De stijlverbeteringsapp

In 1995 was er een populair radiospotje waarmee men geld wilde ophalen voor het door watersnood getroffen rivierengebied. Het begon met naargeestig klokgebeier en dan kwamen de gedragen woorden “Help het zuiden. Het is een ramp”. Ik heb dat altijd een irritante commercial gevonden, want het was geen ramp. De dijken deden waarvoor ze waren: ze keerden het water. De echte ramp was bestuurlijke paniek. Natuurlijk, er zijn mensen die waterschade hebben ondervonden omdat ze woonden in een huis in de uiterwaarden van de Maas, en het is goed dat er voor hen is gecollecteerd, maar ook die mensen wisten dat een watersnoodramp toch wel wat erger is. Dit was geen Zeeland 1953 en zelfs geen Beneden-Leeuwen 1861.

Clichés en onjuiste woorden

Ik heb sindsdien een diepgevoelde aversie van alles en iedereen die meent de noodklok te moeten luiden. Bovendien ken ik meer mensen die zich aan zulke misplaatste beeldspraken storen. Een goede tekstschrijver leert zichzelf aan uitdrukkingen te vermijden waarvan hij weet dat er mensen zijn die zich eraan storen. Immers, je wil begrepen worden en als iets stoort leidt dat alleen maar af.

Lees verder “De stijlverbeteringsapp”

Gevloerde kerken

advHet is wat gratuit, dat eeuwige geklaag over de ondergang van het NRC Handelsblad. Niemand dwingt je op zaterdag de lifestyle-bijlage te lezen. Je hoeft haar zelfs niet te kopen: ik was althans laatst in een winkel die de krant op zaterdag met en zonder Lux aanbood. De krant zonder kostte evenveel als de krant met, maar de winkelier had de bijlage alvast bij het oud papier gelegd. Service van de zaak.

Dit gezegd hebbende doe ik nu dan toch ook een duit in het zakje. Zie de advertentie hierboven, uit de krant van 11 juni. Met NRC Reizen kunt u naar Jordanië. Een mooi land, daar niet van, maar wie denkt men in vredesnaam te bereiken met het onderstaande proza?

Lees verder “Gevloerde kerken”