Het overdragen van wetenschappelijke informatie was lang een kwestie van zenden en ontvangen: de universiteit publiceerde informatie, die de burger dan tot zich nam. Inmiddels krijgen mensen een overaanbod aan informatie en selecteren ze, terwijl het internet de mogelijkheid biedt terug te praten en een wetenschappelijk verhaal compleet monddood te maken. Het is, voor wie op zoek gaat naar informatie, moeilijk nog een grens te trekken tussen goed en slecht. Ik illustreerde dit onlangs met de iranologie, en de parallel met de huidige klimaatdiscussie is makkelijk te zien.
Op de bijeenkomst die de Vereniging voor Wetenschapsjournalistiek en -Communicatie Nederland en het Platform Wetenschapscommunicatie vorige week in de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen belegden, kwam het einde van het zender-ontvanger-model ter sprake. Twee sprekers, Cees van Woerkum en Hans Laroes, wezen erop dat je de burger met zijn vragen serieus moet nemen. Doorvragen naar de achterliggende zorgen en aannames. De discussie aangaan.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.