Ik moet Marcel Hulspas ruim twaalf jaar geleden hebben ontmoet. Hij vond me via het internet en vroeg me als meelezer van zijn boek En de zee spleet in tweeën, waarin hij de ontstaansgeschiedenis van de joodse Bijbel beschreef. Een mooi boek, ik kan het u aanraden. Niet dat Hulspas – ik ken niemand die hem Marcel noemt – altijd gelijk heeft, maar omdat hij verdraaid goede vragen stelde over het heilige boek.
Ik zie hem nog regelmatig, al belette het immer falende voormalige rijksspoorwegbedrijf onze laatste ontmoeting. (Iets met blaadjes die op de rails lagen en treinen die zó kort waren dat ik geen fiets kon meenemen.) Van zijn allerlaatste boek, Wie is er bang voor Mohammed?, was ik eveneens meelezer. Dat maakt het onmogelijk om het boek eerlijk te recenseren en dat zal ik dan ook niet doen.
Ik kan u echter wel vertellen wat van boek het is. In iets meer dan 200 pagina’s neemt Hulspas u mee langs een reeks aspecten van de islam: de Koran, de profeet Mohammed, de duivelsverzen, de sharia. En daarna een reeks thema’s waarmee de islam tegenwoordig het nieuws haalt. De status van vrouwen dus, en homoseksualiteit, slavernij, alcoholgebruik, het jodendom, vrouwenbesnijdenis, huwelijk en echtscheiding, het tijdelijke huwelijk. En ook: jihadisme en het beledigen van Mohammed.
Hulspas heeft mijn advies soms wel en soms niet overgenomen. Daaruit mag u afleiden dat ik zelf een ander boek zou hebben geschreven, maar dat wil niet zeggen dat ik Hulspas’ boek niet goed of niet integer zou vinden. Hij stelt belangrijke vragen en biedt onderbouwde antwoorden.
Zijn vragen zijn in feite gericht aan de islamitische minderheid in Nederland. De leden daarvan hebben het privilege in twee culturen te wonen: een privilege dat niet altijd makkelijk is maar hun wel de mogelijkheid geeft bewust keuzes voor zichzelf te maken. Hulspas legt de Nedermoslims voor waar de spanningen zitten tussen islam en Verlichting en zij zullen daarop vroeg of laat een antwoord moeten formuleren.
Ik hoop vroeg. Wie is er bang voor Mohammed? is in feite een discussiestuk in een debat dat vooralsnog te vaak wordt gegijzeld door religieuze kwezelarij aan de ene kant en botte onbeschoftheid aan de andere. Hopelijk kan Wie is er bang voor Mohammed? die patstelling doorbreken.
Met het risico van botte onbeschoftheid beticht te worden, het volgende.
Ik struikelde eerst over ‘de islamitische minderheid’. Waarom niet gewoon moslims? We hebben het toch ook over christenen en niet over de christelijke minderheid in Nederland?
Dan, leven in twee culturen. De islamitische en de moderne cultuur zijn dus ter sprake, immers het boek gaat over islam in de moderne wereld, toch? Het gaat dan dus ook over bekeerden die opgegroeid en gevormd zijn in de moderne cultuur.
Het leven in twee culturen begrijpen als een privilege, een (voor)recht, bevreemd me ook. Het lijkt me eerder een bezoeking, een handicap, een continue verontrusting, een dagelijkse worsteling. Zeker als een van die culturen een godsdienstige is.
En nu komt het: keuzes maken is in die godsdienstige cultuur taboe, de gelovige heeft zich te onderwerpen aan de heilsleer, terwijl keuzes maken in de moderne cultuur de basis is. Anders gezegd: de moderne cultuur drijft op de ontwikkeling van de mens tot individu, terwijl de heilsleer van de islam van de gelovige eist zich tot het uiterste (met de doodstraf desnoods) te verzetten tegen individu zijn.
