Geliefd boek: De kinderen van de wind

In maart schreef ik een in memoriam voor Albert Uderzo en één van de dingen die ik noemde, was dat het bij stripverhalen niet het belangrijkst is of je goed schepen of paarden kunt tekenen, maar of je goede personages kunt neerzetten. En vandaag wil ik het hebben over een andere grootmeester van het beeldverhaal die dat als geen ander kan, namelijk François Bourgeon. Een man die juist fantastisch goed schepen kan tekenen, iedere plank, iedere katrol zit op de juiste plaats, maar het zijn de mensen op de schepen die hij zo levensecht weet neer te zetten dat je het gevoel hebt samen met hen aan boord te zitten.

In De kinderen van de wind maken we kennis met Isabeau de Marnaye (of niet?) die verkleed als man naar zee gaat, verliefd wordt op een matroos, gevangen genomen wordt door de Engelsen, ontsnapt en in Afrika verzeild raakt. Zo naverteld lijkt het allemaal niet heel origineel, maar Bourgeon gebruikt het liefdesverhaal tussen de vrijgevochten (en sexy!) Isa en haar Hoël om het grotere thema van de transatlantische slavenhandel aan te pakken.

Lees verder “Geliefd boek: De kinderen van de wind”