Categorie: Dagelijks leven

De eenentwintigste eeuw: je staat erbij en je kijkt ernaar. En soms is het te leuk of te frustrerend om er niet een stukje aan te wijden.

De Havenstraat. Zomaar, omdat ’ie mooi is

On door Jona LenderinginAmsterdam, Dagelijks leven12 reacties
Industrieterrein Havenstraat, Amsterdam

Stel, je bent met mij ergens aan het fietsen of wandelen. Er zijn mensen die dat weleens meemaken. Hun kan het gebeuren dat ze ineens moeten inhouden om even te genieten van een gebouw dat ik mooi vind. Dat is dan doorgaans een gebouw uit de voor- of naoorlogse jaren waar ze zelf totaal niets moois aan ontwaren.

Erger nog. Het kan een rommelig industrieterreintje zijn. Of een verlaten tramremise. Ergens langs een grauwe, stedelijke weg.

Onderstaande foto’s maakte ik aan de Amsterdamse Havenstraat. Zomaar omdat ik er een zekere schoonheid in herkende. U hoeft het niet mooi te vinden hoor. Maar scroll wel even door naar onder.

Lees verder “De Havenstraat. Zomaar, omdat ’ie mooi is” →

Het nut van Libanon (gelukkig nieuwjaar!)

On door Jona LenderinginDagelijks leven, Midden-Oosten, Politiek11 reacties
Libanon: het lunapark van Beiroet

Wat trekt me zo in Libanon? Bij wijze van nieuwjaarswens een stukje.

Er zijn natuurlijk allerlei oppervlakkige constateringen mogelijk. De eerste aanblik van Beiroet. De rest van Beiroet. Opvallend vriendelijke mensen met wie een goed gesprek valt te voeren. Een waterpijp roken bij v/h Laziz. Professionele belangstelling. Maar deze constateringen raken de kern niet. Ik zou het ook allemaal kunnen schrijven over andere volken en landen. Die professionele belangstelling heb ik bijvoorbeeld voor ruim vijftig landen. Mijn fascinatie voor Libanon zit dieper.

Public man

Het echte punt is, denk ik, Libanons pluriformiteit. De bevolking is verdeeld over een reeks confessies. Er zijn christenen van allerlei pluimage, er zijn soennieten, er zijn Druzen, er zijn diverse soorten sji’ieten. Het gaat me er nu niet om of een verdeling over religieuze denominaties wenselijk is; ze is een gegeven. En de Libanezen accepteren dat zo. Iedere Libanees is altijd een minderheid, weet dat hij een minderheid is en anticipeert erop dat er anderen zijn. Dat kan betekenen dat men sociaal wenselijke antwoorden geeft, wat soms wat frustrerend is als je iets geregeld moet krijgen.

Lees verder “Het nut van Libanon (gelukkig nieuwjaar!)” →

Sint-Nikolaas in Arnhem

On door Jona LenderinginDagelijks leven6 reacties
Sint-Nikolaas (Antivouniotissa-museum, Korfu)

Mijn vader wist ooit een verhaal te vertellen over de posterijen in zijn geboortestad Arnhem, dat ik niet kapot zal gaan checken. Het komt erop neer dat in Arnhem, dat in de Tweede Wereldoorlog hard getroffen was, reële armoede bestond. Een weduwe zonder voldoende geld was ten einde raad en schreef dus maar een brief aan Sint-Nikolaas. Overzicht van de precaire financiële situatie, verzoek om financiële bijstand, met 120 gulden zou ze al enorm geholpen zijn.

De brief aan de Goedheiligman kwam natuurlijk niet verder dan het postkantoor. Daar werkte destijds een beëdigde ambtenaar die onbestelbare post mocht openen om te zien of er een aanwijzing was voor het adres. De man – het zal wel een man zijn geweest, eind jaren veertig – las het epistel, was erdoor ontdaan en besloot zijn collega’s erbij te betrekken.

Lees verder “Sint-Nikolaas in Arnhem” →

Fietsstad Amsterdam

On door Jona LenderinginAmsterdam, Dagelijks leven13 reacties

Het zijn niet alleen de toeristen die het historische centrum van Amsterdam onbegaanbaar maken. Iets minder erg, maar daarom nog niet verwaarloosbaar, zijn de werkzaamheden aan de bruggen en kades. De verklaring voor het groot onderhoud is vrij simpel: decennialang zijn vrachtauto’s toegelaten in de binnenstad en dus zijn de straten langs de grachten inmiddels verzakt en op andere manieren kapot.

Het zal niemand verbazen die de eerste hoofdstukken leest van Fietsstad Amsterdam. Hoe Amsterdam de fietshoofdstad van de wereld werd van Fred Feddes en Marjolein de Lange. Jarenlang definieerde het stadsbestuur de toegankelijkheid van de binnenstad als bereikbaarheid voor het autoverkeer. Midden jaren zestig droomde men openlijk van een zesbaansweg op de plaats van de huidige Singelgracht. Voor fietsers was geen ruimte. Die waren te watervlug, te ongrijpbaar voor de planologen. Daarom heeft de IJtunnel geen fietspaden en is er nog altijd geen snelle fietsverbinding tussen de twee oevers van het IJ. Wat Feddes en De Lange niet noemen is dat de rijksoverheid jarenlang het automobilisme stimuleerde door zoveel mogelijk dienstplichtigen een rijbewijs te laten halen.

