Sommige artikelen zou je zelf geschreven willen hebben, zoals het stuk van Martijn van Calmthout in De Volkskrant van afgelopen zaterdag over Erich von Däniken. Terwijl Van Calmthout enerzijds duidelijk maakt hoe pseudowetenschappelijk Von Dänikens idee is dat de aarde ooit is aangedaan door buitenaardse bezoekers, schetst hij een uiteindelijk sympathiek portret.
Daar is niets mis mee, maar door dit accent is er geen aandacht voor de negatieve impact van Von Dänikens gefantaseer. Die is echter onverminderd actueel.
Eén probleem is makkelijk te benoemen. Von Däniken heeft een charmante belangstelling voor het erfgoed van exotische culturen, waar hij verbaasd naar kijkt. Die piramiden, zoiets indrukwekkends kunnen die Egyptenaren natuurlijk nooit zélf hebben gebouwd. Die wereldkaart van de Ottomaanse admiraal Piri Reis is zó nauwkeurig dat een Turk het niet kan hebben vervaardigd. Je zou haast denken dat Von Däniken een eurocentrist is die de niet-Europese culturen elke creativiteit ontzegt.
Alleen: het is nog erger. Hij meent namelijk ook dat voor de bouw van Stonehenge technieken nodig waren die de Europeanen in de prehistorie nog niet bezaten. Von Däniken ontzegt dus álle culturen creativiteit. Ik las nooit een auteur met zo’n negatief mensbeeld.
Het tweede probleem: voor veel lezers is Von Däniken niet zozeer een pseudowetenschapper die schrijft over de oude wereld, maar de belangrijkste auteur over de oude wereld die ze überhaupt ooit lezen. Ze herkennen weliswaar dat de conclusies niet kloppen, maar leren nooit waarom zijn methodes naïef zijn. Wanneer ze later iets lezen van iemand die antieke teksten eveneens letterlijk neemt, herkennen ze het kwakhistorische element niet en omhelzen ze vrij gemakkelijk zo’n nieuwe theorie. Von Däniken liet grote aantallen mensen kennismaken met een oudheidkunde zonder methode, vol spannende verhalen maar intellectueel zonder betekenis.
Dit beeld van de bestudering van de oude wereld werd versterkt door de reactie vanuit de officiële wetenschap. Of beter: non-reactie. Hoewel een enkeling de moeite nam Von Däniken te weerleggen, lachten de meeste archeologen, bijbelwetenschappers, classici en historici hem weg. Zelden namen ze de gelegenheid te baat te tonen wat hun vakgebieden maakt tot wetenschap en intellectuele uitdaging. Omdat Von Däniken uiteindelijk aan populariteit inboette, leek dit negeren van pseudowetenschap een verstandige strategie.
Inmiddels blijkt dat een grote vergissing te zijn geweest. Terwijl steeds meer mensen een steeds hogere opleiding kregen, deden oudheidkundigen weinig om hun publieksvoorlichting te laten meegroeien. Wanneer ze tegenwoordig worden geconfronteerd met beter doordachte vormen van kwakgeschiedenis (de oude Egyptenaren waren zwart, de Perzische Oorlogen waren beslissend voor de westerse cultuur, Jezus heeft niet bestaan, in Nijmegen lag geen aquaduct…) zijn de archeologen, bijbelwetenschappers, classici en historici daarop nauwelijks voorbereid. Voor zover ze erop hebben gereageerd, hebben ze de sceptici eerder versterkt in hun afwijzing van de gevestigde wetenschap dan teruggewonnen.
Uiteraard is Von Däniken er niet verantwoordelijk voor dat de oudheidkundigen aan de implosie van zijn ideeën een vals gevoel overhielden dat echte wetenschap nooit serieus kon worden bedreigd. Het is logisch dat Van Calmthout in zijn stuk geen aandacht besteedt aan zulke gevolgen. Er is echter wel een wrange les: een wetenschap die haar methoden niet uitlegt, lijkt geen methode te hebben, trekt amateurs aan, kan geen overtuigend weerwoord bieden aan kwakhistorici en ontbeert daardoor het gezag dat nodig is om de samenleving adequaat te informeren.
