Amsterdam-West, kwart voor twee ’s nachts: ik kom thuis van een nachtelijk fietstochtje. Als ik de laatste brug over ga, word ik aangesproken door een forse man, die Engels spreekt met wat lijkt op een Frans accent. “Pas op,” denk ik, “het hoeft geen goed volk te zijn. Geef geen geld.”
Hij vraagt hulp: zijn metgezel is ziek en heeft insuline nodig. Dat klinkt alsof het menens is. Ik leg uit dat de nachtapotheek in het ziekenhuis is en besluit hun geen contant geld te geven maar wel een taxi te regelen. Als ze die niet nemen, zijn het oplichters maar als het toch menens is – en dat zou best kunnen – kan ik die twintig euro wel missen. Ik fiets dus vooruit om op de kruising van de Bilderdijkstraat en Kinkerstraat een taxi aan te houden.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.