Telefoontje van mijn vriendelijke uitgever: of ik langs wil komen om mijn portretfoto te laten maken. Ik weet het, zo gaan die dingen: op veel boeken staat het portret van de auteur. Het verzoek is niet ongebruikelijk en in die zin redelijk.
Alleen: ik schrijf nonfictie. Ik probeer u uit te leggen wat we over iets weten en waarom we dat weten. Niet meer, niet minder. Mijn onderwerp is de oude wereld. U zult niet méér weten over de Oudheid als u weet hoe ik er uitzie. Sterker nog: het leidt u af. De naam van de auteur staat toevallig op het boek omdat er iemand aansprakelijk moet zijn om stommiteiten te corrigeren, maar meer is er niet. Als die aansprakelijkheid er niet zou zijn, zou nonfictie ook anoniem kunnen.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.