Met kerstmis vertelt u uw ouders dat u bij uw schoonfamilie bent en u zegt uw schoonouders dat u bij uw ouders dineert. Aangezien de krant vol staat met gemakzuchtige jaaroverzichten en de TV dit jaar voor de vijfenzestigste keer Sissi vertoont – het dertiende lustrum – hoeft u slechts de telefoon uit te doen om te genieten van een goed boek. Zo heeft u elk jaar rustige feestdagen gehad.
Maar nu wil het kabinet dus, als ik het goed begrijp, dat u zes gasten ontvangt.
Om u te helpen stel ik u er zes voor waarmee u én uw broodnodige rust hebt én het kabinet ter wille bent.
***
Gast 1: Philip Kerr, Hitler’s Peace
Gekocht op 6 september bij Boekhandel Van Piere in Eindhoven. In een opwelling. Tegen beter weten in. Kerr was immers al jaren over zijn hoogtepunt. Zijn laatste romans, Greeks Bearing Gifts en Metropolis, vond ik eigenlijk niet buitengewoon overdonderend. Wat me dus bewoog Hitler’s Peace te kopen weet ik niet. Ik weet wel dat ik het boek de volgende dag in één ruk heb uitgelezen en dat ik de plotwending, hoewel er voldoende vooruitwijzingen waren, totaal niet zag aankomen.
Ik hapte naar adem. Echt.
***
Gast 2: Gilgameš
Het Epos van Gilgameš is een van de indrukwekkendste teksten uit de oude wereld: het verhaal van een man die zijn beste vriend verliest, bang wordt voor de dood en uiteindelijk accepteert dat ook hij sterfelijk is. Zorg voor de juiste vertaling, die van de vorig jaar overleden Herman Vanstiphout.
Mochten uw kinderen geen zin hebben ook dit jaar weer naar Sissi te moeten kijken, dan is er voor hen deze versie.
***
Gast 3: Christian Jongeneel, Magda is overal
Van Christian Jongeneel verscheen net de novelle Venus in het gras, die ik onlangs in één avond heb uitgelezen. Dat is dus te kort voor de twee kerstdagen, dus ik noem hier Jongeneels ambitieuzere debuutroman Magda is overal.
Het boek heeft naar mijn stellige overtuiging niet de aandacht gekregen die het verdiende. Ik denk niet dat er zoiets bestaat als een uitsluitend in Amsterdam residerende grachtengordel die de neus ophaalt voor auteurs uit Rotterdam, maar ik denk wel dat Magda is overal in alle kranten besproken zou zijn geweest als het bij een grotere uitgeverij zou zijn uitgegeven. Meer hier.
***
Gast 4: Philip Dröge, Moresnet
Een groot deel van de negentiende eeuw lag er ten zuiden van de Vaalserberg een piepklein landje: Neutraal Moresnet. Zeg maar het dorp Kelmis met een driehoek richting drievierlandenpunt. Er was een grote zinkmijn die Pruisen niet gunde aan het koninkrijk Nederland en die België niet gunde aan Duitsland – kortom, omdat niemand het een ander gunde bleef hier de Napoleontische wetgeving van kracht en was hier een wonderlijk stukje niemandsland, waar men even heeft geprobeerd Esperanto als landstaal in te voeren. Dröge, als altijd vertellend over geschiedenis door er een verhaal over mensen van te maken, is in Moresnet op zijn best.
Hij liet overigens ook een verhaal liggen. Hier.
***
Gast 5: Alan Moore, Watchmen
In mijn opinie het op één na beste beeldverhaal aller tijden. Alleen Spiegelmans Maus is beter, maar dat gaat over de holocaust en is niet echt wat u met kerst wil lezen. Watchmen is veiliger kost: superhelden hebben een privé-leven en hebben ook hun gevoelens, hun menselijke zwakten. Kortom, het zijn ronde karakters, zelfs de emotieloze Doctor Manhattan.
Trek twee dagen voor dit boek uit. Twee keer lezen is trouwens ook geen luxe.
***
Gast 6: Het kerstverhaal
U weet wel, Mattheüs 1-2 en Lukas 1-2. Ik hoop er de komende tijd over te bloggen met verwijzingen naar de joodse parallellen. Dat zijn er vrij veel en door daarnaar te kijken, wordt het verhaal weer als nieuw.
