Irak kort (17): De kinderen van Irak

Ik heb de laatste tijd veel geblogd over mijn reis naar Irak. Daarbij wilde ik tonen dat er in dat land méér is dan de zaken die het nieuws steeds halen. De leuke dingen heb ik daarom wat meer aandacht gegeven dan de minder leuke, al heb ik die niet helemaal onvermeld gelaten. Want eerlijk is eerlijk: Irak is een land met problemen. Tirannie, diverse grote oorlogen en overeenkomstige trauma’s. Grote schade aan de natuur. Watertekort. Armoede. Maar vooral: in dit land wonen momenteel honderdduizenden weeskinderen. Het optreden van de zogenaamd Islamitische Staat heeft daaraan nogal bijgedragen. Ik heb iemand ontmoet die het gezin van zijn vermoorde broer erbij had gekregen en ik ontmoette iemand die nu drie gezinnen moest onderhouden.

Honderdduizenden weeskinderen. Zoals – denk ik – de jongen op de foto hierboven. Te midden van het afval stond hij op een brug in Basra lichtgevende ballonnen te verkopen. Ik neem aan dat hij daartoe verplicht is door degenen die hem te eten geven: “zorg dat je wat geld verdient” en “kom pas thuis als je alles hebt verkocht”. Het is niet per se kwade wil van de pleegouders, die er ook niet om hebben gevraagd een tweede gezin te moeten opvoeden. Maar onderwijs zit er voor zulke kinderen niet in.

Ik rond mijn reeks over Irak daarom af met een verwijzing naar WarChild, waarvan u vermoedelijk weet dat die opkomt voor kinderen in oorlogsgebieden. Als u mijn stukjes gewaardeerd hebt en als u iets kunt missen, overweeg dan een donatie.

Deel dit:

Een gedachte over “Irak kort (17): De kinderen van Irak

  1. Frans Buijs

    Ik waardeer je pogingen om Irak positief te belichten. Toen ik klein was las ik sprookjes van Duizend en één nacht en leek Bagdad echt een magische plek. Toen ik iets ouder was las ik de verhalen van Karl May over Kara Ben Nemsi, dus ik heb altijd wel een romantisch beeld van het Midden Oosten gehad… Dat door de gebeurtenissen van de laatste jaren echt compleet aan gruzelementen is geslagen. Ik ben blij dat je moeite doet om dit beeld weer in een positieve richting te draaien. Maar ik zie Irak voorlopig toch echt niet als een land waar ik voor de lol naartoe zal gaan.

Reacties zijn gesloten.