Lees verder “Fietsstad Amsterdam” →

Kom een cursus doen

On door Jona LenderinginDagelijks leven, Wetenschapscommunicatie3 reacties

Zoals u wellicht weet, verdien ik een deel van mijn brood door het geven van cursussen en het verzorgen van studiereizen. Zo organiseer ik komende december een reis naar Libanon en als u aarzelt of u naar dat land op reis moet, dan zeg ik alleen: lees de komende dagen de besprekingen van de vorige week geopende expositie over Byblos in het Rijksmuseum van Oudheden. Die reis gaat zeker door maar er is nog ruimte voor een paar deelnemers.

Wat me brengt bij de cursussen. De loop zit er dit najaar niet werkelijk in. Dat geldt voor de hele culturele sector: musea, theaters, bioscopen, concertzalen, overal zijn de bezoekersaantallen lager dan in de tijd voor corona. Ik denk dat de onzekerheid over onze inkomens een rol speelt.

Lees verder “Kom een cursus doen” →

Geliefd boek: Turkse vlinders

On door Huibert SchijfinDagelijks leven, Literatuur, Midden-Oosten

Wie zich op het juiste tijdstip op de goede plek aan de Gouden Hoorn in Istanbul bevindt, staat iets enerverends te wachten. Van alle kanten wordt met krachtige geluidsinstallaties vanaf moskeeën opgeroepen tot gebed. Die oproepen weerkaatsen tegen de omringende heuvels. Klinken die oproepen bedreigend? Welnee, de gelovigen weten zo dat het tijd is om te bidden. Istanbul maakte op mij een diepe indruk. Maar hoe zou het zijn om er verliefd te worden en een tijdje te wonen?

Praktische problemen

De tegenwoordige columniste van de NRC en schrijfster Stine Jensen vertelt in haar Turkse vlinders. Liefde tussen culturen (Prometheus 2005) openhartig over haar relatie met een Turkse man in Istanbul. Het boek is mede gebaseerd op gesprekken met Turkse vriendinnen en enkele mannen die een Turkse partner hebben. Haar publicatie biedt een indringend beeld van het chaotische leven van jonge dertigers in die immens grote stad aan het begin van de eenentwintigste eeuw.

Lees verder “Geliefd boek: Turkse vlinders” →

Arnhem, 8 oktober 1982

On door Jona LenderinginDagelijks leven3 reacties
Zuiltje in Arnhem Centraal

Het was 8 oktober 1982 en we verzamelden ons in Arnhem op het station. Niet het schitterende nieuwe station, maar het oude, met de zo opvallende reclame van de RVS. We, dat was een 5-VWO-klas van het Veluws College in Apeldoorn, die onder leiding van meneer Johannesma op excursie ging naar Rome.

Ik had vooruitgezien naar mijn eerste bezoek aan de Italiaanse hoofdstad. Ik kon alle gebouwen op het Forum Romanum al noemen, wist dat ik in de vrije middag naar de Capitolijnse Musea én de Villa Giulia wilde, en was een van degenen die al wat Italiaans hadden geleerd. Het cliché “de eeuwige stad” kon ik toen al niet harden, al heb ik het natuurlijk weleens gebruikt.

Lees verder “Arnhem, 8 oktober 1982” →

Hoe begin ik een blog?

On door Jona LenderinginCultuur, Dagelijks leven3 reacties
Gevelsteen (Egelantiersstraat, Amsterdam)

Het kan gebeuren dat je ineens staat voor een rommelig, vooralsnog ongeorganiseerd jaar. Toen het mij (door de corona) gebeurde, ben ik online cursussen gaan doen en dat raad ik iedereen aan. Er zijn voldoende mogelijkheden, ook om diploma’s te halen en je kansen arbeidsmarkt te vergroten. Als je creatief bent en schrijven leuk vindt, kun je ook een blog beginnen.

Voorbereidingen (of niet)

Voorbereidingen zijn eigenlijk niet nodig. Het leuke van bloggen is namelijk dat niets moet. Je kunt zelf je onderwerp, woordental en frequentie bepalen.

Lees verder “Hoe begin ik een blog?” →

Pizza Nebra

On door Jona LenderinginDagelijks leven8 reacties

Het was een 1-april-grap, dat de Hemelschijf van Nebra eigenlijk een pizza zou zijn met veel rucola. Een flauwe 1-april-grap bovendien. De gedachte een Pizza Nebra te maken, liet me echter niet los. En bij dezen presenteer ik u een recept dat elke rechtgeaarde Italiaan koude rillingen bezorgt. Wie een beter recept weet, mag het in de commentaarsectie zetten. Dit is namelijk een vrij zwaar gerecht, dus één pizza is voldoende voor twee personen. Iets lichters moet mogelijk zijn.

Benodigdheden

  • Een pizzabodem (bijvoorbeeld Bertolli)
  • 500 gram bladspinazie
  • 150 gram mozzarella
  • 100 gram chorizo
  • 1 ui
  • 1 teentje knoflook
  • Een paar plakken Hollandse kaas
  • Scheut olijfolie

Lees verder “Pizza Nebra” →

Onbeschoftheid (2)

On door Jona LenderinginDagelijks leven, Verbijstering14 reacties

Hier kan ik dus ook slecht tegen. Dat ze jou hun administratie laten doen.

Kijk, het zit dus zo. Ik heb nogal wat reizen kunnen maken en heb een redelijk groot fotoarchief. Veel ervan is te zien op Livius.org en mensen die beeldmateriaal nodig hebben, kunnen het gratis krijgen. Niet iedereen heeft immers kunnen reizen in pakweg Irak, Libië of Pakistan. Niet iedereen heeft die foto’s.

Meestal krijg ik een vriendelijk bedankje. Maar helaas niet altijd. Laatst had ik een academische vlerk die vroeg of ik ook de vakliteratuur maar even wilde meesturen,. Alsof ik degene was met toegang achter de betaalmuren.

Lees verder “Onbeschoftheid (2)” →