Zoals ik u al eens vertelde, ben ik bezig de Livius.org-website, ooit gemaakt in HTML, om te zetten naar een moderne vorm, naar een content management-systeem. Dat wil in feite zeggen dat de opmaak en de inhoud worden gescheiden. Het is een enorm tijdrovend karwei, maar het einde begint nu in zicht te komen. De Mesopotamische kronieken zijn nu “over” en ik ben nu bezig met het natrekken van dode links. Dat zijn er ruim 10.000 en ook die moeten met de hand worden gedaan. De oude, grote website was vooral heel groot en heel oud.
De inhoud van de pagina’s wijzigen kan pas als het geheel is omgezet, maar ik kan al pagina’s toevoegen, wat ik dan ook regelmatig doe omdat het nalopen van links een geestdodend karweitje is. Omdat ik de afgelopen tijd wat heb lopen kwakkelen met mijn gezondheid, heb ik nu pagina’s toegevoegd over alle Parthische koningen: hier. Voor u ze allemaal wil bekijken: de meerderheid bestaat nog uit “stubs”: korte samenvattingen van wat bekend is. Ik wil ze nog eens uitbreiden. Maar eerst moeten die 10.000 links gecorrigeerd en allerlei oude correctie doorgevoerd.
Dat gezegd zijnde: Parthië is een van de intrigerendere onderwerpen uit de oudheidkunde, want er is verrotte weinig over bekend. Hoewel er Iraanse literatuur is uit die tijd, hebben de vorsten van de Arsakidische Dynastie maar weinig inscripties of andere historische teksten nagelaten. We hebben wel wat klassieke geschreven bronnen, zoals een uittreksel uit een ouder geschiedwerk, maar óf de originele auteur (Pompeius Trogus) óf de samenvatter (Justinus) was niet 101% op de hoogte. Het tweetal had overigens wel belangstelling voor de oostelijke gebieden en dat is al heel wat. Maar goed, dankzij muntvondsten, ostraca (beschreven scherven) en kleitabletten (zoals de Babylonische kronieken uit de hellenistische tijd) kunnen we correcties aanbrengen.
Dat is de laatste jaren ook gedaan en langzaam maar zeker krijgen we enig vat op de hoofdlijnen van de geschiedenis: hoe een nomadenstam, de Parni, zich vestigde in Parthië in noordoost Iran, daar een staat-binnen-de-staat stichtte en de Seleukidische heersers buiten de deur wist te houden, en hoe de Parthen, zoals ze nu werden genoemd, onder koning Mithradates in de jaren veertig van de tweede eeuw v.Chr. uiteindelijk heel Iran en Irak veroverden. (Voor uw oriëntatie: dat is ongeveer op hetzelfde moment waarop Rome Karthago verwoestte en Griekenland inlijfde.) Het was een los georganiseerd imperium, omgeven door een krans van vazalkoninkrijkjes met namen als Osrhoene, Nisibis, Hatra, Adiabene, Characene. Niet zonder reden heette de Parthische vorst “koning der koningen”.
Die losse organisatie is interessant. Op een rare manier was het Parthische Rijk niet heel sterk, zeker als er weer eens een dynastiek conflict was en de oostelijke gebiedsdelen een andere heerser hadden dan de westelijke. In het eeuwige conflict met Rome over de vraag wie het in Armenië voor het zeggen had, verloren de Parthen diverse keren de controle over hun hoofdstad. En toch overleefde het. Geen antieke dynastie heeft het in het Nabije Oosten zo lang uitgehouden. En toen het rijk uiteindelijk ten onder ging, bleef het eigenlijk bestaan onder een andere dynastie, de Sassaniden.
U moet maar zien of dit iets voor u is: hier vindt u de koningslijst.
Tijdens die taaie dynastie vonden in Zuidwest Azië allerlei omwentelingen plaats waar we nog maar weinig over weten. Bijvoorbeeld, het handelsnetwerk dat we de zijderoute noemen kwam tot bloei, wielvoertuigen verdwenen uit Iran, de dromedaris verdrong de kameel, en het Iraanse leger, dat tot die tijd altijd een sterke infanterie component had gehad, werd een ruiterleger.
Ik heb het ook een keer gedaan, dat overzetten van HTML naar een content management systeem. Maar dan op veel kleinere schaal dan waar jij nu mee bezig bent.
Met recht een bereklus omdat het zo geestdodend is en je toch steeds moet opletten dat je geen fout maakt. Terwijl je veel liever met de inhoud bezig wilt zijn.
Veel sterkte dus er mee.
Ja Jona, een pluim verdien je, loftuitingen en bewondering ! Digi-veldwerk is het, taaie volharding.
Bij deze: Bedankt voor toewijding en doorzettingsvermogen.
Ik sluit mij van ganser harte aan bij Marcel!
ik ook!