Alweer een lockdown. Daar kunnen we het nog lang over hebben. We kunnen het er ook helemaal niet over hebben. Misschien is dat laatste zelfs beter, want we kunnen er tot de komende verkiezingen toch weinig aan veranderen.
Dat gezegd zijnde: we gaan een periode tegemoet die voor menigeen stressvol zal zijn. Bovendien zijn gangbare vormen van ontspanning, zoals museum- of theaterbezoek, nu niet langer toegestaan. Ik ben zelf momenteel erg druk met wat andere projecten, maar zal hier blijven bloggen. Ik nodig echter ook u uit om een bijdrage te leveren om deze plek de komende weken een plaats te laten zijn voor verstrooiing, vermaak en ontspanning.
Mijn voorstel: als u nu eens een stukje schrijft over een boek dat u uw mede-blog-volgers wil aanraden. Het mag alles zijn: romans als Oorlog en vrede of Orlando Furioso of Opgewekt naar de eindstreep of Murder on the Orient Express of Effi Briest, of nonfictie als De mechanisering van het wereldbeeld of Gödel Escher Bach of Bedrieglijk echt of Een leven op onze planeet of Über den Prozeß der Zivilisation of The Wealth of Nations. Poëzie mag natuurlijk ook, al vind ik voor mij het altijd lastig uit te leggen waarom een gedicht “werkt”.
Als u niet weet hoe u me kunt bereiken is daar een contactpagina. Een Wordbestandje of een gewoon mailtje is voldoende. Ik zal uw stukjes linken naar de Athenaeumboekhandel of een boekhandel naar uw keuze, zodat lezers – wie weet – het boek bestellen en ook de lokale middenstand ervan profiteert. (De meeste boekhandels leveren ook per post.)
Laten we de komende weken in elk geval benutten om elkaars leven wat te verrijken en elkaar zo te bevoordelen. Zo kan iets dat vooral een vervelende lockdown is veranderen in iets dat ook, althans zo nu en dan, lijkt op een lange kerstvakantie.
Leuk idee. Ik vond gisteren Moresnet bij de straatbieb, wat ik zonder deze blog waarschijnlijk had laten liggen.
U gaat een paar genoeglijke uren tegemoet.
“We kunnen het er ook helemaal niet over hebben.”
Fijn. Alles wat ik er over te zeggen had heb ik toch al twee blogposts geleden opgeschreven. Hoewel ….. geïnspireerd door het etymologische stukje van dhr. Knepper borrelt er een ideetje. Maar ik kan nog niet beoordelen of het wat is.
Omdat het hier vaak over de Bijbel als boek gaat, een citaat uit Jordan Peterson’s Bible Lectures:
“You may know, you may not, that I’m an admirer of Nietzsche. Nietzsche was a devastating critic of dogmatic Christianity— Christianity as it was instantiated in institutions. Although, he is a
very paradoxical thinker. One of the things Nietzsche said was that he didn’t believe the scientific revolution would have ever got off the ground if it hadn’t been for Christianity and, more specifically, for Catholicism. He believed that, over the course of a thousand years, the European mind had to train itself to interpret everything that was known within a single coherent framework—coherent if you accept the initial axioms. Nietzsche believed that the Catholicization of the
phenomena of life and history produced the kind of mind that was then capable of transcending its dogmatic foundations and concentrating on something else. In this particular case it happened
to be the natural world.”
Je hoeft niet christelijk te zijn om dit te begrijpen. Dat “transcending its dogmatic foundations” heeft natuurlijk wel tot secularisatie geleid.
De Boeken der Kleine Zielen van Couperus. Eens in de zoveel jaar herlees ik die. De taal, maar ook de tijd waarin het speelt, de onderlinge relaties, alles war Couperus zo sterk in was.
Mijn laatste twee ‘literaire’ boeken waren De Pest en Serotonine, maar nu zit er allemaal fijne 1950’s SF pulp in mijn Kobo. Philip K. Dick is nog steeds een aanrader.
Ik vond Fahrenheit Nogwat een beetje tegenvallen.
Laat ik dan maar weer eens een vrouw noemen. Robin Hobb is een goede, bij vlagen uitmuntende fantasy auteur.
1. Robin Hobb is inderdaad fijn om te lezen. Er zijn veel boeken/series van haar hand.
2. De vijf boeken van The Quincunx, geen idee of ze zijn vertaald, geven lang leesplezier. Net Dickens in het kwadraat. Charles Palliser, 1988. Ze moeten alle 5 in de juiste volgorde gelezen worden.
