Ooit bestond er een puike rijksdienst die bekendstond als PTT. Ze had een wat stoffig imago maar deed haar werk naar behoren. De post werd zes dagen per week bezorgd, de telefoon werkte en telegrammen kwamen aan.
Toen kwam de mobiele telefonie.
Om het kapitaal aan te trekken dat nodig was om een dekkend netwerk op te zetten, werd besloten de afdeling telefonie te privatiseren en de markt te liberaliseren. Waarom de overheid niet zelf investeerde en er niet voor zorgde dat, als er dan zo nodig winst op de infrastructuur gemaakt moest worden, deze naar de schatkist vloeide – dat wil zeggen: naar de gemeenschap, naar u en mij – is me nooit bevredigend uitgelegd, ook niet toen ik eind jaren negentig in Den Haag werkte bij het directoraat-generaal voor de telecommunicatie en post.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.