Moed kan de Groningse oudhistoricus E.Ch.L van der Vliet niet worden ontzegd. In Een geschiedenis van de klassieke Oudheid zet hij zich aan een onuitvoerbare taak: het bieden van een overzicht van de geschiedenis van de oude wereld tussen 1100 v.Chr. en 580 na Chr. Dat onderwerp beslaat zeventien eeuwen (meer dan valt te overzien), speelt zich af in drie werelddelen (meer dan valt te bereizen), en veronderstelt kennis van archeologie, geschiedenis en een dozijn oude talen (meer dan valt te leren).

En verdraaid, het boek is onverwacht goed. Om uit te leggen hoe goed, en om aan te geven waarom het de lezer van deze boekenbijlage toch zou kunnen teleurstellen, zal ik de door de auteur te overwinnen problemen beschrijven. Die raken alle geesteswetenschappen en zijn serieus. Alle reden dus om extra ruimte te nemen en de problemen te illustreren aan de hand van een boek dat die extra ruimte ook waard is.

Lees verder ““Dit zijn de feiten en daarmee moet u het doen”” →