Tag: klassieken

Ancient History Magazine

On door Jona LenderinginGeschiedenis, humaniora, Klassieken, Oudheid5 reacties

kickstarter_launchIk heb al eerder geschreven over het nieuwe oudheidkundige tijdschrift van Karwansaray. Een uitgeverij die, ondanks haar exotische naam, overigens gewoon kantoor houdt in Zutphen. Het nieuwe tijdschrift heet Ancient History Magazine en u leest er meer over op de eigen website.

Het zal een van de eerste keren zijn dat een blad over de Oudheid zich niet zal beperken tot archeologie of de klassieke traditie – hoe interessant die op zichzelf ook zijn – of tot het Nabije Oosten dan wel tot Griekenland en Rome. Ancient History Magazine wil echt gaan over de Oudheid als Oudheid.

Er zijn wel duizend redenen om een abonnement te nemen. Omdat ik dit schrijf in Iran op een hotelkamer zonder fantastische internetverbindingen, noem ik alleen de eerste acht.

Lees verder “Ancient History Magazine” →

Het mooiste uit de oude wereld

On door Jona LenderinginCultuur, Geschiedenis, Klassieken, Literatuur, Oudheid
Romeins mannenportret uit Egypte (Antikensammlung, Munchen)

In november probeerde ik met de medewerking van de lezers van mijn blog en die van de Livius Nieuwsbrief twee lijstjes op te stellen: mooie antieke dingen om te bekijken en mooie antieke teksten. Dat leverde een groot aantal leuke en verrassende antwoorden op (in de comments op deze bladzijde), en uiteindelijk twee toch enigszins voorspelbare lijstjes waarvan ik verwacht dat ze langer beklijven dan de jaaroverzichtslijstjes waarmee de pers u deze december weer zal vervelen.

Lees verder “Het mooiste uit de oude wereld” →

De paradox van de klassieken

On door Jona LenderinginCultuur, Klassieken, Literatuur, Oudheid1 reactie
Tacitus’ grafsteen (Thermenmuseum, Rome)

Onlangs heb ik Tacitus’ Annalen herlezen. De Romeinse auteur wordt meestal aangeduid als historicus, al is hij voor dat etiket eigenlijk teveel een moralist. Hij graaft dieper dan de meeste geschiedkundigen, toen en nu. Tacitus’ portretten van de Romeinse keizers en senatoren zijn onvergetelijk, en dat is de reden waarom zijn werk nog altijd wordt gelezen en – dankzij de niet-aflatende zorg van talloze vertalers – elk jaar weer méér lezers heeft dan in de hele Oudheid.

Tacitus is met recht een klassieke auteur. Tot op de huidige dag heeft hij bewonderaars en talloze latere auteurs hebben geprobeerd hem te imiteren. In ons eigen taalgebied bijvoorbeeld P.C. Hooft, wiens Nederlandse Historiën buitengewoon indrukwekkend zijn. Als die tekst momenteel minder lezers vindt, is het omdat Tacitus leverbaar is in het hedendaagse Nederlands van een vertaler als Marinus Wes, terwijl je Hooft in zijn eigen, krachtige Renaissance-Nederlands moet lezen. Dat is bepaald geen straf, maar het verklaart waarom Hooft geen lezers meer vindt.

Lees verder “De paradox van de klassieken” →