Vandaag ben ik jarig en daarom even een wat persoonlijker stukje dan gewoonlijk. Een stukje over noodzakelijk werk, effectieve bezigheden en urgente klussen. Een stukje over werkzaamheden die niet afkomen en over mensen die ik moet teleurstellen. Een stukje vooral voor de volgers van deze blog die mail stuurden en geen antwoord kregen.
Zoals iedereen heb ik een baan. Ik verzorg bijvoorbeeld cursussen en reizen. Voor die cursussen ben ik eigenlijk voortdurend onderweg, want ik verzorg ze vaak buiten Amsterdam. U zou dit het noodzakelijke werk kunnen noemen: de schoorsteen moet roken. Dankzij een aardige zakenpartner en een netwerk van vrijwilligers loopt dit alles heel redelijk. En ik heb er plezier in, dat is ook fijn.
Daarnaast zijn er de effectieve bezigheden, waarbij ik heel veel mensen iets kan tonen over de oude wereld. Deze blog is daarvan het duidelijkste voorbeeld, maar verder zijn er de Livius.org-website en het fotoproject deze zomer. Hoewel ik zo de meeste mensen bereik en deze bezigheden dus het nuttigst zijn, blijft het doorgaans onbezoldigd. Het komt daarom ná het noodzakelijke werk. Wat welbeschouwd een hobby is, moet wijken voor kostwinning. De herziening van de Livius.org-website en de filmpjes die ik maak zijn daardoor projecten van de lange adem.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.