Dat dit elkaar uitsluit is goed waar te nemen aan de bekeerden. Zij verwerpen de cultuur van keuzes maken meestal in extreme mate, wetende dat het een het ander uitsluit.
Natuurlijk is het zo dat individuen de moderniteit niet buiten kunnen sluiten en op zoek gaan naar een vorm om de met benen in beide culturen te overleven, maar islam gaat er niet door veranderen. Islam is tot de tanden gewapend tegen hervorming ervan.
Ik mag hopen dat het boek moslims tot afvalligheid zal verleiden, maar ik vrees dat ze het domweg niet zullen lezen, ook al is het voor hen of aan hen geschreven. Wat zou ik dat graag feitelijk gestaafd zien door onderzoek, zodat er minder waardeoordeel aan mijn botheid zal gaan kleven.
@@Aanklacht
“Ik struikelde eerst over ‘de islamitische minderheid’. Waarom niet gewoon moslims? ”
Omdat hier een minderheid onder de moslims* mee wordt bedoeld en niet alle moslims. Dat moslims op zich ook een minderheid vormen in Nederland is in deze zin niet relevant.
* M.i. namelijk degenen die zowel in een traditionele religieuze cultuur als in ‘de’ moderne westerse cultuur leven.
“Dat dit elkaar uitsluit is goed waar te nemen aan de bekeerden. ”
Dat deze twee culturen elkaar niet uitsluiten is waar te nemen aan de mensen die dit blijkbaar doen. Volgens jou zouden die niet kunnen bestaan…
@Jona
“Hulspas legt de Nedermoslims voor waar de spanningen zitten tussen islam en Verlichting en zij zullen daarop vroeg of laat een antwoord moeten formuleren.”
Waarom zouden die Nedermoslims zich iets aan moeten trekken van ene Hulspas die pretendeert iets van hen af te weten, en waarom zouden zij überhaupt een antwoord moeten formuleren op zijn vragen? Zullen zij spontaan oplossen als zij dit boek negeren?
Mensen zijn meestal in staat met tegenstrijdigheden te overleven. De geest heeft allerlei noodoplossingen om de spanning beheersbaar te houden.
Nedermoslims komen in hun dagelijks leven steeds tot een antwoord. Soms is dat antwoord een keuze voor het wezen van de moderniteit (individu zijn) en is afvalligheid de consequentie. Als de keuze islam is (onderwerping) dan zijn de rapen gaar, zoals we overal kunnen waarnemen.
Gelukkig blijven moslims hier in Europa over het algemeen in het spanningsveld staan, maar dat is geen garantie voor de toekomst.
Trouwens, als iemand ergens een serieuze aanzet tot hervorming van islam waarneemt, dan hoor ik dat graag.
Dit is op Kattukse Vrienden voor Israël herblogd.
“Zijn vragen zijn in feite gericht aan de islamitische minderheid in Nederland. De leden daarvan hebben het privilege in twee culturen te wonen: een privilege dat niet altijd makkelijk is maar hun wel de mogelijkheid geeft bewust keuzes voor zichzelf te maken. Hulspas legt de Nedermoslims voor waar de spanningen zitten tussen islam en Verlichting en zij zullen daarop vroeg of laat een antwoord moeten formuleren.”
Als moslim heb ik geen enkele boodschap aan wat Hulspas te melden heeft over mijn godsdienst. Niet omdat hij geen moslim is maar omdat hij afgezien van het ABC van de islam gewoonweg niet weet waar hij het over heeft. Na het lezen van zijn “biografie” over de Profeet ben ik alleen maar bevestigd in wat ik al dacht. Mijn advies: Schoenmaker blijf bij je leest.
De overgrote meerderheid van de moslims in Nederland kan niet lezen, leest niet of leest liever wat anders dan over godsdienst.
Die kleine minderheid van puristen heeft geen boodschap aan wat niet-moslims over de islam te melden hebben behalve dan om polemiek tegen te bedrijven.
