Ik heb me weleens afgevraagd wat ik nu de mooiste Nederlandse rivier vind. Misschien is het de Linge, misschien is het ook wel de IJssel. Ze hebben allebei iets heel bijzonders. Als ik echter met een pistool op de borst moest kiezen, zou ik vermoedelijk de Overijsselse Vecht noemen. Een echte reden kan ik daarvoor niet bieden, maar het onderscheidende is in elk geval niet het einde van dit riviertje, dat zich uiteindelijk door één van zijn mondingen via het stadion van PEC Zwolle verliest in de gracht rond Zwolle. Dat einde is maar nauwelijks minder schlemielig dan dat van de Amstel, bij de aanlegsteiger van een rondvaartboot aan het Amsterdamse Rokin.
Fiets je voorbij het MAC³PARK-stadion (wie verzint zo’n naam?!) naar het oosten, dan opent het landschap zich. De meander hierboven is even voorbij Zwolle. Daarna biedt het landschap alles wat je hartje begeert: mooie uitzichten over een rivier, kasteel Rechteren bij Vilsteren, de ruïne van een vroegmiddeleeuwse motte die daar ergens rechts langs de weg ligt, en vlak voor Ommen de St-Ada’s Hoeve.(Als u die niet kent, was u nooit lid van de scouting.)
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.