Het achttiende-eeuwse kanon hierboven, dat bekendstaat als Zam Zammah of Zamzam, staat in Lahore recht tegenover het oudheidkundig museum, waarover ik al eens eerder blogde. De man die daar in 1875 als directeur aantrad had een zoon van een jaar of tien, die later terug zou kijken op zijn jeugd én het kanon:
He sat, in defiance of municipal orders, astride the gun Zam Zammah on her brick platform opposite the old Ajaib-Gher – the Wonder House, as the natives call the Lahore Museum. Who hold Zam-Zammah, that ‘fire-breathing dragon’, hold the Punjab, for the great green-bronze piece is always first of the conqueror’s loot.
Die directeur heette John Lockwood Kipling, zijn zoon heette Rudyard en de geciteerde regel is de openingszin van Kim (1901).
Is Kim wel politiek correct genoeg om zonder disclaimer te citeren?
LOL.
Maar serieus: ik ga ervan uit dat de lezers van deze blog functioneel lezen kunnen en een tekst in een historische context kunnen plaatsen.
Dat kun je je ook afvragen van Multatuli, die alleen maar de koloniale politiek bekritiseerde en nooit het kolonialisme zelf. Aldus was hij het eerste die de ethische politiek in Nederlands-Indië voorstond, oftewel uitbuiting met de beste paternalistische bedoelingen.
Misschien moet JL dan de naam van zijn blog maar veranderen. Vindt u niet?
Ik niet.
Beste Jona,
Waarom lees ik aan het begin van de zaterdagavond een stukje over kapitelen, en als ik na een avond bij vrienden huiswaarts ben gekeerd een stuk over Zamzam?
Je zit toch niet thuis?
Je zit toch -naar ik mag hopen- op zaterdagavond ook in een tè bruine kroeg met teveel bier tè slap te ouweh-en?
Je leeft toch nog wel, Jona???
“Who hold Zam-Zammah, that ‘fire-breathing dragon’, hold the Punjab.”
Nogal optimistisch – de Punjab is moeilijk te houden voor welke veroveraar dan ook.