Met de oudheidkundige disciplines zal het vermoedelijk niet meer goed komen. Die zijn hun betekenis in de publieke discussie voorgoed kwijt. Maar laten ze een kanarie in een kolenmijn zijn: een waarschuwing aan andere vakgebieden om wél transparant te zijn over de methode en serieus aan het publiek uit te leggen wat een wetenschap eigenlijk is. Zo bezien is Von Däniken onverminderd actueel.
Ik heb als jongere heel veel Von Däniken en Velikovski gelezen (en ik ben toch goed terecht gekomen), omdat hun boeken goed toegankelijk waren. Wat dacht u van Frits Bom – hunebedden als schuilkelders? Gideon, Wilkens – Troje lag in Engeland… Zelfs obscure Duitse dominees heb ik nog in huis: Spanuth – Atlantis in Helgoland!
Allemaal belezen auteurs, al lagen hun conclusies natuurlijk in Fantasia.
Waar waren de wetenschappelijke tegenhangers in die jaren 70 en 80? Niet in de openbare bibliotheek, zoveel is zeker.
Ook ik verslond die boeken in die jaren, totdat ik in de bibliotheek een boek vond dat puntsgewijs de claims van von Däniken weerlegde. Zoals bijvoorbeeld de claim dat een ijzeren pilaar ergens in India geen spoor van roest vertoonde omdat het door buitenaardsen was neergezet met een niet buitenaardse technologie. De weerlegging was dat ter plaatse de atmosfeer kurkdroog is, spoorrails in de buurt vertoonden ook geen roest. Ik kan me niet meer herinneren hoe het boek heette of wie de auteur was (of waren). Maar sinds die tijd ben ben ik een skeptic.
Oops, “niet” niet.
,,,maar gelukkig wel in de tweedehands boekhandel Papyrus in de Nieuwstraat in Deventer (Goden, graven en geleerden van Ceram, Citadels of Mystery van L. Sprague de Camp – eigenlijk een SF/Fantasy auteur overigens). Helaas wel naast de ramsjboeken van Ankh-Hermes (wiens thuisbasis ook in Deventer lag…:-().
Ik heb de indruk dat veel ‘history nuts’ (die al dan niet later geschiedenis en archeologie gaan studeren) in hun tienerjaren door een fase gaan waar ze alles wat los en vast zit lezen. Daarna komt het wel goed – meestal. Bij wie dat niet gebeurt…tsja. Pseudogeschiedenis/archeologie etc. bestaat in zijn diverse vormen al generaties lang, daar hadden en hebben we een von Däniken niet voor nodig.
Toch wil ik Von Däniken krediet geven voor het onder de aandacht brengen van al het moois van oude beschavingen. Nazca, piramiden, piri reis, Mayas, onderaardse steden, de heli van Ezekiël. Alles mooi op een rijtje. Als jongetje heb ik er menig uurtje in doorgebracht. Dat ik later de fantasie doorzag heeft me natuurlijk gered. Ik ben ook atheist gebleven.
Maar heb je ooit een boek gelezen waarin werd uitgelegd wat een oudheidkundige wél doet? Zou je de fouten van Von Däniken herkennen als ze staan in “Wij zijn ons brein” of “Het oerboek”? In de boeken van Tom Holland?
Ja hoor. Álles ècht oudheidkundig in de bibliotheek heb ik verslonden. Goden, Graven, Geleerden, (CW Ceram), bijvoorbeeld, ook in die tijd. Minder sappig dan Von Däniken, maar niet minder interessant. Toch aan Von Däniken te danken!