***
Tot zover. Ik laat het aan andere bloggers over om hun adviezen te geven: lijstjes van zes gasten voor bij de kerst. Als er dit jaar überhaupt een kerst is, want ik geloof dat het kabinet over het hoofd heeft gezien dat als het kerstkind zijn ouders en de drie wijzen heeft ontvangen, er voor diverse herders geen plaats meer is in de herberg.
Mooie suggesties.
Mijn kerstmisgasten:
• De Zwendelaar – absoluut geweldig stripverhaal dat speelt in het Spaanse Rijk van de 17e eeuw met al zijn schittering en wreedheid. Goed getekend en heel doordachte verhaallijn. Bij tweede en derde keer lezen zie je nog steeds nieuwe dingen. En Eldorado ligt niet waar je denkt dat het ligt.
• Hans Rosling – Feitenkennis. Wie deze zweedse arts en statisticus niet kent moet het filmphje van zijn eerste TED-talk beslist bekijken (https://tinyurl.com/aj8upkt). Feitenkennis geeft 10 redenen waarom we een verkeerd beeld van de wereld hebben. Hoe lezers en wetenschapsvoorlichters beter om kunnen gaan met hun instincten.
• Paolo Bacigaupi – The water knife – Science fiction uit een misschien we heel nabije toekomst, waarin watertekort een hoofdrol speelt. Geïnspireerd door het boek “Cadillac desert” dat de (vuile) strijd om water in de jaren 1930 in zuidwesten van de VS beschrijft.
• Ian Kershaw – Fateful choices. Messcherpe en zeer leesbare analyse van de manier waarop belangrijke besluiten in WO2 tot stand kwamen, bijvoorbeeld Hitlers besluit Rusland aan te vallen. “It was madness, but there was method in it”
• KJ Parker – Sixteen ways to defend a walled city. Fantasy in de sfeer van het oostromeinse rijk (dus geen elfen en orks). Gaat inderdaad over een belegering maar ook over vriendschap.
• Valerie Hansen – Het jaar 1000. Misschien wetenschappelijk wat licht, vooral als het om duiden van globalisering gaat. Maar veel interessante beschrijvingen van handelsroutes en contacten, vooral buiten Europa.
Contacten buiten Europa: https://www.nrc.nl/nieuws/2020/11/19/groen-links-en-oerconservatief-a4020769
Fateful choices. Lijkt wel een Kerstverhaal. Binnen laten of niet?
En in het verlengde daarvan, in een tijd dat zelfs Jip en Janneke niet meer mag:
https://www.hpdetijd.nl/columns/honderd-walgelijke-kinderboeken-die-absoluut-verboden-moeten-worden/?share_code=24wkSsCGkiwt
Dank voor deze referentie. Ik zag pas later dat bovenaan naar deze D66 affaire wordt verwezen. Hoe gaat dat aflopen?
Van Kershaw vond ik Tot de Laatste Man (The End: Hitler’s Germany) nog beter. Maar weinig wetenschappelijk onderzoek is zo systematisch en rigoureus aangepakt als de centrale onderzoeksvraag van dit boek.
Ik ben “The Seven Deaths of Evelyn Hardcastle” aan het lezen. Stond al een tijdje op mijn lijst, daar hadden ze in ieder geval teveel gasten…
Heerlijk boek! Met plezier gelezen (https://mainzerbeobachter.com/2018/08/17/zeven-keer-sterven/).
Ja, het kan heel goed dat de aanleiding dat blogstukje was. Dat weet ik alleen niet meer zeker, ik heb een vrij lange ’te lezen’ lijst waar alles opkomt dat mij interessant lijkt. Ik ben op de helft, boek is fascinerend en (plezierig) verwarrend tegelijk.
Oude bekenden uitnodigen, zeg ik. Je wil met Kerst niet ontdekken dat de ‘nieuwe’ vrienden die je uitgenodigd hebt pas na de Kerst geretourneerd kunnen worden, omdat de bieb dicht is of de boekwinkel of het postagentschap gesloten. 🙂
Ik hou ervan als mijn lectuur bij het seizoen aansluiten. In de herfst en winter las ik met plezier deze boeken:
Doorgang – David Mitchell, een modern spookverhaal.
