Een week of twee geleden fietste ik van Tiel naar Dordrecht. In de eerstgenoemde stad kwam ik langs het bovenstaande Griekse restaurant, dat werd gedecoreerd met prachtige, eh, nou ja, niet zo heel erg Griekse beelden. Tweemaal de David van Michelangelo. Even verderop, in Zaltbommel, zag ik een ander Grieks restaurant, waar de eigenaar ook al zo houdt van Griekse kunst: een gipsen versie van Botticelli’s Venus.
Laat ik er niet hypocriet om zijn: natuurlijk moet ik erom glimlachen. Daarom heb ik er ook foto’s van gemaakt. Toch wil ik niet zeggen dat die mensen dom zijn. Ik sluit niet uit dat de restauranthouders dit met opzet doen, want er wordt over ze gesproken – ook ik attendeer u nu op restaurant Akropolis in Tiel en restaurant Zorba de Griek in Zaltbommel.
Het zou zelfs zo kunnen zijn als in een verhaal van Herman Pieter de Boer, waarin de eigenaar van een café “In de stad Parijs” een uithangbord laat maken met de scheven toren van Pisa erop. Al snel komen er mensen binnen die komen uitleggen dat er iets mis is – en die nemen meteen een biertje.
Tot slot: het is geruststellend als koks geen boeken lezen over Griekse kunst. Koks moeten kookboeken lezen. En zeg eerlijk: wie geniet er nu niet van Grieks eten?
Ik ken een (heerlijk) Grieks restaurant in Naaldwijk waar ze op de menu-kaart uitleggen dat standbeelden en tempels vroeger bont gekleurd waren…
Waar, waar….?
Molenstraat
Ons favoriete Griekse restaurant, Ammos in Dordrecht, heeft geen enkele beeld staan. En het eten is er heerlijk.
Ik zou een ‘historisch restaurant’ wel leuk vinden. Een restaurant waar ze recepten uit vervlogen tijden reconstrueren. Dat we kunnen proeven hoe de oudheid smaakte.
Ik zit niet te wachten op garum.
Ik ook niet.
Ik doe altijd trassi in mijn nasi. Het stinkt enorm wanneer je het er in doet, maar het resultaat is om te smullen. Trassi is gewoon moderne garum.
Eens, eens!
Dat kan onder andere hier: http://eetverleden.nl/ En wie garum wil proeven, koopt een flesje Thaise vissaus bij AH.
In Venlo was er een Hotel Zeezicht (gelegen aan de Keulsepoort 14). Ik heb dat altijd erg grappig gevonden. Helaas is het hotel al een jaar of 10, 15 geleden omgedoopt tot Hotel American.
Wel eens Romeins gegeten. Dan verwacht je pasta, tomaten, komkommer enzovoorts. Nou vergeet het maar, dat kenden ze toen nog niet.
Er was op de Nederlandse tv eens een programma waarin werd voorgedaan wat een Romeinse lekkernij zou zijn geweest: muis in rode wijn of zoiets. Het veroorzaakte enige ophef want zielig vanwege muis.
Geen enkel medelijden met de muis, maar het lijkt me ook niet echt smakelijk. En er zit ook al niet genoeg aan.
Overigens onderschrijf ik je roep om historische restaurants. Zonder muizen dan.
Teruggevonden, krantenknipsel uit vermoedelijk Het Parool:
“In het Avro-programma Forza gaf [Patrick Faas] op 9 februari [1993] les in Romeins koken [*]. Op het menu stond gevulde muis. Het programma toonde niet alleen hoe een muis moet worden gevild en gevuld, maar ook hoe een muis op Romeinse wijze moet worden doodgemaakt. F. stopte levende muizen in een pot en goot er een fles rode wijn bij. Even later onthoofde en vilde hij de dode, druipende beesten. Een meisje riep nog dat ze het zielig vond, maar F. zei dat de muizen bedwelmd werden door de wijn en snel verdronken. Toch gaf hij gisteren toe: ‘Ik keek er zelf bij voorkeur niet naar als ik het deed.’ De Landelijke Inspectiedienst van de Dierenbescherming maakte na de uitzending proces-verbaal op en de Avro bood excuses aan. F. zei: ‘Ik vond het laten zien van het verdrinken een gruwelijke bijkomstigheid, maar de redactie van het programma wilde het.’ [knip] Politierechter mr J. Ventevogel was het daar niet mee eens. ‘het doden van dieren voor consumptie is toelaatbaar, maar zo niet,’ zei ze tegen F. ‘U had zich ervan bewust moeten zijn dat wat u deed een kwelling was.’ Toch was haar oordeel mild. ‘U bent schuldig, maar u krijgt geen straf, want u hebt zeer goed overwogen, zij het niet volledig, dat verdrinken in wijn minder erg is dan in water.'”
[*] N.a.v. zijn boek ‘Rond de Tafel der Romeinen. http://www.kookboekrecensies.nl/2010/05/faas-rond-de-tafel-der-romeinen-vergelijking-editie-1994-en-2000/
Kanvas, dat Romeins eten, was dat toevallig in de Romeinse Herberg in Oriëntalis? Ik heb daar aardige dingen over gehoord.
Overigens weet ik er wel net genoeg van om inderdaad geen tomaten of pasta te verwachten in een klassieke Romeinse maaltijd. Maar kenden de Romeinen echt geen komkommers? Wikipedia zegt iets anders, voor wat het waard is.
Nee, dat was in Xanten. Komkommer was een gok van mij, ik weet niet meer exact wat we gegeten hebben. Bedankt voor de correctie.
Geen dank, ik vind het zelf gewoon interessant vandaar dat ik het even natrok.
Het kan natuurlijk zijn dat ze je bij de maaltijd komkommers hebben gegeven die niet als zodanig meteen herkenbaar zijn voor de meeste mensen. De langwerpige groene variant die in de winkel ligt is immers nogal recent. Omdat ik zelf voor de grap wel eens wat kweek in de tuin weet ik toevallig dat er veel meer varianten bestaan. Kogelronde komkommers, verschillende tinten geel en groen, zoete komkommers die qua smaak nauwelijks te onderscheiden zijn van kleine meloenen (komkommer en meloen zijn biologisch nauw verwant), enzovoorts. Hoe de Romeinse komkommers er precies uit hebben gezien is me vooralsnog niet helemaal duidelijk.
In boeken over antieke steden lees je wel eens over stalletjes waar ze warme worstjes verkochten: die zou ik wel eens geproefd willen hebben, om daarna de wagenrennen te bekijken. Lijkt me erg vergelijkbaar met een voetbalhamburger voor de match in deze tijd.