Categorie: Dagelijks leven

In Famagusta

On door Jona LenderinginDagelijks leven, Politiek6 reacties
(Anders dan de titel van dit stukje doet vermoeden, is dit een foto uit Nicosia.)

Cyprus is, zoals u weet, sinds 1974 verdeeld in twee helften: het zuiden, waar men overwegend Grieks spreekt, en het noorden, waar men overwegend Turks spreekt. Hoe dat zo gekomen is en wie daar schuld aan heeft, is misschien iets voor een ander blogstukje. Feit is dat er Griekssprekende families zijn die in ’74 vanuit het noorden onverwacht naar het zuiden moesten en dat ik momenteel op Cyprus rondreis met een vrouw die afkomstig is uit zo’n gezin. Haar familie kwam dus uit een dorpje aan de noordkust, ze woont zelf nu in Nicosia.

Sinds een paar jaar kun je de grens over. Het is wat ergerlijk maar niet buitengewoon moeilijk. Zondag reisden we van Larnaca (het antieke Kition) naar Famagusta (het antieke Salamis) en in het restaurant waar we ’s morgens koffie dronken, raakten we aan de praat met een jonge Cyprioot uit de noordelijke helft.

Lees verder “In Famagusta” →

So much beauty in the world

On door Jona LenderinginDagelijks leven8 reacties

Het is zondag en je hebt een afspraak met een vriendin die aan het andere einde van Amsterdam woont. Omdat het een mooie lenteavond is, hoef je geen jas meer aan. Je fietst dwars door de stad, waar het om een of andere reden minder druk is dan normaal. Je komt ter plaatse en belt aan. Een kinderstem klinkt door de luidspreker, een meisje doet de deur open. Je loopt de trap op, komt binnen en lacht om de gigantische bende speelgoed die ligt uitgespreid over de vloer.

Je hebt een boek bij je en de kleuter spelt de titel, benoemt de plaatjes en vertelt over haar eerste zwemdiploma en over haar kat (zie boven). De moeder maakt koffie. Je kletst wat over het werk, over vakantieplannen. Ibiza, de sprookjescamping, Cyprus. Het meisje bemoeit zich ermee, haalt herinneringen op aan haar vakantie in Cyprus. Je bent verbaasd want het moet drie jaar geleden zijn geweest. Jullie besluiten buiten te gaan ballen.

Lees verder “So much beauty in the world” →

Kurt Cobain

On door Jona LenderinginCultuur, Dagelijks leven20 reacties

Seattle, vrijdag 8 april 1994, negen uur ’s morgens. Elektricien Gary Smith bezoekt zijn eerste klant die dag om daar een alarmsysteem te inspecteren. Terwijl hij een kabel naar de zolder nakijkt, ziet hij op de vloer een paspop liggen. Pas in tweede instantie realiseert hij zich dat paspoppen niet bloeden en dat kleermakers niet rondlopen met geweren.

Smith waarschuwt de politie. Het lijk is onherkenbaar en zal uiteindelijk worden geïdentificeerd aan de hand van vingerafdrukken, maar om half tien berichten lokale TV-stations dat het lijk is gevonden van Kurt Cobain. Op deze manier verneemt zijn echtgenote, Courtney Love, dat ze weduwe is geworden.

Lees verder “Kurt Cobain” →

Thermopylae

On door Jona LenderinginDagelijks leven, gastauteur6 reacties

In het Griekse Thermopylae, waar volgens Herodotus driehonderd Spartanen het hele Perzische leger tegenhielden, hebben vertegenwoordigers van de lokale overheid in 2016 zelfstandig besloten om iets voor de vluchtelingen te doen. Omdat ze die zagen verkommeren in overvolle kampen en omdat ze vonden dat ze met hun beperkte mogelijkheden de Griekse gastvrijheid hoog moesten houden. Toen de regering geen steun bood, hebben ze het geld uit het aardbevingenpotje van de regio gebruikt. Met de hulp van veel vrijwilligers hebben ze twee voormalige hotels gereed gemaakt voor de opvang van ongeveer vijfhonderd Syriërs. Toen ik zag wat daar in een paar maanden was bereikt, moest ik denken aan de regels van de Griekse dichter Kavafis:

Eer aan hen die in hun leven
zich een Thermopylae stellen en het hoeden.
Nooit wijkend voor hun plicht,
evenwichtig en rechtvaardig in al hun daden,
maar ook meedogend en barmhartig,
steeds hulp biedend naar hun vermogen.

