We kennen een groot aantal leestekens. Het vraagteken geeft aan dat een zin een probleem aan de orde stelt, dat in de volgende zin een antwoord zal krijgen. Een dubbele punt geeft aan dat er een uitleg of een opsomming komt. Drie puntjes geven aan dat de lezer een gedachte zelf kan afmaken.

We hebben ook liggende streepjes. Ik gebruik ze zelf wel eens – zoals hier – om noodzakelijke informatie in te voegen. Meestal is dat ‘background repair’: het spreektaalverschijnsel dat een verteller, zich realiserend dat de luisteraar iets niet weet, dat alsnog invoegt. Een voorbeeld ontleen ik aan Kuifje en het zwarte goud, waarin senhor Oliveira da Figuira een enorm verhaal ophangt om de aandacht van een aantal bewakers af te leiden.

Lees verder “Het gemakzuchtsteken” →