Donderdag 20 juli 1944, 15:45 (Rangsdorf)

Olbricht (links, met ridderkruis) in gezelschap van Wernher von Braun (in burger). De man middenin is Heinz Brandt, die zou worden gedood bij de aanslag in de Wolfsschanze.

Als operatie Walküre zou zijn begonnen, zou vliegveld Rangsdorf bezet moeten zijn door eenheden van het reserveleger. Als Von Stauffenberg en Werner von Haeften landen, blijkt daarvan echter geen sprake. Von Haeften rent naar de dichtstbijzijnde telefooncentrale en belt met het Bendlerblock: “De Führer is dood!” Eindelijk hebben de samenzweerders in Berlijn de zekerheid die ze nodig hebben.

Olbricht ijlt naar zijn superieur, Fromm, met de papieren waarmee Walküre in werking kan worden gesteld terwijl Albrecht Mertz von Quirnheim de aanwezige officieren alvast vertelt wat er zal gebeuren: nu Hitler het slachtoffer is van een moordaanslag, krijgt de Wehrmacht buitengewone bevoegdheden. De strijd in Rusland, Italië en Normandië gaat vanzelfsprekend gewoon verder. Veldmaarschalk Erwin von Witzleben zal, als officier met de hoogste rang, het opperbevel van Hitler overnemen en generaal Ludwig Beck wordt de nieuwe president van Duitsland. Over de integratie van de gewapende delen van de SS in de bevelstructuur van de Wehrmacht, zo weet Mertz te vertellen, wordt momenteel overlegd.

Lees verder “Donderdag 20 juli 1944, 15:45 (Rangsdorf)”

Donderdag 20 juli 1944, 15:15 (Berlijn)

Mussolini en een ongedeerde Hitler nemen de schade op

Generaal Fritz Thiele keert terug van zijn wandeling en belt met de Wolfsschanze. De telefoonblokkade is nu opgeheven en hij verneemt wat hij al wist: er is een enorme explosie geweest, er zijn vier doden, een groot aantal officieren is zwaargewond, waaronder mogelijk ook Hitler zelf.

Hij gaat naar generaal Friedrich Olbricht, die aarzelt of hij Walküre in werking moet zetten. Hij kan zich niet permitteren dat hij het reserveleger opnieuw voor niets oproept. Zijn superieur, generaal Fromm, die inmiddels is teruggekeerd naar het Bendlerblock, zal dat nooit accepteren. Olbricht kan voor het moment dus niets doen. Hij weet op dit moment zelfs niet of Claus von Stauffenberg in leven is, is gearresteerd of bij de operatie is omgekomen.

Die zit in feite al twee uur in het vliegtuig en nadert vliegveld Rangsdorf.

[Terug naar het eerste deel; deze reeks wordt over een half uur vervolgd.]

Donderdag 20 juli 1944, 08:00 (Rangsdorf)

Berthold en Clauss von Stauffenberg

Om zes uur in de ochtend haalt Von Stauffenbergs chauffeur hem op bij de villa van zijn broer Berthold. