Libanon oogt als een modern land en is ook een modern land. Je merkt het bijvoorbeeld aan het ronduit krankzinnige verkeer (meer). Regelmatig merk je echter ook dat het land heel traditioneel kan zijn. Religie speelt een belangrijke rol, minder als persoonlijke overtuiging dan als aspect van een identiteit. Ik schreef weleens over de Libanese groepsidentiteiten en …
Wat trekt me zo in Libanon? Bij wijze van nieuwjaarswens een stukje. Er zijn natuurlijk allerlei oppervlakkige constateringen mogelijk. De eerste aanblik van Beiroet. De rest van Beiroet. Opvallend vriendelijke mensen met wie een goed gesprek valt te voeren. Een waterpijp roken bij v/h Laziz. Professionele belangstelling. Maar deze constateringen raken de kern niet. Ik …
Ik ben net – na een makkelijke vlucht – aangekomen in Beiroet en verblijf in het Commodore Hotel – beroemd of berucht uit de jaren van de Burgeroorlogen omdat hier de journalisten verbleven. Het was veilig maar was ook een val, zo schrijft Robert Fisk in zijn burgeroorlogenboek Pity the Nation, omdat iedereen nieuws deelde …
De foto hierboven maakte ik in Nabi Ayla, een dorpje in de Bekaa-vallei. Het oogt als een moskee en het is ook een islamitische gebedsruimte, maar het graf is dat van de joodse profeet Elia, die hier door moslims, joden en christenen wordt vereerd. Toegegeven, het zal niet echt het graf van Elia zijn en …
Ik ben morgen jarig: ik word drieënvijftig, een priemgetal. Nu ben ik een redelijk geprivilegieerd mens maar er ontbreekt links en rechts nog wat aan mijn geluk. Heel toevallig zijn dat ook precies drieënvijftig dingen. Van Geerten Meijsing (Hoc erat in votis) steel ik het idee van een verlanglijstje. Zo zijn daar: Een boek dat …
Ik werd verliefd op Beiroet toen de taxi het strand bereikte. We waren opgehaald op de luchthaven (aanslag op de Amerikaanse mariniers, 1983, 241 doden), we waren langs de vluchtelingenkampen Sabra en Shatila gereden (bloedbad onder vluchtelingen, 1982, honderden doden), we waren het stadion gepasseerd (munitieopslag) en we zouden zo meteen rijden langs de jachthaven …
Misschien hebben Libanezen een beter geheugen dan Nederlanders. Toen ik kort voor kerstmis in een hotel kwam waar ik ook in april had geslapen, herinnerde een van de personeelsleden dat ik bij die gelegenheid was gearriveerd met een “beautiful couple”. Vanavond streek ik neer bij Laziz in Beiroet, waar werd geïnformeerd naar de goedlachse reisgenote …
Eindelijk. Na weken gericht experimenteren was ik erin geslaagd de smaak van minted lemonade (Libanees modedrankje) enigszins te benaderen. Maar nu heb ik eindelijk het volmaakte recept. Voor uw naderende voorjaars- en zomeravonden. *** Benodigdheden: driekwart glas citroensap, een half glas suiker, een handvol blaadjes verse munt, twee glazen water, 8-10 ijsblokjes, een halve eetlepel …
Toen ik laatst over Blake en Mortimer blogde, noemde ik en passant dat in die verhalen het werk van inlichtingendiensten nog een zekere grandeur heeft. Niet de grandeur van Bond, James Bond, die oude talen heeft gestudeerd, geniet van casinobezoek en weet hoe hij een vesper moet mixen. Nee, het ging me erom dat kapitein …
Café Laziz in Beiroet is niet moeilijk te vinden. Het zit aan de Rue Hamra, vlakbij de plaats waar deze de Rue Jeanne d’Arc kruist. Veel centraler kan een café in West-Beiroet (“de islamitische wijk” in het jargon van de burgeroorlogen) niet zijn gevestigd. Het is een fijne plek, waar je lekker kunt eten en …
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.