De andere kleine minderheid van moslims die wel interesse hebben in de spanningsvelden tussen “islam” en “verlichting” die worden rijkelijk en op niveau daarover voorzien in het Arabisch, Turks, Perzisch, Urdu, Bahasa en voor wie die, die talen niet beheerst is er een grote hoeveelheid literatuur in het Engels en in mindere mate het Frans. Op een niveau met een diepgang waar Hulspas niet aan kan tippen.
Om maar te zwijgen over de talloze websites, blogs en discussieplatforms waar van alles wordt bediscussieerd.
Het getuigt van navelstaren en een totale onbekendheid met de moslimgemeenschap in Nederland om te denken dat moslims geïnteresseerd zijn in het boek van Hulspas.
“Als moslim heb ik geen enkele boodschap aan wat Hulspas te melden heeft over mijn godsdienst.”
Dat mag je zeggen. Ik vind ook dat Nederlandse moslims zich niet hoeven distantiëren van het geweld van ISIS, aangezien het vanzelf spreekt dat dit een pervertering is. Tegelijk mag een niet-moslim vragen opwerpen over de islam, zoals je ook vragen mag stellen aan het jodendom, het hindoeïsme, het boeddhisme of het christendom. Zeggen dat je geen boodschap hebt aan die discussie – dat mag. Maar klaag dan niet dat niemand de islam wil begrijpen, dat de islam geïsoleerd staat, dat er islamofobie bestaat.
Jona, het gaat dhr Boubkari niet om het afwijzen van de discussie, maar over de gebrekkige diepgang van het boek van Hulspas. Hij wijst de discussie niet af. Zoals Boubkari al zegt, er is al genoeg literatuur over dit onderwerp, en betere.
Maar hoe zou hij kunnen weten of dit boek gebrekkige diepgang heeft, immers hij wil het op voorhand al niet eens lezen? Wellicht dat hij dat nog wil uitleggen..
Nav. je reactie op wat ik schreef, als je denkt dat de gesprekken die ik heb gevoerd “gesprekjes” zijn dan heb je het mis. Dat waren soms behoorlijk diepgaande gesprekken over de cultuur, religie en gewoonten. Erg interessant overigens.
Jona, je draait de ‘bewijslast’ om. Je stelt met zoveel woorden dat Nedermoslims die geen trek hebben in de vragen of stellingen van Hulspas zichzelf buiten de discussie plaatsen die nota bene over hén gaat. Je zet ze daarmee in het beklaagdenbankje: beantwoord de vragen of anders … Terwijl het juist aan Hulspas – of aan jou hier als boekbespreker – is, om aan dient te tonen waarom Nedermoslims die vragen of stellingen een blik waardig zouden moeten keuren.
Ik zie je punt Manfred, en je hebt ook gelijk.
Het punt is echter dat die vragen sinds de moord op Van Gogh op loeikracht klinken. Ik zal de eerste zijn om te erkennen dat er vanuit de moslimgemeenschap pogingen zijn gedaan zich te distantiëren van de gewelddadigheden die uit naam van de islam zijn bedreven, maar het is nog te weinig en er blijven te veel vragen onbeantwoord.
Ik denk dat de islam, wil ze aarden in een samenleving die traditioneel niet islamitische is, zijn wortels zal moeten versterken. Dat zal voor een deel neerkomen op zelfonderzoek.
“Niet omdat hij geen moslim is maar omdat hij afgezien van het ABC van de islam gewoonweg niet weet waar hij het over heeft.” – Is dat niet wat kort door de bocht?
Als iemand onderzoek heeft gedaan en de koran meerdere malen gelezen heeft, dan heeft hij in elk geval zijn bronnenonderzoek op orde. Dat zijn eventuele conclusies U als aanhanger van de betreffende religie niet aanstaan, dat is een 2e. Ik ben het met zijn conclusies ook niet eens in zijn boek “En de Zee speelt in tweeën”. Zijn aanvechten van de historiciteit van de Bijbel bijvoorbeeld staat mij niet aan en is in mijn optiek gebaseerd op verouderde en onjuiste inzichten of interpretatie. Maar goed, hij mag zijn mening hebben en ik mag dat anders zien.
