Vele jaren geleden – nog in het vorige millennium – ontmoette ik een oud-studente van me, die gedwongen in de prostitutie bleek te werken. Ze was afkomstig uit een Aziatisch land, en hoewel ze wat Nederlands sprak, was ze machteloos toen de man die ze dacht te zullen trouwen, bleek te werken voor een bende.

Ik wist bij God niet hoe ik de jonge vrouw moest helpen, tot ik in de Warmoesstraat een van de zusters augustinessen zag wandelen. Elke Amsterdammer kende ze destijds: meestal in een sobere, donkere jurk (“habijt”), met een karakteristiek groengerand hoedje. Wat ze precies deden, wist ik eigenlijk niet, maar wie een klooster betrekt aan de Warmoesstraat, doet dat niet om contemplatieve redenen. Als je daar bent gevestigd, doe je het om hulp te verlenen.

Lees verder “Zusters augustinessen” →