De zomer komt er weer aan en tegenwoordig is die heter en duurt die langer dan ooit. Wie van winterse kost houdt heeft dus een probleem. Dat geldt al helemaal voor een alleenstaande man als ik, die het zich in de keuken graag gemakkelijk maakt. Nou beweren tegenwoordig hele legioenen deskundigen dat hun recepten goed te doen zijn voor de grootste kookonbenul. Toch kan ik het op TV meestal niet volgen en begrijp ik recepten op papier vaak nauwelijks voor de helft. Internet is nog erger – daar geldt blijkbaar hoe moeilijker en ingewikkelder hoe beter. Mijn recept is voor twee personen (omdat ik lui ben kook ik altijd voor twee dagen). Niet geschikt voor fanaten, want wie doorwerkt is binnen een half uur klaar.
Benodigdheden: ruime pan en koekepan of wok.
Ingrediënten: kleine hele uit of halve grote ui; paprika of paprikapoeder; zwarte peper; twee of drie knoflookteentjes dan wel knoflookpoeder (ik geef de voorkeur aan de laatste, want, u raadt het al, ik ben lui); pakje zuurkool van 450 of 500 gram (maakt niet uit welke soort); rookworst; klein blikje ananas, perzik of abrikoos; rijst (ik houd van zilvervliesrijst); klein blikje tomatenpuree; zoete ketjap; zout of bouillonblokje (de laatste is slechter voor de bloeddruk); zonnebloemolie (ik gebruik de goedkoopste) of andere olie naar voorkeur; kleine hoeveelheid water in een kopje.
Kook drie tot vier handen rijst in de pan met ruim water, zo lang als de verpakking voorschrijft. Het water moet ongeveer anderhalve centimeter boven de rijst staan. Eventueel één bouillonblokje meekoken voor extra smaak. Als de rijst klaar is goed afgieten en er een beetje zoete ketjap doorheen roeren. Dat vind ik vooral bij zilvervliesrijst lekker.
Snijd ui, paprika en knoflook in kleine stukjes. Snijd ook de rookworst in stukjes. Maak de olie heet; een minuutje is voldoende. Bak de ui enz. in de hete olie gedurende drie tot vijf minuten. Geeft u de voorkeur aan poeder, strooi die onmiddellijk aan het begin over de ui. Zo ook het zout en de zwarte peper. Met iets van hout goed roeren. Daarom heet dit roerbakken. Om aanbranden te voorkomen voegt u eventueel af en toe een beetje water toe – als er flink wat stoom af komt is het goed (afzuigkap aanzetten). Maar dit is niet altijd nodig.
Voeg de tomatenpuree toe en onmiddellijk de stukjes rookworst. Bak die twee tot drie minuten. Doe de zuurkool en de ananas (of anderszins) erbij, bak die hooguit nog vijf minuten. Aanbranden is vrijwel onmogelijk dankzij aanhangend vocht. De hele tijd blijven roeren.
Pietlutten kunnen de rookworst apart bakken (extra koekenpan nodig, dus ook meer afwas), maar ik vind dat onzin. Het gaat toch allemaal tegelijk dezelfde mond in.
Rijst op bord scheppen en de zuurkooltoestand erbovenop. Afkoelen is helemaal niet erg, het blijft even lekker, juist op hete dagen. Smullen maar!
[Op mijn uitnodiging om met enkele gastbijdragen dit tot een coronavrije ontmoetingsplaats te maken, ging Frank Buisman opnieuw in. Dank! Meer gastbijdragen zijn welkom.]
Vind ik ook! Alles komt toch in dezelfde maag terecht. Daarom maak ik van alles een lekker prakkie.
Ik heb nooit begrepen waarom stoofpotjes iets voor de winter zouden moeten zijn. In het tropische Kenia at ik ook zo vaak beef stew en een gerecht dat als ik me goed herinner kyenyeni heet en wel wat weg had van stamppot boerenkool. En een hotdog met zuurkool is altijd lekker!
Stamppot ligt me te zwaar op de maag als het heet is. Dat is nogal logisch, want door te stampen verhoog je de dichtheid van het voedsel.
W. T. F.,….? Wat voor relevantie heeft het al dan niet eten van stamppotten voor een geschiedenisblogje? Het lijkt verdorie de margriet wel- en dan wel fulmineren dat geschiedenis geen vermaak, maar wetenschap is…
James Cook gaf zijn mannen zuurkool te eten om scheurbuik tegen te gaan. We zijn een geschiedenisblog of we zijn het niet!
+1.
Ik had eigenlijk middeleeuwse pastinaak stamppot met zuurkool verwacht op deze blog, en niet deze anachronistische out of place combinatie van zuurkool met rijst
Onlangs lag er op de groentenafdeling bij AH alleen nog een zakje pastinaken. Daar dan maar een stamppot van gemaakt, was goed te knagen.
Ideetje voor wat meer ingrediënten?
https://youtu.be/KsK423N-z7Y
Ik ben voor simpele kost!
Nooit gehouden van de nouvelle cuisine. Als ik toch beroepshalve in een wat ‘beter’ restaurant moest eten, ergerde ik me aan de ober die het voorgerecht op tafel zette, en vervolgens ging uitleggen wat al die liflafjes op het bord inhielden.
Maar Frank, je kunt toch ook sommige dingen, zoals rode kool, erwten en worteltjes, etc. kant en klaar kopen. Dan heb je maar één extra pannetje nodig.
Worst, rode kool, kruimige aardappelen. Een traktatie!
Weer verkeerde kolom!
Was @ Frank Buisman.
Schitterend!
“Zijn vader mengde de sla door persen met de vork met de aardappelen en moeste alles met de uien samen. God,almachtige zie onze daden en beproevingen,zei Frits bij zichzelf.naar de hand kijkend,die de vork gestaag op en neer bewoog.”
Ha, toch geschiedenis. Jaren 50? Van het Reve. Nostalgie, net als de zuurkool.
Wel geschiedenis uit de grijze,kleinburgerlijke jaren van de jaren 50, Nanny. Maar nostalgie wil ik het als” ervaringsdeskundige” beslist niet noemen. Eerder als signaal van opmaat naar de roerige jaren 60
Maar ” prakken” dat ook mijn afschuw opwekte kan natuurlijk weer gezien worden als verzet tegen het nu gangbare culinaire snobisme. En geef Jona maar eens ongelijk!
Alles kan altijd erger. Ik heb eens in een mooi restaurant met iemand aan tafel gezeten die de fijne gerechtjes van de Indonesische rijsttafel met een vork door elkaar prakte. En dat was geen blijk van verzet.
Maar Frits vervolgt dan ook:” het door een mengen van een zorgvuldig toebereide maaltijd geldt als een belediging van degene die hem heeft gekookt,vader”
Maar als je in je eentje bent valt er niemand te beledigen. Een van de weinige voordelen van alleen zijn.
Rond 130 voor Christus zou Plinius al geschreven hebben hoe hij van de heerlijke smaak van gefermenteerde witte kool kon genieten.
Neem voor de bereiding eens 1 kopje rijst in 2 kopjes water, breng het aan de kook en laat het op laag vuur garen. Probeer eens basmati of pandamrijst en altijd de witte.
Nooit de poeders van paprika, knoflook of ui, maar gewoon het spul zelf in de pan bereiden, zoals het door de eeuwen heen gedaan is. Vervang de zonnebloemolie eens door olijf- of kokosolie, gezonder en lekkerder.
Bij zuurkoolprakkers gaat het inderdaad allemaal tegelijk dezelfde mond in. Hou je van lekker dan hou je de onderdelen afzonderlijk om de verschillende smaken te kunnen proeven.
Ik vind knoflookpoeder lekkerder dan knoflookteentjes en het is minder werk. Paprika- en uiepoeder vind ik daarentegen flauw smaken, dus dan wil ik wel wat extra snijden.
Bakken in de goedkoopste zonnebloemolie of in luxe grachtengordel Want Het Komt Uit Verweggistan Olie, daar heb ik nooit verschil in geproefd. Het argument “gezond” staat bij mij te laag op de prioriteitenlijst om ook maar enige indruk te maken. In Nederland is “gezond” de jongste versie van seculier calvinisme. Daar doe ik niet aan mee. Dan maar een paar maanden eerder dood, daar word ik ook niet slechter van.
Prakken doe ik niet en vanavond heb ik de afzonderlijke onderdelen van mijn zuurkooltoestandje prima kunnen onderscheiden – zo ook de rijst. Hoe ver trekt u dat trouwens door? Ui apart bakken? Paprika ook? Knoflook ook? Enzovoort? Hebt u al gauw tien koekepannen nodig. Dank u wel, aan afwassen heb ik een flinke hekel.
Maar het maakt niet uit. Het fijne van koken, ook als het gemakkelijk moet, is dat de eigen smaakpapillen de doorslag geven en niets anders. En wie zichzelf wil kastijden door gezond boven alles te stellen moet dat vooral niet nalaten.
Wat gezien de aantallen reacties opmerkelijk is, dat er meer reacties zijn op een ¨recept¨ dan op vrijwel alle eerdere blogs over archeologische onderwerpen. Misschien, en dat is dan een tip voor Jona, is de focus van deze blog te wijzigen in de richting van een archeologisch verantwoorde kookrubriek.
Nou, daar komt ie!
https://youtu.be/HFH2ybdbMNQ
Garum! Vies,vies, vies. Maar de Romeinen vonden het lekker.
Haggis! Vies,vies, vies. Maar de Schotten vinden het lekker.
Iets z i e n bereiden bederft vaak de appetijt!
Overigens een heel leuk filmpje.
Wil je helemaal voor een reactierecord, voeg er nog een snuifje Jezus aan toe. Overigens ben ik grote fan van zuurkool en rookworst, maar de suggestie om fruit of rijst toe te voegen versterkt de vooroordelen die wij zuiderlingen koesteren tegenover de Nederlandse keuken. Ik ben geïntrigeerd, maar sceptisch.
Stoofpotjes zijn altijd goed – vanavond staat er bij ons stoofvlees met blauwe Chimay op het menu. Kan me niet schelen hoe warm het buiten is, maar het smaakt me toch net iets meer in de herfst.