Literaire quiz (2)

Station in Friesland

Vier jaar geleden stelde ik op deze plek een vraag die je met enige fantasie een “literaire quiz” kunt noemen. Ik dacht dat die makkelijk was maar het duurde drie uur tot iemand het goede antwoord was. Eens kijken of u vandaag sneller bent.

Hierboven een dromerige foto waarvan ik u alleen vertel dat ik die ergens in Friesland heb gemaakt en dat ze een spoorwegstationnetje voorstelt. Net als vorige keer is er een simpele vraag:

In welke beroemde Nederlandse roman speelt dit station een rol?

Bonuspunten voor degenen die weten hoe het station heet aan het andere einde van de spoorlijn.

De prijs? Onsterfelijke roem. Van deze website wordt namelijk in het Nationaal Archief een kopie bewaard waar uw antwoord eeuwig bewaard blijft.

Een volmaakte roman

Twintig jaar lang heb ik geen romans van Simon Vestdijk willen lezen. Een docent aan wiens oordeel ik hechtte, had me verteld dat mijn zinnen te lang waren, en ik weet dit aan mijn enthousiaste consumptie van al het lekkers dat de Harlingse auteur had geschreven. In elk van diens romans staat immers wel een stel zinnen van een kwart pagina lang. Dus zei ik mijn favoriete auteur vaarwel en stortte ik me op schrijvers van wie mij was verzekerd dat ik er in stilistisch opzicht meer van zou opsteken.

Maar toen ik onlangs wat boeken naar De Slegte wilde brengen en De nadagen van Pilatus terugvond, besloot ik de zesde van Vestdijks tweeënvijftig romans te herlezen. Het in 1938 verschenen boek geldt niet als hoogtepunt van Vestdijks oeuvre (Terug tot Ina Damman, De koperen tuin en Meneer Vissers hellevaart hebben een betere reputatie), maar zoals het er nu voorstaat is mijn oordeel simpel: De nadagen van Pilatus is van dezelfde klasse als Il gattopardo, Heart of Darkness en Doktor Faustus.

Lees verder “Een volmaakte roman”