Categorie: Dagelijks leven

Meer kappertjes

On door Jona LenderinginDagelijks leven24 reacties

Belangrijk kappertjes-nieuws! Hoewel er nog geen bericht is van Albert Heijn, kan ik toch antwoord geven aan degenen die zich de afgelopen twee uur het hoofd hebben gebroken over de vraag waarom twee ogenschijnlijk identieke producten voor verschillende prijzen worden aangeboden. Ik heb het zojuist eens uitgezocht – tot op de bodem uitgezocht, mag ik wel zeggen.

Zoals enkelen van u al opmerkten gaat het niet om hetzelfde product en is er inderdaad een verschil in grootte. In het potje met het Engelstalige opschrift, de Franse uitleg en de lage prijs zaten 117 kappertjes terwijl in het Nederlandstalige potje 218 kappertjes zaten. De duurdere zijn dus verfijnder.

De reageerpanelen staan open voor eenieder die een recept weet waar ik die zoute rolopdondertjes in kwijt kan.

Kappertjes

On door Jona LenderinginDagelijks leven29 reacties

Even een belangwekkende kwestie. Bij de Albert Heijn zocht ik zondag naar kappertjes. U weet wel, die kleine groene krenten waarmee je zelfs de lafste pasta op smaak kunt brengen. Ik zag de twee bovenstaande potjes. Het potje met het Engelse opschrift (“basic capers”) kost €0,79 cent, de Nederlandse kappertjes kosten €1,19.

De potjes zijn identiek, in allebei zit 100 gram, ze zijn allebei melk- en glutenvrij en omdat er evenveel koolhydraten, suikers, vet, vezels, zout en eiwitten in zitten hebben ze beide een voedingswaarde van 175 kJ. De inhoud komt uit Marokko, de importeur is gevestigd in – u raadt het wellicht al – Zaandam. De houdbaarheid is dezelfde mits koel en donker en droog bewaard. Het enige verschil is dat de productinformatie op het Nederlandse potje wordt gegeven in het Nederlands en op het potje met het Engelse opschrift in het Nederlands en … Frans.

Lees verder “Kappertjes” →

Misverstand: Het oog van de naald

On door Jona LenderinginChristendom, Dagelijks leven, factcheck, Geschiedenis, Midden-Oosten, Oudheid, Religie, Toerisme40 reacties

Even ongeacht welk dier bedoeld is met het Griekse woord kamelos, een kameel of een dromedaris, het Bijbelvers dat het makkelijker is voor een kameel door het oog van een naald te gaan dan voor een rijke het koninkrijk Gods te betreden, is voor sommigen nogal problematisch. In de Verenigde Staten, waar de puriteinse christenen vanouds materieel succes beschouwen als blijk van goddelijke gunst, heeft men zich altijd wat ongemakkelijk gevoeld bij Jezus’ categorische afwijzing van rijkdom.

In hun kringen schijnt het misverstand te zijn ontstaan dat in Jeruzalem een stadspoortje zou zijn geweest dat “het oog van de naald” heette. De achterliggende gedachte is dat, zoals een groot dier met enige moeite wel door een kleine poort kon, rijkdom geen definitief obstakel voor het koninkrijk hoefde zijn. Een vergelijkbaar idee is dat “oog van de naald” de oosterse naam zou zijn van een winket, dat wil zeggen het kleine deurtje dat wel wordt aangebracht in een grote deur. Zie boven.

Lees verder “Misverstand: Het oog van de naald” →

Bij ons in het dorp (12)

On door Jona LenderinginAmsterdam, Dagelijks leven11 reacties

Bij ons in het dorp is ooit, op een moment waarop alle intelligentie even met de Amstel naar het IJ was weggestroomd, besloten dat er speciale fietsroutes moesten komen: het Hoofdnet Fiets. Op de andere wegen regeert de auto en dat is niet zelden gevaarlijk. Nu dat Hoofdnet Fiets er eenmaal is, vindt er ook onderhoud plaats en dan blokkeert de gemeente dus alvast op vrijdag een brug omdat men er op maandag kan gaan werken.

Mijn alternatief is nu dit punt, wat het er voor een fietser niet makkelijker of veiliger op maakt.

Naschrift maandag 18 mei

Situatie ongewijzigd

Naschrift 19 mei

Situatie ongewijzigd, maar nu van de andere kant

I.M. Wilfried Uitterhoeve

On door GastauteurinCultuur, Dagelijks leven, Geschiedenis2 reacties
Wilfried Uitterhoeve (© Uitgeverij Vantilt)

Op maandag 20 april overleed in een ziekenhuis in Avignon Wilfried Uitterhoeve. Jarenlang was hij een van de bezielers van de fameuze uitgeverij SUN, waar hij eind jaren tachtig met Eric Moormann ook de succesvolle naslagwerken Van Achilleus tot Zeus en Van Alexandros tot Zenobia publiceerde. Want naast uitgever was Uitterhoeve (misschien vooral) auteur van een aantal erudiete historische studies die voornamelijk cirkelden rond de Bataafs-Franse tijd. Zijn biografie uit 2009 (waarop hij ook promoveerde) over de markante Cornelis Kraijenhoff, die als minister diende onder vijf staatsvormen, vond ik prachtig.

Zijn voorlaatste boek was De zaak Oldenbarnevelt. Val, proces en executie en verscheen vorig jaar. Als spin-off van dat onderzoek publiceerde Wilfried in het recente Jaarboek Numaga een artikel over de rol die ‘de kwestie Nijmegen’ speelde in Van Oldebarnevelts proces. En daarmee zijn we bij een van zijn andere aandachtsvelden: de Nijmeegse stadsgeschiedenis. Zo werkte Uitterhoeve onder meer mee aan de nieuwe editie van de Nijmeegse Stadsatlas.