Dat wil niet zeggen dat het niet op zijn minst interessant is de visie van een andere, niet gelovige, schrijver tot je te nemen. Het kan je eigen inzichten aanscherpen. Het kan je soms met beide benen op de grond zetten. Soms is het juist goed je eigen “verkokerde” blik eens te laten toetsen, eens om je heen te kijken en de discussie aan te gaan. Juist dat ontbreekt. De westerse mens is vaak wel degelijk nieuwsgierig naar de drijfveren en opvattingen die de moslims hebben. Veel van hen zoeken ook het gesprek, de dialoog. En helaas wordt dat altijd met enorme argwaan benaderd.
Persoonlijk heb ik de koran ook gelezen. Heb veel contacten met moslims gehad de afgelopen jaren (met name op de werkvloer). Ook met een aantal die bijvoorbeeld alleen maar moslim zijn geworden omdat ze nu eenmaal een relatie hadden gekregen met een (aanstaande) partner die dat van hen eiste.
Ik begrijp, vanuit mijn eigen achtergrond, heel goed dat veel moslims het best wel eng vinden eens uit hun eigen comfortzone te stappen. Resultaat is namelijk met enige regelmaat dat ze ontdekken dat hun godsdienst, voor henzelf, geen stand kan houden. Of, dat ze ze zelf geen stand kunnen houden qua overtuiging. Omdat ze gewoon vaak niet eens weten wat ze eigenlijk geloven. Dit kan er ook toe leiden dat ze juist zich gaan verdiepen in hun eigen opvattingen en hun geloof sterker wordt. Maar op voorhand afwijzen, nee, dat lijkt mij struisvogelpolitiek.
Mijn vader las ooit de Qur’an en berichtte aan mij dat hij de Islam begreep. Ik vond dat aan de ene kant positief maar aan de andere kant was het ook best arrogant. Veel mensen hebben dat tegenwoordig ook, men leest wat, men spreekt wat met moslims.. waarom zouden moslims hun geloof moeten laten vallen? Een geloof is namelijk juist aannemen wat niet logisch lijkt. Het hoort bij accepteren van je achtergrond en je plek in de maatschappij. Dat gaat net zo op voor christenen en andere gelovigen. Voor wie is het boek nu geschreven? Voor de moslim die (volgens enkelen hier) geen kritiek zou kunnen velen of voor de Nederlander die vooral die kritiek wenst te uiten? Boubkari heeft gelijk als hij zegt dat er betere boekjes zijn voor de geïnteresseerde moslim. Op voorhand afwijzen doet hij namelijk niets.
@Aanklacht wordt door Mohammed Boubkari op zijn wenken bediend. Maar laat ons niet overhaast conclusies trekken, misschien komen er nog moslims met zinnigere bijdrages. *Wacht…*
Robert Vermaat, lees het nog eens. Mohammed Boubkari zegt dat de meerderheid van de moslims in Nederland (op voorhand) niet leest. En dat Hulspas ‘afgezien van het ABC van de islam gewoonweg niet weet waar hij het over heeft’ zonder zich de moeite te nemen dat uit te leggen. Daarintegen is hij onder de indruk van de diepgang van de discussies in het Arabisch en Urdu, en een beetje in het Engels en Frans –maar of dat nou de discussie met de Verlichting is waag ik te betwijfelen. Eerder diskwalificeerde hij ook Hans Jansen zonder opgaaf van redenen, en waar ik het niet met hem eens was bleek ik er ook niks van te weten. We mogen daaruit natuurlijk niet afleiden dat de aanhangers van de profeet gauw beledigd zijn, dat zij zich niet hoeven te verantwoorden voor ongelovigen, of dat moslims alleen in discussie met moslims geïnteresseerd zijn. Het kan immers ook dat argumenteren gewoon niet zijn sterkste kant is.