“Met de oudheidkundige disciplines zal het vermoedelijk niet meer goed komen. Die zijn hun betekenis in de publieke discussie voorgoed kwijt.” Die stellingname is toch in tegenspraak met wat jij, Jona, dagelijks aan het doen bent. En gelukkig maar: Livius is niet zonder succes gebleken en dat geldt ook voor je vele boeken.
Je neerleggen bij de tsunami van allerlei vormen van kwak, zoals ook de kwakzalverij, zou de gezondheidstoestand van hele volkeren aantasten. We moeten blijven signaleren dat allerlei vormen van wetenschappelijk onbewezen geneeskunst weliswaar soms een gunstig placebo-effect kunnen bewerkstelligen, maar toch niet tot de geneeskunde behoren.
“Livius is niet zonder succes gebleken en dat geldt ook voor je vele boeken”
Was dat maar waar. Ik doe mijn best, maar het haalt weinig uit. Ik kan een paar mensen tonen dat de bestudering van de Oudheid een wetenschap is en ik kan een handvol mensen uitleggen dat de geesteswetenschappen een pedagogisch programma zijn. Maar dan heeft het Valkhofmuseum weer een expositie over gladiatoren, zit prof. Meijer op TV te kakelen over de Vloek van de Farao, en gaat het Allard Piersonmuseum on record met een kwakhistorisch verhaal over Mithras. Zo leren veel méér mensen dat de Oudheid een rariteitenkabinet is.
Dat is dus de rol die wetenschappelijke instellingen voor de oudheidkunde in gedachten hebben: aandachtstrekkerij, sensationalisme. En daarmee hebben ze hun eigen irrelevantie over zich afgeroepen. Dat is echt jammer. Het deprimeert me.
“Zo leren veel méér mensen ….”
Dat is toch echt een voorbarige conclusie. HenkR bedoelt vooral dat jij wellicht meer uithaalt dan je zelf denkt. Je bent nl. tamelijk beroemd (dat kun je afmeten aan het aantal negatieve reacties dat je krijgt, naast de verkoopcijfers van je boeken) en houdt daarmee ondanks alles de relevantie van de oudheidkunde in stand.
En je hebt natuurlijk een paar medestanders. Ik wil je geen misplaatst optimisme aanpraten, maar je pessimisme overdrijven is ook niet nodig.
Vele van deze kwakhistorici kunnen met name toch voor de jeugd een aanleiding zijn om zich echt in de materie te verdiepen. Als jongen van 16 heb ik Velikovski gelezen. Ik vond het fascinerend. Maar ik las toen alles wat met geschiedenis te maken had tot stripboeken aan toe, waardeloos en goed. Voor mij vormde het toen wel een reden om een paar jaar geschiedenis te gaan studeren en Jona om nu nog op mijn 62e af en toe een door jou aanbevolen boek aan te schaffen en o.a. jouw blog te lezen. 🤓🤓
Voor wat het waard is: een aantal van je verzuchtingen komen in mijn klaspraktijk terecht. Er zijn alvast elk jaar een 60-tal kinderen die ermee kennis maken.
Uw blog is de meest interessante.
Wees niet zo pessimistisch.
Anything worth doing is worth being done well.
And you’re doing it very well.
Zoals mijn vieze oom zei: Alle beetjes helpen zei de mug, en ze pieste in zee.
Ondergetekende heeft filologie ( kwakwetenschap) gestudeerd aan de Vrije Universiteit van
Brussel/ Université Libre de Bruxelles( kwakuniversiteiten).
Pourtant.
Uw blog ontdekken was als eindelijk een geestesgenoot vinden.
Moge je nog heel lang bloggen.
Hoed af!
Of zoals ze aan de ULB zeggen: Vive le saint Oudaphe!
Het heeft mij ook vaak verbaasd dat er zo weinig teruggeschreven is. Ik herinner me één boek uit de openbare bibliotheek. En toen iemand had geopperd dat Troje niet in Troje lag, schreef Hermeneus dat de wetenschap het anders zag en dat moest dan het antwoord zijn. Waarom de wetenschap het beter wist werd niet uitgelegd. Ik vind dat heel onbevredigend.