Lees verder “I.M. Wilfried Uitterhoeve” →

Der Himmel über Berlin

On door Jona LenderinginCultuur, Dagelijks leven23 reacties
Twee engelen en alle kennis

Het volgende is echt gebeurd. Ik dronk koffie met een studente die me een raar verhaal vertelde dat ze net had gehoord van een docente. Die was naar bioscoop geweest om Der Himmel über Berlin (1987) te gaan zien. Daar was ze een kennis tegengekomen die er was met een vriend, en zij waren links in de zaal gaan zitten omdat ze de film al van rechts hadden gezien. Welke idioot gaat nou een film uit verschillende hoeken bekijken?

Nou, die kennis van de docente van die studente waarmee ik koffie dronk, dat was ik zelf. Het moet rond 1995 zijn geweest. Dat ik van links wilde kijken omdat ik de film al van rechts had gezien, was een grap van mijn zakenpartner, die me plaagde met het feit dat ik voor de veertiende keer deze film van Wim Wenders was gaan kijken. Misschien maakt het overigens wel degelijk uit waar je in de zaal zit, want het camerawerk in deze film is adembenemend. Als de hoofdpersoon een engel is moet je niet opkijken van een vogelvluchtperspectief of een duikvlucht meer of minder.

Lees verder “Der Himmel über Berlin” →

Zuurkool met worst op hete of minder hete dagen

On door GastauteurinDagelijks leven24 reacties

De zomer komt er weer aan en tegenwoordig is die heter en duurt die langer dan ooit. Wie van winterse kost houdt heeft dus een probleem. Dat geldt al helemaal voor een alleenstaande man als ik, die het zich in de keuken graag gemakkelijk maakt. Nou beweren tegenwoordig hele legioenen deskundigen dat hun recepten goed te doen zijn voor de grootste kookonbenul. Toch kan ik het op TV meestal niet volgen en begrijp ik recepten op papier vaak nauwelijks voor de helft. Internet is nog erger – daar geldt blijkbaar hoe moeilijker en ingewikkelder hoe beter. Mijn recept is voor twee personen (omdat ik lui ben kook ik altijd voor twee dagen). Niet geschikt voor fanaten, want wie doorwerkt is binnen een half uur klaar.

Lees verder “Zuurkool met worst op hete of minder hete dagen” →

Arbeidsgeografie

On door Jona LenderinginDagelijks leven30 reacties

Leven in een tijd van corona. In de winkels werden plastic schermen geplaatst. Mensen voerden van weerskanten van een straat gesprekken met elkaar. De horeca serveerde koffie to go.  Kinderen kregen thuis les van hun ouders en mopperden dat die strenger waren dan de juf. De medisch-ethici zaten niet in het adressenbestand van de televisie en daarom nodigden de programmamakers Jort Kelder maar weer uit. De musea maakten online-tentoonstellingen.

We maakten grapjes over anderhalve meter afstand en die grapjes maakten we steeds minder. We hielden onze adem in als iemand al te dicht bij ons kwam. We keken naar de mooiste filmpjes. We deden cursussen op het internet. We vergaderden online. We raakten geïnteresseerd in statistieken waarvan we wisten dat ze eigenlijk niets zeiden.

Lees verder “Arbeidsgeografie” →

Mijn energietransitie

On door GastauteurinAmsterdam, Dagelijks leven27 reacties

Ik ben geboren uit zonnegloren. Die zucht van een ziedende zee is mij toen even ontgaan. Maar het was mei 1940 en prachtig mooi weer. Anders waren de Duitsers die oorlog toen niet begonnen.

In augustus scheen de zon nog stralend en het was dus behoorlijk warm. Mijn moeder had gehoord, dat je baby’s goed moest inpakken om te voorkomen dat ze zouden kouvatten en ik lag dus stevig ingebakerd in de wieg. Blijkbaar vertoonde ik tekenen van moeilijk ademen of zoiets, want mijn moeder raakte in paniek. En bij paniek rende ze naar de drogist. Dat was mevrouw Faber-Hazeloop in de Reinier Claeszenstraat. Bovengekomen – drie hoog – rukte ze me de muts van de kop, en verwijderde de dekens en andere warmtebronnen om mijn lijf. Ik ademde weer rustig en had mijn leven aan de drogist te danken.

Dat was dus mijn eerste kennismaking met energie, van de zon en de dekens. Thuis hadden we een kolenkachel, een haard, die ’s winters gezellig brandde. Rode vlammetjes achter micaruitjes. Vaak was de haard ’s morgens uit en dan was het behoorlijk koud. IJsbloemen op het raam in m’n kamertje. Mijn moeder haalde dan de uitgebrande kolen uit de la onderin de haard en maakte hem weer aan. Dat lukte meestal vrij snel, maar het duurde langer voordat de warmte zich echt verspreidde.

Lees verder “Mijn energietransitie” →

Photos from an Empty City

On door Jona LenderinginAmsterdam, Dagelijks leven26 reacties

Like so many cities all over the world, Amsterdam has been forced to take special measures to stop the spread of corona virus. Cafes, restaurants, universities, and museums are shut, many shops are also closed, and people are supposed to work at home. The canal cruises have been suspended (see above) and the streets are deserted. Schools are shut, although teachers use the internet to reach the kids. (An eight-year-old expert I consulted confided to me that her mother was stricter than her teacher.)

Since I had some business to do at the railroad station, I cycled through an abandoned city center. Here are some photos.

Lees verder “Photos from an Empty City” →