@Jona Lendering,
Ik neem mensen die mij vragen afstand te nemen van Da3esh per definitie niet serieus. Verder is iedereen vrij om van alles over de islam/moslims te schrijven. En ik ben vrij om mij daar groen en geel aan te ergeren.
Ik lees al meer dan 25 jaar bijna niets anders dan wat niet-moslims schrijven over de islam en moslims. Als 16 jarige havist leende ik ooit in de openbare bibliotheek het boek Mohammed van Maxim Rodinson. Aangetrokken als ik was door de titel. Wist ik veel dat de beste man een oriëntalist was en bovendien vanuit een marxistische visie schreef. Ik begreep er de ballen van. Wat ik wel begreep was dat wat in het boek stond niet strookte met wat thuis en in de moskee vertelt werd. Daar begon bij mij de twijfel niet over het geloof zelf maar over wat ons verteld werd over het geloof.
Overigens kreeg ik mijn eerste moment van twijfel al als twaalf jarige in de moskee door de boekenkast die daar stond. In dat grootte gevaarte stonden honderden dikke boeken in het Arabisch. Waaronder een tiendelige reeks getiteld: De verhalen van de Profeten. Als twaalfjarig jochie kon ik maar niet begrijpen hoe men met korte verhalen over de profeten die in de Koran stonden toch maar tien dikke boeken kon vol schrijven. Wist ik veel dat men gewoon leentjebuur had gespeeld bij de joden en christenen.
Enfin honderden boeken en een studie Arabisch later ben ik tot een tweeledige conclusie gekomen:
Heel veel van wat moslims verkondigen/geloven over de islam/moslims is je reinste bullshit
Heel veel van wat niet-moslims waaronder ook heel wat oriëntalisten verkondigen/geloven over de islam/moslims is je reinste bullshit.
Als je maar lang genoeg diep en breed over een onderwerp leest en belangrijk dat ook kritisch doet ontwikkel je op een gegeven moment een bullshitradar.
Van Hulspas heb ik een tiental stukjes over onderwerpen die te maken hebben met de islam/moslims gelezen en elke keer wekte dat bij mij de indruk: De man heeft de klok horen……
Bij het lezen van zijn “biografie” over de Profeet sloeg mijn bullshitradar continue aan. De man moet vooral blijven schrijven, dat doet ie goed en vlot maar dan over onderwerpen die meer in zijn expertiseveld liggen en het schrijven over de islam/moslims overlaten aan mensen die daar enige jaren academische studie aan hebben gewijd. Ook dan zijn er nog genoeg die bullshit verkondigen voorzien van academische jargon en voetnoten maar die worden dan vroeg of laat tot de orde geroepen door vakgenoten. Althans die hoop blijf ik tegen beter weten in koesteren.
Niet-moslims die denken dat ze moslims kunnen bereiken of zelfs maar aan het denken kunnen zetten of tot andere standpunten kunnen brengen door het schrijven van een boek over de islam/moslims begrijpen totaal niets van de moslimgemeenschap in Nederland noch over hoe de gemiddelde moslim zijn geloof beziet en ervaart.
Als eerst een belangrijk sociaal-cultureel-economisch feit: Moslims in Nederland lezen weinig tot niet! En al helemaal geen boeken over hun geloof geschreven door niet-moslims.
De overgrote meerderheid van de moslims in Nederland zijn traditioneel katholiek in geloofsleer en praktijk. En daarmee bedoel ik dat ze geen jota afstand van de geloofsleer zullen doen en al helemaal niet omdat een niet-moslim daar in een boekje toe oproept. Echter wat de geloofsleer verkondigd is één ding het leven van alle dag is weer iets anders. Ergo de gemiddelde moslim weet heel goed hoe die twee ogenschijnlijke soms tegenstrijdige zaken zo te verenigen dat hij voor zijn geweten als goed moslim door het leven kan gaan en toch als volwaardige burger kan deelnemen aan de samenleving met de daar geldende waarden en normen. Vooropgesteld dat hij zich druk maakt over zijn geloof en met name de praxis. De meeste moslims doen zelfs dat niet.
