Categorie: Dagelijks leven

Explosie in Beiroet

On door Jona LenderinginDagelijks leven, Midden-Oosten15 reacties

De trouwe lezers van deze blog weten dat ik Libanon een fijn land vind en Beiroet een heerlijke stad. Het was letterlijk liefde op het eerste gezicht: we waren net geland; het was avond; mijn zakenpartner, zijn echtgenote en ik zaten in een taxi; ik zat voorin; we draaiden de kustweg op en ineens rolde de stad – een verzameling wolkenkrabbers in het donker – zich voor me uit. “Wauw”, zei ik. En ik was verkocht.

Problemen

Libanon is een land met enorme problemen. Een slechte relatie met Syrië, dat de onafhankelijkheid van Libanon lange tijd niet heeft willen erkennen; een intens slechte relatie met Israël, dat een muur langs de wederzijdse grens heeft gebouwd; 100.000 Armeense en 175.000 Palestijnse vluchtelingen; de Syrische bezetting; de Israëlische bezetting; de wonden van de Burgeroorlogen; een speelbal voor vreemde mogendheden; de staat-in-de-staat van Hezbollah; gierende corruptie; de nasleep van de moord op oud-premier Hariri; vervuiling; de slechte positie van vrouwen; problemen rond de kieswet. En sinds een tijdje ook nog eens anderhalf miljoen Syrische vluchtelingen op een bevolking van ongeveer vier-en-half miljoen Libanezen.

Lees verder “Explosie in Beiroet” →

Kelmis

On door Jona LenderinginCultuur, Dagelijks leven, Politiek43 reacties
Het is wat ironisch dat in Kelmis een restaurant is, vernoemd naar de plaats waar de taalverschillen niet verdwenen maar ontstonden.

Zoals je in Beiroet kunt horen dat ouders hun kinderen aansporen met “Jalla, mes enfants, let’s go”, zo kun je in het Belgische Kelmis horen dat iemand afscheid neemt met de woorden “Tschüss, mon chéri, I love you”. Het is een van de aangename kanten van het Land van Herve, het gebied in België recht onder het Nederlandse Zuid-Limburg waar mijn vriendin en ik dit weekend doorbrengen. Hier worden alle talen van de wereld gesproken: Frans en Duits, maar we hoorden zaterdag ook Nederlands, Italiaans, Limburgs en Engels. Dat ik in een kerk ook nog iets las in het Latijn telt niet mee, maar het is wel beduidend dat we in het Musée Vieille Montagne in Kelmis (Franse naam, website in het Duits) ook wat teksten hebben ontcijferd die waren gesteld in het Esperanto.

Meertaligheid

Het verhaal van Kelmis is, denk ik, wel enigszins bekend, en anders moet u het beslist lezen in het boeiende boek van Philip Dröge: tijdens het Congres van Wenen konden Pruisen en het nieuwe koninkrijk Nederland geen overeenstemming bereiken over de zinkmijn alhier, waardoor “Neutraal Moresnet” ontstond, een postzegelstaatje van 344 hectare dat het uithield tot de Eerste Wereldoorlog. In het laatste decennium van zijn bestaan is geprobeerd Esperanto tot voertaal te maken, een project dat weliswaar op niets uitliep maar wel paste bij een gebied waar de mensen weigeren een keuze te maken voor slechts één taal.

Lees verder “Kelmis” →

Geen dag te vroeg

On door Jona LenderinginDagelijks leven19 reacties

Er zijn vele dagen in het jaar, vooral in de lente, waarin ik een zeker gemis voel, een bepaalde onbenoembare soort van je ne sais quoi ervaar, een existentiële leegte bespeur. Ergens in de zomer komt dan het bericht dat de eerste pepernoten zijn gevonden en dan trekt het gelukkig allemaal weer bij. En vandaag is het zover: ze zijn gesignaleerd bij Plus Brughuis in Almelo.

Geen dag te vroeg! Het is alweer 16 juli en er zijn sinds de overlijdensdag van de heilige Nikolaas van Myra alweer 222 dagen verstreken. En dat terwijl pepernoten 365 dagen per jaar lekker zijn (en dit jaar zelfs 366).

