Een paar maanden geleden bracht ik een bezoekje aan de Groningse Folkingestraatsynagoge, die na de oorlog dienst deed als wasserij, inmiddels in oude luister is hersteld en in 2006 haar honderdjarig bestaan vierde. Het viel me op dat er nog maar weinig ruimte nodig was om de gelovigen een zitplaats te geven – de reden van het gedaalde bezoekersaantal behoeft geen toelichting. De te grote zaal dient nu als expositieruimte en bood plaats aan de reizende tentoonstelling Oorlogskind.
Het object dat op mij de meeste indruk maakte, was een briefje dat kort na de oorlog vanuit Westerbork was verstuurd: een vrouw stelde een echtpaar gerust dat hun zoon de oorlog had overleefd. Het jongetje had nog een PS toegevoegd, waarvan ik me alleen herinner dat het scheef aan de voet van bladzijde was gekrabbeld en was getekend met ‘Eddy’, ofwel Ed van Thijn, ooit burgemeester van Amsterdam, waarnemer in Sarajevo, tweemaal minister van Binnenlandse Zaken en tegenwoordig Eerste-Kamerlid.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.