Ergo deze mensen hebben helemaal geen boekje van Hulspas nodig om zich als iedere andere brave burger te gedragen in deze samenleving.
Problemen ontstaan er pas als men switch als moslim van een katholieke manier van geloven – wat de traditionele manier is – naar een calvinistische manier wat een relatief modern fenomeen is. De zogenaamde puristen ( Vaak aangeduid als fundamentalisten wat een verkeerde benaming is aangezien alle moslims per definitie fundamentalisten zijn) die beweren een “pure” vorm van geloof en praktiseren na te leven en daarmee vroeg of laat in de clinch komen met de samenleving en zich alleen kunnen handhaven door zichzelf uit die samenleving te segregeren. Uit die minderheid van puristen ( of beter gezegd mede-geïnspireerd door hen) komen dan de extremisten.
Maar deze lui zijn al zo ver heen dat geen boekje ze meer tot rede zal brengen en al helemaal niet van een niet-moslim.
Daarom moet ik altijd zo lachen – en ergeren om het allerbelabberdste niveau – om al die opiniestukken gericht aan moslims in de zogenaamde kwaliteitspers en bladen.
Hoeveel moslims lezen: De Groene, Vrij Nederland, De Volkskrant, NRC etc.?
Conclusie:
Schrijf je een slag in de rondte als niet-moslim over de islam/moslims echter geen moslim die daar nota van zal nemen. Behalve lui zoals ik die zich dan weer groen en geel ergeren aan niet-moslims die niet weten waar ze over schrijven.
Met westers denken islam beoordelen, daar zit geen moslim op te wachten. Sterker nog, het is een belediging.
Mag ik het zo begrijpen?
@Steven,
“Het kan immers ook dat argumenteren gewoon niet zijn sterkste kant is.”
Iets zegt mij dat ik het in ieder geval beter kan dan jij.
@Mohammed Boubkari, ah okee. Dan zal het toch zijn dat de aanhangers van de profeet gauw beledigd zijn, dat zij zich niet hoeven te verantwoorden voor ongelovigen, of dat moslims alleen in discussie met moslims geïnteresseerd zijn. Daar komt je antwoord ook wel ongeveer op neer.
@Mohammed Boubkari, ik weet het goed met je gemaakt. Jij leest wel, bent toegewijd moslim, multicultureel, op de hoogte van discussies over de Verlichting in het Turks en Perzisch, en vindt dat Hulspas bullshit schrijft. Waarom lever jij niet een antwoord? Dat anderen zich er niks aan gelegen laen liggen wil niet zeggen dat jij hetzelfde moet doen. Hier ligt een uitdaging de uitzondering te zijn. Er moet een kaskraker inzitten. Heb een gratis exemplaar van je tegoed.
@Steven,
Het blijft je kennelijk steken dat ik je destijds wees op de bullshit van H. Jansen over Ibn Khaldun.
Goed, ik zat het nog een keer uitleggen. Ben ik niet te beroerd voor.
Het lijkt erop dat het een gewoonte van je is auteurs tot bullshit te reducren zonder dat wij onwetenden op de hoogte gebracht worden van het hoe of waaarom. Nou is van een zeker volksdeel niet te verwachten dat ze dat uitleggen, want die kunnen niet lezen of kunnen dat wel maar volgen liever de Turkse media dan de Nederlandse. Maar dat zij zich niets gelegen laten liggen aan Nederlandse vragen bij de islam wil niet zeggen dat dat voor jou reden is hetzelfde te doen, want jij leest wel en best op de hoogte van dat soort discussies in het Urdu en Bahasa. Ik kan me voorstellen dat het in enkele regels niet uit te leggen is dat Westerlingen niks van de islam begrijpen –dus zou ik zeggen, maak er een boek van. In het andere geval, dat niet doen, moet men zoals Jona zegt ook niet klagen niet begrepen te worden ed. Het zou bovendien te denken geven dat je aan redelijke discussies weinig waarde hecht (kan hoor, ik hoor een zekere bevolkingsgroep ook wel zeggen dat ze bv niet in democratie gelooft). En dat is voor iemand die zich op dit forum beweegt toch moeilijk aan te nemen. Dus ga je gang, ik verwacht een gratis exemplaar.