Lees verder “Geen dag te vroeg” →

Meer kappertjes

On door Jona LenderinginDagelijks leven24 reacties

Belangrijk kappertjes-nieuws! Hoewel er nog geen bericht is van Albert Heijn, kan ik toch antwoord geven aan degenen die zich de afgelopen twee uur het hoofd hebben gebroken over de vraag waarom twee ogenschijnlijk identieke producten voor verschillende prijzen worden aangeboden. Ik heb het zojuist eens uitgezocht – tot op de bodem uitgezocht, mag ik wel zeggen.

Zoals enkelen van u al opmerkten gaat het niet om hetzelfde product en is er inderdaad een verschil in grootte. In het potje met het Engelstalige opschrift, de Franse uitleg en de lage prijs zaten 117 kappertjes terwijl in het Nederlandstalige potje 218 kappertjes zaten. De duurdere zijn dus verfijnder.

De reageerpanelen staan open voor eenieder die een recept weet waar ik die zoute rolopdondertjes in kwijt kan.

Kappertjes

On door Jona LenderinginDagelijks leven29 reacties

Even een belangwekkende kwestie. Bij de Albert Heijn zocht ik zondag naar kappertjes. U weet wel, die kleine groene krenten waarmee je zelfs de lafste pasta op smaak kunt brengen. Ik zag de twee bovenstaande potjes. Het potje met het Engelse opschrift (“basic capers”) kost €0,79 cent, de Nederlandse kappertjes kosten €1,19.

De potjes zijn identiek, in allebei zit 100 gram, ze zijn allebei melk- en glutenvrij en omdat er evenveel koolhydraten, suikers, vet, vezels, zout en eiwitten in zitten hebben ze beide een voedingswaarde van 175 kJ. De inhoud komt uit Marokko, de importeur is gevestigd in – u raadt het wellicht al – Zaandam. De houdbaarheid is dezelfde mits koel en donker en droog bewaard. Het enige verschil is dat de productinformatie op het Nederlandse potje wordt gegeven in het Nederlands en op het potje met het Engelse opschrift in het Nederlands en … Frans.

Lees verder “Kappertjes” →

Misverstand: Het oog van de naald

On door Jona LenderinginChristendom, Dagelijks leven, factcheck, Geschiedenis, Midden-Oosten, Oudheid, Religie, Toerisme40 reacties

Even ongeacht welk dier bedoeld is met het Griekse woord kamelos, een kameel of een dromedaris, het Bijbelvers dat het makkelijker is voor een kameel door het oog van een naald te gaan dan voor een rijke het koninkrijk Gods te betreden, is voor sommigen nogal problematisch. In de Verenigde Staten, waar de puriteinse christenen vanouds materieel succes beschouwen als blijk van goddelijke gunst, heeft men zich altijd wat ongemakkelijk gevoeld bij Jezus’ categorische afwijzing van rijkdom.

In hun kringen schijnt het misverstand te zijn ontstaan dat in Jeruzalem een stadspoortje zou zijn geweest dat “het oog van de naald” heette. De achterliggende gedachte is dat, zoals een groot dier met enige moeite wel door een kleine poort kon, rijkdom geen definitief obstakel voor het koninkrijk hoefde zijn. Een vergelijkbaar idee is dat “oog van de naald” de oosterse naam zou zijn van een winket, dat wil zeggen het kleine deurtje dat wel wordt aangebracht in een grote deur. Zie boven.

Lees verder “Misverstand: Het oog van de naald” →

Bij ons in het dorp (12)

On door Jona LenderinginAmsterdam, Dagelijks leven11 reacties

Bij ons in het dorp is ooit, op een moment waarop alle intelligentie even met de Amstel naar het IJ was weggestroomd, besloten dat er speciale fietsroutes moesten komen: het Hoofdnet Fiets. Op de andere wegen regeert de auto en dat is niet zelden gevaarlijk. Nu dat Hoofdnet Fiets er eenmaal is, vindt er ook onderhoud plaats en dan blokkeert de gemeente dus alvast op vrijdag een brug omdat men er op maandag kan gaan werken.