Dolende geesten – Charles Palliser
1812, Napoleons fatale veldtocht naar Moskou – Adam Zamoyski
Bruegels Wintertaferelen – redactie Tine Luok Meganck en Sabine Van Sprang
Als kind mochten we een avond later opblijven voor een verfilming van “A Christmas Carol”. Dat heeft indruk gemaakt. Ondertussen heb ik er verschillende versies van. Favorieten zijn een kleine facsimile uit de jaren ’30, stripversie met de volledige tekst (vertaling Antoon Coolen, tekeningen Michael Cole) en The Annotated Christmas Carol.
Mijn favoriete schrjifster voor dit jaar heet Sei Shonagon, een Japanse hofdame rond het jaar 1000. Haar Hoofdkussenboek is beroemd wegens de vele lijstje over van alles en nog wat die soms glimlachend zijn te herkennen, maar soms ook niet. De recente vertaling van Jos Vos geeft veel toelichting om dit boek te kunnen waarderen. Hoewel JLendering het diverse keren heeft genoemd bleek Christiaan Jongeneel Magda is overal niet aan mij besteed. Ik vond het een buitengewoon vervelend en onleesbaar boek. Nadat ik me door het eerste deel had geworsteld zonder enige affiniteit of sympathie voor de hoofdpersonen te ontwikkelen (laat staan de vraag waarom ik dit zou moeten lezen), heb ik het weggegooid. Het leven is eindig een dus moet een mens geen tijd verspillen aan een boek dat hem niet ligt. Dan worstel ik me liever door Robert Musil Mann ohne Eigenschaft heen.
Zoveel mensen, zoveel wensen. Robert Musil ligt, in het Nederlands, bij mij nog op de te lezen stapel. Het boek van Zamoyski dat hierboven genoemd wordt, is inderdaad erg goed, aansluitend erop zou je De hel van 1812 van Bart Funnekotter kunnen lezen, dat speciaal over de Nederlandse troepen van Napoleon gaat.
Wat de romans betreft is De tolk van Java van Alfred Birney een aanrader. Na het lezen daarvan is één ding duidelijk: de Japanse bezetting van Nederlands-Indië, de Bersiap tijd en de politionele acties, ze zijn allemaal niet te verdelen in een simpel goed en kwaad.
Der Mann ohne Eigenschaften is in iedere taal een kluif. Dat ligt niet aan het Duits maar aan ingewikkelde filosofische betogen. Daar staat tegenover dat de lezer voorgoed weet hoe hij een herdenkingsfeest moet organiseren.
Ik ga vast wel een keer kluiven. Ik wacht even het moment af dat ik er echt zin in heb. En tot die tijd vul ik mijn lezersmaag met lekkere foute hapslikwegboeken als Bob Evers.
‘geen plaats voor herders in de herberg’? Welnu, daar kwamen ze toch al nooit, vermoed ik.
Ik denk dat u bedoelt: geen plaats (voor bezoek) in de stal.
Verder vraag ik mij af of niet juist de wijzen de toegang geweigerd zou worden. Mij lijkt dat de herders eerder ter plaatse konden zijn. Maar dit weet ik natuurlijk niet zeker. Want Mattheus spreekt over wel over het bezoek van wijzen maar niet over dat van de herders, terwijl Lucas alleen de herders noemt en niet de wijzen.
Dus er is geen plaats voor herders in de herberg en nu wil je ook al de wijzen de deur wijzen?
Dat wordt een eenzame kerst. Alleen de os en de ezel als kraambezoek. Maar dan gaat de Partij voor de Dieren weer klagen. Het is ook nooit goed…
De os en de ezel zijn geen bezoek, maar behoren tot het huishouden…
Lekker lezen, heerlijk
Karel H E de Jong – Magie Bij De Grieken en De Romeinen
John Gardner – The Life and Times of Chaucer
David Abulafia – De Geschiedenis van de Middellandse Zee
Maarten t hart – Wie God verlaat heeft niets te vrezen
Chris de Stoop – Dit is mijn hof
Jose Saramago – Het stenen vlot
Jammer genoeg is Vanstiphout’s vertaling van het Gilgamesh epos niet te krijgen voor expats (ja, ik weet het: eigen schuld).