Maar ondertussen is Von Däniken er wel stinkend rijk van geworden. En zo zal het altijd wel blijven; mensen die rijk worden van de onwetenheid van anderen. Dr. Vogel die zijn homeopatische middelen op grote schaal blijft verkopen, Jomanda die haar ‘gene zijde’ financieel leeg melkt en de kerk en zijn van oudsher aristocratische bondgenoten die al eeuwen rijkdom vergaren met het Jezus-sprookje…
Ik mis in het rijtje René Noorbergen.
Ik mis in het rijtje ook – Graham Hancock “Fingerprints of the Gods” , Robert Bauval “Keeper of Genesis” (samen met Graham Hancock), Robert Bauval en Adrian Gilbert “Het Orion Mysterie”
Hierover schreef de Volkskant toen: “Vermoedelijk is er de laatste honderd jaar geen boek over Egypte verschenen dat zoveel discussie heeft losgemaakt.” En dan de boeken van Michael Baigent en Richard leigh “De Messiaanse Erfenis” of “Het Heilige Bloed de Heilige Graal”.
Waar zijn de zogenaamde echte wetenschappers die deze “verhalen” wetenschappelijk kunnen weerleggen ?
Om je laatste vraag te beantwoorden: men zwijgt. Wetenschappers willen erkenning van hun collega’s, de samenleving kan doodvallen.
Wat tegelijk redelijk onthullend is en misschien aanknopingspunten voor verbetering: “20 redenen waarom wetenschappers liever niet met journalisten praten” op http://www.denieuwereporter.nl . “gezeik bij de koffie” blijkt een voorname rol te spelen.
In het geval van Hancock heeft BBC Horizon dat geprobeerd in de docu ‘Atlantis Reborn Again’. Dat werd aardig messy. Christopher Hale, de schrijver/producer van deze docu, geeft een aardige beschrijving van het hele gebeuren in ‘The Atlantean Box’ in ‘Archaeological Fantasies’ (ed. Garrett Fagan, Routledge 2006).
Citaat: ‘Our Horizon film…became a lightning rod for the passion and vitriol that had been simmering among Hancock’s fans…’. Een TE prominente rebuttal leidt tot heftige tegenreacties en ik schat zo in dat de meeste historici en archeologen die in hun maag zitten met pseudo-archeologie niet op dergelijke reacties zitten te wachten. Er zijn uitzonderingen, zie bijvoorbeeld de ‘Archaeological Fantasies’ podcast (https://www.archaeologypodcastnetwork.com/archyfantasies/).
Kleine aanvulling: de desbetreffende BBC docu was een soort vervolg op de eerdere documentaire ‘Atlantis Uncovered’. Hierin werd op een voor de meesten hier basale maar voor het grote publiek zeer begrijpelijke manier uitgelegd wat er allemaal niet kan kloppen aan de Atlantis mythe zoals die door de generaties heen gestalte heeft gekregen. Menig prominente archeoloog kwam in deze docu opdraven om het e.e.a. uit te leggen. We missen dat soort programma’s echter wel in deze dagen dat de History (* kuch *) Channel ‘Ancient Aliens’ en andere goed verkopende kul uitzenden…
Waar zijn de echte wetenschappers? Er zijn er wel een paar, zoals de archeoloog Keith Matthews, zijn ‘Bad Archaeology’ website:
http://www.badarchaeology.com/
En zijn blog:
https://badarchaeology.wordpress.com/
In aanvulling op Ronald Fritze, Keith Matthews en de Archaeological Fantasies podcast: Ken Feders ‘Frauds, Myths, and Mysteries: Science and Pseudoscience in Archaeology’. Feder is een van de weinige archeologen die al langere tijd actief is op dit terrein.