Mijn alternatief is nu dit punt, wat het er voor een fietser niet makkelijker of veiliger op maakt.

Naschrift maandag 18 mei

Situatie ongewijzigd

Naschrift 19 mei

Situatie ongewijzigd, maar nu van de andere kant

I.M. Wilfried Uitterhoeve

On door GastauteurinCultuur, Dagelijks leven, Geschiedenis2 reacties
Wilfried Uitterhoeve (© Uitgeverij Vantilt)

Op maandag 20 april overleed in een ziekenhuis in Avignon Wilfried Uitterhoeve. Jarenlang was hij een van de bezielers van de fameuze uitgeverij SUN, waar hij eind jaren tachtig met Eric Moormann ook de succesvolle naslagwerken Van Achilleus tot Zeus en Van Alexandros tot Zenobia publiceerde. Want naast uitgever was Uitterhoeve (misschien vooral) auteur van een aantal erudiete historische studies die voornamelijk cirkelden rond de Bataafs-Franse tijd. Zijn biografie uit 2009 (waarop hij ook promoveerde) over de markante Cornelis Kraijenhoff, die als minister diende onder vijf staatsvormen, vond ik prachtig.

Zijn voorlaatste boek was De zaak Oldenbarnevelt. Val, proces en executie en verscheen vorig jaar. Als spin-off van dat onderzoek publiceerde Wilfried in het recente Jaarboek Numaga een artikel over de rol die ‘de kwestie Nijmegen’ speelde in Van Oldebarnevelts proces. En daarmee zijn we bij een van zijn andere aandachtsvelden: de Nijmeegse stadsgeschiedenis. Zo werkte Uitterhoeve onder meer mee aan de nieuwe editie van de Nijmeegse Stadsatlas.

Lees verder “I.M. Wilfried Uitterhoeve” →

Der Himmel über Berlin

On door Jona LenderinginCultuur, Dagelijks leven23 reacties
Twee engelen en alle kennis

Het volgende is echt gebeurd. Ik dronk koffie met een studente die me een raar verhaal vertelde dat ze net had gehoord van een docente. Die was naar bioscoop geweest om Der Himmel über Berlin (1987) te gaan zien. Daar was ze een kennis tegengekomen die er was met een vriend, en zij waren links in de zaal gaan zitten omdat ze de film al van rechts hadden gezien. Welke idioot gaat nou een film uit verschillende hoeken bekijken?

Nou, die kennis van de docente van die studente waarmee ik koffie dronk, dat was ik zelf. Het moet rond 1995 zijn geweest. Dat ik van links wilde kijken omdat ik de film al van rechts had gezien, was een grap van mijn zakenpartner, die me plaagde met het feit dat ik voor de veertiende keer deze film van Wim Wenders was gaan kijken. Misschien maakt het overigens wel degelijk uit waar je in de zaal zit, want het camerawerk in deze film is adembenemend. Als de hoofdpersoon een engel is moet je niet opkijken van een vogelvluchtperspectief of een duikvlucht meer of minder.

Lees verder “Der Himmel über Berlin” →

Zuurkool met worst op hete of minder hete dagen

On door GastauteurinDagelijks leven24 reacties

De zomer komt er weer aan en tegenwoordig is die heter en duurt die langer dan ooit. Wie van winterse kost houdt heeft dus een probleem. Dat geldt al helemaal voor een alleenstaande man als ik, die het zich in de keuken graag gemakkelijk maakt. Nou beweren tegenwoordig hele legioenen deskundigen dat hun recepten goed te doen zijn voor de grootste kookonbenul. Toch kan ik het op TV meestal niet volgen en begrijp ik recepten op papier vaak nauwelijks voor de helft. Internet is nog erger – daar geldt blijkbaar hoe moeilijker en ingewikkelder hoe beter. Mijn recept is voor twee personen (omdat ik lui ben kook ik altijd voor twee dagen). Niet geschikt voor fanaten, want wie doorwerkt is binnen een half uur klaar.

Lees verder “Zuurkool met worst op hete of minder hete dagen” →