Ik heb je destijds keurig uitgelegd waarom H. Jansen bullshit verkondigde over Ibn Khaldun. En als je dat wilt dan doe ik dat ook voor wat Hulspas te vertellen heeft. Koop dus z’n boek zou ik zeggen en laat mij zien wat volgens jouw zijn briljante inzichten zijn over de islam/moslims dan zal ik jou wijzen op de bullshit daarvan.
Dus volgens jou mag men geen kritiek hebben op andermans schrijfsels tenzij men daar eigen gedachten tegenoverstelt in boekvorm?
Waarom zou ik over de spanningsvelden tussen “islam/moslims” en “ de verlichting” gaan schrijven waar anderen zowel moslims als niet-moslims al bibliotheken over vol geschreven hebben en vele malen intelligenter, erudieter en eloquenter dan ik ooit vermag?
Mensen met een opengeest hebben genoeg aan hun humaniteit – en als ze het op een hoger niveau willen doorgronden aan wat de menswetenschappen de afgelopen eeuwen voortgebracht hebben om moslims te begrijpen. Moslims klopt hier in feite al niet omdat moslims per definitie geen homogene groep zijn. Men kan hoogstens spreken over moslimgemeenschappen in Nederland. En ook dat van die gemeenschappen is meer statistisch van aard dan realiteit.
Diegenen die zich blindstaren op de islam – wat ook niet kan omdat men dan eerst moet definiëren wat men verstaat onder de islam – om moslims te doorgronden die zijn : Met blindheid geslagen.
Maar dit terzijde. Mijn kritiek was in eerste instantie gericht op:
“Zijn vragen zijn in feite gericht aan de islamitische minderheid in Nederland….”
Als Hulspas zijn boek heeft geschreven met primair de moslims in Nederland als doelgroep dan heeft hij totaal geen weet van het intellectuele niveau van de gemiddelde moslim in Nederland noch van de leesgewoonten van moslims.
Ergo het aantal moslims dat zijn boek zal lezen is nihil.
Daarbij komt ook nog het romantische waanidee dat men met het schrijven van een boek iets te weeg kan brengen in het denken en doen van een klein miljoen mensen die vaak niet meer gemeen hebben dan dat ze aanhanger zijn van dezelfde religie!
Bullshit roepen maar voor uitleg (toen niet en nu niet) ben ik niet thuis. Nou mooi dan.
En dat je je achter ‘het intellectueel nivo van de gemiddelde moslim in Nederland’ blijft verschuilen is nogal onder de maat.
@Steven,
In mijn reacties hierboven staat volgens mij geen woord Spaans bij. Kennelijk is begrijpend lezen in je eigen moerstaal is te hoog gegrepen voor je.
Wat spijtig trouwens ook dat wij gelokt worden met de geuren uit de keuken van diepgaande discussies in het Turks Perzisch Bahasa Urdu en Arabisch, maar dat als puntje bij paaltje komt het bord in alle talen leeg blijft.
@Aanklacht november 27, 2016 om 11.36 am: je zou het jongste nummer van de Courrier International eens door kunnen bladeren. Maar zo is er zoveel, desespereert niet.
@Steven,
Arabisch spreekwoord:
Lang nadat de karavaan gepasseerd is blaffen de honden hem nog na.
Khoisan spreekwoord, als je het met argumenten niet haalt kun je altijd nog aan het schelden slaan. Over botte onbeschoftheid gesproken. Zoek het verder maar uit.
Einde discussie!