Ik ken hem van de Archaeological Fantasies podcast en wat artikelen (hij kwam ook aan het woord in de BBC docu’s over Atlantis), maar moet eerlijk gezegd dit boek nog wel bestellen. (weer een voor het lijstje…). Ik zie overigens op Amazon.co.uk ook het probleem: de meest recente druk van het boek (1-2-2017) is in paperback vorm te krijgen voor de luttele prijs van 40 pond sterling. Uitgever Oxford University Press. Enthousiastelingen die een Hancock kopen voor 10-20 euro gaan niet zo snel dit boek aanschaffen en een OUP doet ook geen marketing richting deze doelgroep 🙁
Voor een relatief recent mainstream artikel over pseudo-archeologie (plus wat interessante links, o.a. naar de blog van wetenschapsjournalist Jason Colavito – http://www.jasoncolavito.com/ – ): https://www.forbes.com/sites/kristinakillgrove/2015/09/03/what-archaeologists-really-think-about-ancient-aliens-lost-colonies-and-fingerprints-of-the-gods/#7b609a3a7ab0
Er zijn op de regel dat de wetenschap niet heeft gereageerd, nog wat meer uitzonderingen, gelukkig. Maar het is een druppel op de gloeiende plaat en lang niet alle weerleggingen zijn goed. Vaak is het “pseudowetenschapper zegt X maar de wetenschap zegt Y”, zonder dat duidelijk wordt waarom Y beter is dan X. Dat werkt dus niet.
Nu we het toch over deze Zwitserse hotelbaas hebben: kan iemand me uitleggen waarom ‘Die Götter waren Astronauten’ midden in de Koude Oorlog vertaald werd als ‘Waren de goden kosmonauten?’? Waren de uitgevers communisten?
Wie duikt er in de achtergronden van Ankh-Hermes?
De oorspronkelijke Duitstalige uitgave had als titel ‘Erinnerungen an die Zukunft’. De Engelse titel werd ‘Chariots of the Gods’. De titel van de Nederlandse uitgave is dus nogal uniek voor ons taalgebied.
Ik ga weer een boek aanbevelen (zeker geen bestseller…):
Ronald H. Fritze, ‘Invented Knowledge. False History, Fake Science and Pseudo-religions’, (Londen 2009) http://www.reaktionbooks.co.uk/display.asp?ISB=9781861898173&nat=false&stem=true&sf1=keyword&st1=invented%2Bknowledge&m=1&dc=19
Hoofdstuk 5 behandelt achtereenvolgens Velikovsky, Charles Hapgood, Von Daniken & Zecharia Stichin (een navolger) en Graham Hancock & Co.
Besteld! Ben zelf momenteel bezig in zijn ‘Egyptomania’, wat uiteraard raakvlakken heeft met pseudo-archeologie. Arm Egypte…
Een andere aanrader is Bad Science van Ben Goldacre (heb ik al eerder genoemd in een reactie op een andere blog van JL. Het gaat niet direct over archeologie of oude geschiedenis, maar over geneeskunde en allerhande kwaktherapieën en over de dubieuze praktijken van de farmaceutische industrie. Het is een zeer kritisch boek en ook bovendien nog tamelijk humoristisch geschreven.
Engelse editie: Ben Goldacre – Bad Science . Uitgever: Harpercollins Publishers
ISBN 9780007284870 april 2009.
Er is ook een Nederlandse vertaling van verschenen bij De Geus onder de titel Wetenschap of kwakzalverij. ISBN: 9789044517309 april 2011. Ik heb het Engelse boek gelezen,fantastisch boek, hoewel het niet direct over de oudheidkunde gaat. De Nederlandse vertaling schijnt hier en daar niet helemaal te kloppen, maar dat kan ik moeilijker beoordelen. (€ 10 bij bol.com)
Gaat op het bestellijstje. Ik was de titel al eerder tegengekomen, maar nu een aardige aanleiding om te kopen nu ik toch bezig ben 🙂
Mooi. Laat me nog aanvullen dat hoofdstuk 2 van Invented Knowledge over vermeende pre-Columbiaanse ontdekkingen van Amerika gaat, waarin uitvoerig aandacht voor het werk van Gavin Menzies (1421 & 1434) over de vermeende 15e eeuwse ontdekking van Amerika (en de rest van de wereld) door China, boeken die inmiddels een verontrustende status van ‘feit’ genieten.
