Vloeken is niet netjes. Het is ook niet stoer. Ik probeer het zo min mogelijk te doen. Maar de woedende kreet die u kort na vier uur vanmiddag hoorde opstijgen vanuit Den Haag Centraal, dat was ik. Sorry dat ik mezelf even niet beheerste, maar er was aanleiding voor.
Ik was op weg naar Rotterdam en daar heb ik mijn fiets nodig. Omdat je in verband met de avondspits na half vijf niet meer met een fiets in de trein mag, zorgde ik ervoor dat ik ruim voor vieren bij het station was. Ik zou met de trein van 15:58 weliswaar veel te vroeg in Rotterdam zijn, maar dat moet je ervoor over hebben als je er zeker van wilt zijn dat je een fiets hebt (wat met OV-fietsen bijvoorbeeld niet zeker is).
Goed. Ik stap in, met fiets. Ik wil net gaan zitten – een lege trein, er is een stoel vrij, ik ben helemaal blij – als een conducteur eraan komt.