3. Radetzkymars, Joseph Roth, nieuwe vertaling Els Snick, van Oorschot. Ik lees ‘m aan mijn man voor, bij de koffie.
4. If on a winter’s night a traveller, Italo Calvino, 1979.
5. Invisible cities, Italo Calvino, 1972.
6. Vanished Kingdoms, Norman Davies, 2011.
7. The Guernsey Literary & Potato Peel Pie Society, Mary Ann Shaffer, 2008.
De nummers 1 en 6 kan ik van harte be-amen
Eerder dit jaar las ik Mithridates the Great, geschreven door Philip Matyszak, en heb daar zeer van genoten. Een beetje de laatste Hellenistische stuiptrekkingen tegen de Romeinse overheersing van Klein Azië, met nogal wat voor mij onbekende feiten. Dit boek leest als een avonturenroman. Dat daar nog geen blockbuster van een Hollywood film over gemaakt is!
Behorende tot een risicogroep vwb corona wandel ik veel. Luisterboeken haal ik binnen via librivox.org. Na alle werken van Louis Couperus te hebben genoten, ben ik nu bezig met Les Misérables van Victor Hugo.
Voor historisch soort van verantwoorde zwaarden & sandalen fictie zou u de romans van de Britse oudheidkundige Harry Sidebottom (sic) kunnen proberen https://www.harrysidebottom.co.uk/ in de eerste plaats de ‘Warrior of Rome’ reeks rond Marcus Clodius Ballista geboren Dernhelm, een prins van de Angelen die in het midden van 3e eeuw n. Chr. zijn leven moet wijden aan de strijd voor het geteisterde Romeinse rijk.
De eerste delen zijn nog als Strijder voor Rome in het Nederlands uitgebracht
https://www.boekwinkeltjes.nl/s/?q=Harry+sidebottom&t=1&n=1&from=header
Auke van der Woud, Het Lege Land, heeft mijn kijk op de negentiende eeuw ingrijpend veranderd, vooral de eerste helft van de eeuw. Het vele negentiende-eeuwse materiaal dat ik als archivaris onder ogen kreeg heeft dat alleen maar versterkt.
Wat ik leuk zou vinden is als er bij Mainzer Beobachter een mailadres zou komen waarheen je tips of vragen kunt sturen. Het is dan logisch dat die dan niet beantwoord kunnen worden en dat met een klein deel maar wat gedaan wordt. Maar soms kom ik iets tegen, een boek of een bericht of heb ik een vraag waarvan ik denk: “Dat zou misschien wat zijn voor een stukje”.
Er staat een linkje in de voorlaatste alinea.
Unterleuten van Juli Zeh. Wat een fantastisch boek. Ieder hoofdstuk is geschreven vanuit een van de protagonisten, allen inwoners van een klein dorp waar iedereen elkaar kent. Op een onbebouwd stuk grond komen windmolens, of niet.
Niet het boek gelezen, maar wel de driedelige film op ZDF gezien. Ook ik die films vond ik dat fantastisch. Vooral de hardheid waarmee iedereen met elkaar omging trof me.
Dat wij ook niet vergeten de stripboekhandels die dicht zijn.
Een aanrader die hier zeker past is de reeks Murena van Jean Dufeaux (scenario) en oorspronkelijk Philippe Delaby (tekeningen), na diens overlijden Theo Caneschi
https://www.lambiek.net/shop/series/murena/70301/lemuria—schetsen.html
Vooral de delen van Delaby zijn prachtig getekend, en het verhaal kan zich qua valsheid en hardheid meten met de beste periode van Game of Thrones.
Lucius Murena moet zich staande zien te houden in de tijd van Claudius, Nero, Agrippina, Poppaea en ook Petrus en er komt brand.
De delen 1 t/m 8 zijn uitgebracht in twee mooie integraal bundels, die echter steeds zeldzamer worden in de verkoop.
Licht verteerbaar maar wel onderhoudend, met een goede kijk op de Romeinse maatschappij en derhalve leerzaam voor leken: de boeken van Steven Saylor over de Romeinse detective Gordinanus, eerste eeuw v.c.
Ali en Nino, van Kurban Saïd. Een heel mooi en soms erg geestig liefdesverhaal dat mij veel leerde over de verschillen tussen oost en west. Een van de weinige boeken die ik herlees.