Het is écht een illusie om te denken dat een ‘adequate reactie’ vanuit de wetenschap iets zou uitmaken. Mundus vult decipi, ergo decipiatur. Dat neemt natuurlijk niet weg dat de wetenschap het aan zichzelf verlicht is om toch te reageren.
In mijn persoonlijke geval hebben adequate reacties wel degelijk iets uitgemaakt. Blijkbaar ben ik volgens u uitzonderlijk. Ikzelf ben iets minder onbescheiden.
Wat moet ik hier nu weer op antwoorden… Als je iemand die een uitzondering vormt, ‘uitzonderlijk’ wilt noemen, bent u inderdaad uitzonderlijk. Dat heeft verder niets met (on)bescheidenheid te maken.
verplicht
Ik zag Tom Holland het zojuist in een BBC-documentaire hebben over “the duke of Flanders”. Mijn vrouw vraagt zich dan terecht af waarom de andere historici rond de tafel niet ingrijpen voor dit zo wordt uitgezonden.
Ik betwijfel Jona’s veronderstelling dat de lezers van Von Däniken hem serieus namen. Onder die lezers moeten bijvoorbeeld latere wetenschappers hebben gezeten. Noem daarvan dan eens een paar die door hem zijn beïnvloed?
De veronderstelling is ook nogal aanmatigend. Waarom zou het al die andere lezers wel hebben beïnvloed maar Jona zelf niet? Iedereenisgekbehalveikologie.
Hij had wel invloed op fantasyschrijvers en -filmers. Denk aan de film- en tv-serie Stargate. En ook Japanse manga/anime-makers gingen met zijn concept aan de haal. Vanwege de aantrekkelijke combinatie van mythologie (goden, traditie) en sci-fi (ruimtevaart, kolonisatie van planeten).
In mijn herinnering werd hij vooral belachelijk gemaakt. Bijvoorbeeld door Martin Lodewijk in Agent 327 – Dossier Zevenslaper uit 1977. Die noemde hem Ulrich von Kräziken 🙂
Hier de openingspagina: https://ibb.co/gn9K9k
Dat is volgens mij “beside the point”. Velen zullen het niet serieus hebben genomen, maar kregen wél een verkeerd beeld van wat oudheidkundigen doen.
De tijden zijn echter wel veranderd. Von Däniken werd een beetje als een idioot beschouwd en bovendien was hij vrij makkelijk te ontkrachten. Er moest wel het nodige mankeren aan je analytische vermogens wilde je op latere leeftijd nog in zijn denkbeelden geloven.
Sindsdien is pseudo-archeologie echter een florerende ‘cottage industry’ geworden. Hmmm, schrap dat ‘cottage’ maar. De denkbeelden zelf zijn niet langer outré maar volledig doorgesijpeld naar de populaire cultuur door middel van films, docu’s, videogames etc. Het zijn stevig ingeburgerde culturele ‘memes’ geworden.
In ‘mijn’ jeugd (late jaren zeventig, vroege jaren tachtig) moest je er een beetje naar op zoek en was het ‘nieuw’, ‘alternatief’ en ‘spannend’, nu is het alom tegenwoordig in de populaire cultuur. Het is deels ook wat subtieler geworden. Met name Hancock is erg voorzichtig met het zich makkelijk laten pakken op eenvoudig verifieerbare fouten.
Iemand die serieus bezig is met geschiedenis of archeologie (opgeleid of niet) zal er nog wel door heen prikken, maar er zijn zat redelijk intelligente mensen die er toch ‘in stinken’. Zeker als de ‘pseudo-archeoloog’ in kwestie een wat gladder type is zoals Hancock.
