat zijn rekening te betalen), het is ook waar koning Faisal de onafhankelijkheid van Syrië uitriep, waar Agatha Christie Murder on the Orient Express schreef. Tot de andere gasten behoorden Atatürk, archeoloog Max Mallowan, Charles Lindbergh, president Nasser, Charles de Gaulle, Yuri Gagarin en – hoe kan het ook anders in de Syrische hoofdstad – Hafez al-Assad.
Toen wij er waren, lag het stof op de plastic jaren-zeventig-meubels. Het maakte een deprimerende indruk, al was het leuk de sobere kamer van Lawrence eens te zien.
Het Baron Hotel is twee jaar geleden gesloten en inmiddels een ruïne.
Ach ja, daar waren we ook, zo’n bijzondere plek. Honderd jaar terug in de tijd. We kregen een rondleiding van de hotelmanager. En dronken er Syrisch pils.
Dit is op Kattukse Vrienden voor Israël herblogd.
Oh wat ontzettend zonde. Ik ben er in 1988 geweest. Toen hing er al een sfeer van vergane glorie maar het was nog steeds chic en zeker niet deprimerend. Ik heb lange brieven zitten schrijven op het bordes, Syrisch bier of araq drinkend dat geserveerd werd door een ober met zilveren dienblad en servet over zijn arm. Hij was zo oud dat hij Lawrence vast nog meegemaakt heeft.
Ook Lord Mountbatten en Charles Lindberg hebben er gelogeerd trouwens.