Israël verdeeld biedt een schets van de Joodse wereld aan het begin van onze jaartelling: een overzicht van de geschiedenis van Judea en de daar levende religieuze ideeën. Dat is een bont geheel van gewoontes, meningen, cultische praktijken en scheldpartijen.
Het boek wil tevens een antwoord geven op de simpele vraag waarom joden en christenen gescheiden wegen zijn gegaan. Wie zegt dat Christus het jodendom bevrijdde van de farizese verstarring, stemt in met een oud anti-joods vooroordeel; wie zegt dat christendom een onvolmaakte afsplitsing is van het jodendom, stemt in met een oud antichristelijk vooroordeel.
De werkelijkheid is dat er een pluriform jodendom was, met minstens vijf hoofdstromingen, waarvan er – onder druk van het Romeinse imperialisme – drie ten einde kwamen. De andere twee stromingen ruzieden na de verwoesting van de tempel in 70 n.Chr. verder over de erfenis. Zowel het rabbijnse jodendom als het christendom claimden de ware erfgenaam te zijn.
De synopsis is hier, een uittreksel van ruim 8000 woorden is daar. De *****recensie in het Handelsblad leest u daar.
Via Mainzer beobachter heb ik het boek ‘het vergeten christendom’ aangeschaft en ben er in bezig. Toen viel me op dat Armenië , als oudste christelijke natie, nergens in je blogs voorkomt. (ik zie wellicht wat over het hoofd) Is Armenië van belang? Waarom geen reizen via Livius daarheen?
Groet,
Henk
Armenië is zeker belangrijk; het is inderdaad een oeroude kerk, met – zo begrijp ik – tradities uit de tijd van voor de vastlegging van de christelijke leer op de oecumenische concilies. Ik ben er nog niet geweest, daarom gaan er ook geen reizen naartoe: ik moet wel weten waarover ik het heb…
Dank voor de reactie. Al lezend en googelend word ik enthousiast over Armenie. Zie overigens uit naar Israel Hersteld.
Er is nog een derde stroming overgebleven, die in de vergetelheid geraakt is, maar beslist de moeite waard om in het geheel mee te nemen: de Samaritanen.
Zelfs de hedendaagse joodse geleerden erkennen, dat de Samaritanen die Israëlieten zijn, die zich het nauwkeurigst aan de wet houden.
Hun riten, taal en cultuur zijn een beeld van meer dan tweeduizend jaar geleden, zonder wezenlijke veranderingen.
Hun geschiedenis is ook die van politieke manipulaties en gemanipuleerd worden.
Ja, dat klopt. Toch laat ik die buiten het boek dat ik nu aan het schrijven ben, aangezien dit schisma met het tempeljodendom (waaruit het rabbijnse jodendom en het christendom zijn ontstaan) in oorsprong dateert uit de vierde eeuw v.Chr. (al valt daarover een boom op te zetten). Ik moet, simpel gezegd, ergens een grens trekken, en het gewicht van de samaritaanse geloofsgemeenschap is niet groot genoeg om een rol in mijn boek te rechtvaardigen.
Dat gezegd hebbende: ze zijn inderdaad erg interessant en hebben enkele oeroude tradities bewaard. Uw aanvulling hier is zeker terecht, waarvoor dank.
Ja, er is een boom over op te zetten, maar ik houd het maar bij een klein zaadje:
Het schisma is mogelijk van latere datum, toen Johannes Hyrcanus omstreeks 105 BCE de samaritaanse tempel op de berg Gerizim verwoestte. Deze tempel, die in de vierde eeuw BCE gebouwd was, vindt zijn oorsprong in de vete met de babylonische Joden, die elke hulp van de Samaritanen bij de herbouw van de tempel in Jeruzalem weigerden. De Samaritanen hebben ook meegeholpen met financiering van de bouw van de joodse tempel in Leontopolis, terwijl Jeruzalem elke steun daarvoor weigerde.
De verwoesting van de tempel op Gerizim was het einde van alle contacten tussen de Joden en Samaritanen.
De tempel in Jeruzalem is in 70 CE verwoest en die in Leontopolis een jaar later gesloten op bevel van Vespasianus.
Mijn boek “De eenvoudige wiskunde van Jezus” geeft ook een verklaring voor de ontwikkelingen in die tijd en regio. http://thomascool.eu/Papers/EWVJ/Index.html Ik denk wel anders dan jij over Josephus en de kwaliteiten van “A marginal Jew”, zie EWVJ.
Ooit vroeg ik mij af of er een stamboom te maken is van de verschillende religies en godsdiensten.
De vele afsplitsingen die ik nu in mijn omgeving zie maken dit een onmogelijke klus.
Succes met jouw boek.
Vriendelijke groet,
Ik vind vooral noot 555 in je boek schokkend.
Ja, maar het heeft geen enkele zin boeken te publiceren als de universiteiten hun taak niet uitvoeren: informatie openbaar maken, zorgen voor een dieper soort voorlichting dan ik kan bieden.
Inmiddels is het boek van Fik Meijer verschenen, dat ongeveer toont wat academici vinden dat goede publieksvoorlichting is (http://mainzerbeobachter.com/2015/10/21/fik-meijers-jezus-1/). Ik wil de voorlichting laten meegroeien met het publiek, de universiteiten bemoeilijken dat, en dan heeft het geen zin verder te gaan.
Als bijdrage aan het openbare debat is de oudheidkunde, in Nederland, vrijwel dood. Wil dood zijn.
Ik ben benieuwd wat Lendering van Nirenberg, Anti-judaism, vindt. In analyse op elkaar lijkend voor wat betreft oorzaken schisma joden-christenen, maar Lendering noemt Nirenberg niet, hoewel hij het boek ongetwijfeld kent.
Ik ken het boek niet. Maar het staat nu op een lijstje van interessante titels.