Dan kom je toch terug op een falen van de kant van archeologen/historici om voldoende en op een goede manier uit te leggen waarom pseudo-archeologie onzin is.
Zie mijn links naar Keith Matthews’ pagina’s hierboven.
Als fantasyschrijver vind ik Van Däniken en consorten geweldig, maar als dit soort pseudowetenschappelijke fantastiek als echte wetenschap wordt voorgesteld, gaat het natuurlijk mis. Fake news avant la lettre?
Jona, ik lees je blog steeds met veel plezier net omdat je alles voor relatieve leken (ik ben zelf ooit een studie kunstgeschiedenis en oudheidkunde begonnen, dus heb wel enige achtergrondkennis al zit die meer dan 20 jaar later ver weg) zo helder kunt uitleggen. Zoiets wordt door echte wetenschappers vaak vergeten, denk ik, waardoor leken met oudheidkundige interesse sneller naar pseudo-wetenschap zullen grijpen of het verschil tussen echt en pseudo zelfs niet kunnen bepalen.
Misschien zou het het helpen als er in het middelbaar onderwijs aandacht besteed zou worden aan wetenschapsleer, als afzonderlijk vak of als onderdeel van natuurkunde/ wiskunde en sociale wetenschappen als geschiedenis en economie. Meer mensen zouden minder makkelijk zich iets op de mouw laten spelden, lijkt me.
Ja, dat denk ik dus ook, en dan niet alleen de natuurwetenschappelijke methoden maar ook die van de humaniora.
Heer Jona,
ik heb jaren en jaren de bijeenkomsten van Ex Oriente Lux bijgewoond (in Zutphen en soms in Apeldoorn en Arnhem) en alle heren/dames doctoren en/of professoren meten zich een hautaine, bijna arrogante en neerbuigende houding aan als er vragen uit het publiek komen (die hun verhaal ondermijnen en beslist niet ondersteunen) en ze kijken glazig langs je heen als ze jouw redenatie en uitleg aanhoren en niet (willen of kunnen) snappen. En wellicht is dat ook zo omdat ze van de ‘papegaaienschool’ komen, niet of nauwelijks zelf nadenken maar wel zelf ‘aannames’ hanteren en verdedigen maar leken die ook ‘aannames’ hebben neersabelen. Door ontdekkingen die ik deed kwam ik ook met andere ‘wetenschappers’ in contact en wederom het zelfde. Het is betreurenswaardig dat dit zo gaat; leken willen heel graag uitwisselen met ‘wetenschappers’, maar die verlagen zich niet om dat te doen. Ik had contact met de beroemde Vlaming Herman Vanstiphout (assyrioloog aan de RUG) en ook hij wilde geen ontmoeting of gesprek. Jaren later bezocht ik een lezing van hem in Zutphen en vertelde ik hem eerder contact gehad te hebben. ‘Maar dat is interessant wat u daar vertelt’, waren zijn woorden. Opeens hij hij wel belangstelling! Waarom? de man was inmiddels gepensioneerd en riskeerde zijn positie niet meer… Het zou moeten gaan om de inhoud en niet of de een kleuterschool heeft en de ander afgestudeerd is in de ‘weetveelkunde’. opleiding zegt niets over iemands ‘inhoud’ en kennis. Ik heb nimmer gehoord of gelezen dat er Theologen zijn die plaats van
‘pasover’ zoals de Engelsen zeggen, kunnen aanwijzen. Dat is de plaats een de Rode Zee waar Mozes met de stammen Israel’s overstaken; Pi Ha Ciroth als ik me niet vergis. Wel vernam ik van een leek waar deze plaats te vinden is! Zo zijn er vele voorbeelden te vinden, waar wetenschappers geen afdoende antwoord konden vinden en amateur-onderzoekers wel. Ik zoek naar de waarheid en vind niet alles in wetenschappelijk onderzoek en bij wetenschappers.
Groet Evert Jan
Wetenschappers willen erkenning van hun collega’s, de samenleving kan doodvallen (Jona Lendering).