In Iran kan – zo krijg ik de indruk – iedereen naar eigen inzicht gevaarlijke verkeerssituaties verhelpen door zelf verkeersdrempels neer te leggen. Ze zien er allemaal anders uit. Soms ogen ze heel professioneel en zijn ze aangegeven met waarschuwingsborden, vaak echter gaat het om niet meer dan een ergerlijk hoge asfaltlaag die dwars over de weg is gelegd. Die valt alleen te herkennen doordat in de berm een rij stenen ligt. Het is altijd weer inspirerend, tot welke initiatieven betrokken burgers in staat blijken.

De gevolgen zijn fenomenaal. Ik maak, als ik in de Iraanse stad Shiraz ben, wel eens een tochtje langs enkele ruïnes uit de Sassanidische tijd: eerst de brug van Kavar, dan een kasteel ten noorden van Firuzabad, twee reliëfs, een paleis, vervolgens de reliëfs en stedelijke ruïnes bij Bishapur en daarna terug naar Shiraz. Vroeger deed je daar zeven à acht uur over, de tijd niet meegerekend die je aan de ruïnes wilde besteden. Tegenwoordig ben je minimaal tien uur kwijt.

Lees verder “Verkeersdrempels” →