Lees verder “Thermopylae” →

Gibelegijn

On door Jona LenderinginDagelijks leven20 reacties
Reddingmuseum Jan Lels

Activistisch ingestelde journalisten, te gespecialiseerde wetenschappers (“de bestudering van de Oudheid is nu eenmaal een polyparadigmatische wetenschap”) en fact-free-politici (lees dit draadje eens) mogen weleens een andere indruk wekken, maar Nederlanders zijn ontzettend geïnteresseerd in kennis. Mijn schooltje kan, zij het niet altijd even makkelijk, ongesubsidieerd draaien omdat mensen leergierig genoeg zijn om cursussen te komen doen. Of neem de vrijmetselaars, die elke week samenkomen om te luisteren naar een spreker die hun iets komt vertellen. Ik ken een gezin dat voor de kinderen speciaal een basisschool heeft uitgezocht waar ze elke maand een museum bezoeken.

Of kijk naar de toerustingscursussen waarmee kerkgemeentes en parochies hun vrijwilligers bijscholen. Ik kom daar graag langs om iets te vertellen over het ontstaan van het christendom, waarover ik Israël verdeeld heb geschreven. En zo bevond ik me onlangs op Voorne, dat met de trein niet te bereiken is. Omdat ik een hekel heb aan reizen per bus, besloot ik een stuk te fietsen, zodat ik ook even langs een onzichtbaar Romeins fort kon.

Lees verder “Gibelegijn” →

De hardwerkende Nederlander

On door Jona LenderinginDagelijks leven11 reacties

Ik heb wel eens eerder geschreven over kleine middenstanders die het door de crisis moeilijk hadden. Vandaag nog zo’n verhaal: de supermarkt in Brummen waar ik, toen ik in 2015 en 2016 werkte in Zutphen, een enkele keer mijn boodschappen ben wezen halen. Een zaak die toen een jaar of  zeven bestond en enigszins op de groei was ingericht. Zoals ik het heb begrepen had de gemeente rond 2008 concrete plannen gehad voor een nieuwe stadswijk, die er echter niet kwam. Crisis.

Daar gaan je plannen, als kleine middenstander. Je accepteert het. Dit is immers ondernemersrisico. Maar je hoopt op beter tijden. Je verruimt je openingstijden. Je probeert het met wat minder personeel. Maar als de tijden dan eindelijk verbeteren, bevriest de provincie de woningvoorraad. Voorlopig geen uitbreidingswijk dus.

Lees verder “De hardwerkende Nederlander” →

Sleepwet

On door Jona LenderinginDagelijks leven, Politiek36 reacties

U zult de bovenstaande stoplichten weleens hebben gezien. Het metertje rechts geeft aan hoe lang u nog moet wachten tot u groen licht krijgt. Voor mij is het al jaren een symbool voor het functioneren van onze overheid.

Het zal u misschien zijn opgevallen dat die tellers soms blijven stilstaan. Je denkt dat hij in 45 seconden van 45 naar 0 loopt, maar ergens halverwege pauzeert ’ie. Als je dat eenmaal in de gaten hebt, negeer je als fietser voortaan die teller én het stoplicht en trek je op zo’n kruising je eigen plan. Zoals hier. Dit is natuurlijk een kleinigheidje, maar voor mij representeert het dat de overheid weleens het een zegt en dan vervolgens, als je daarop vertrouwend een beslissing neemt met voor jou ingrijpende consequenties, iets anders doet.

Lees verder “Sleepwet” →