De Mexicaanse auteur Carlos Fuentes (1928-2012) is vooral bekend door La región más transparente (1958) en La muerte de Artemio Cruz (1962), beide geschreven in de traditie van de romans over de Revolutie van 1910 en als eigenzinnige verwerking daarvan. Los años con Laura Díaz (1999) is, hoewel literair-technisch minder experimenteel, zo mogelijk nog ambitieuzer.

Een fictieve achterkleinzoon vertelt de geschiedenis van de hoofdpersoon die leefde van 1898 tot 1972, zich daarbij ook baserend op de herinneringen van Fuentes’ grootouders van moederszijde, Duitse immigranten. In 600 pagina’s volgen we Laura tijdens de dictatuur voorafgaand aan de revolutionaire bewegingen, de Mexicaanse Revolutie, de desillusie daarna, haar contacten met Frida Kahlo en Diego Rivera, de tijd van het anti-communistische McCarthyisme, en in haar liefde voor Jorge Maura, een Spaanse republikein (romanfiguur geïnspireerd door Jorge Semprún).

Nieuw voor Fuentes is de grote aandacht voor het vrouwelijk perspectief op de gebeurtenissen, waardoor de roman minder ‘machista’ en intiemer is dan we van hem gewend zijn. Een voorbeeld:

“Je zegt altijd ‘meisje’ tegen me, nooit heb je ook maar één keer ‘liefste’ gezegd en ik respecteer dat, want dat is nu eenmaal jouw manier van praten, zoals ik altijd tegen jou zal zeggen …”

“Liefste …”

De roman is wel vergeleken met Sueño de una tarde dominical en la Alameda Central van Diego Rivera. Een allesomvattende muurschildering.

Ingezoomd op één personage: Laura Díaz.

• De Nederlandse vertaling is niet meer leverbaar maar zie hier voor de Spaanse versie.

[Op mijn uitnodiging aan de vaste lezers van deze blog om geliefde boeken te delen, ging ook Albert Ypma in. Bedankt Albert!]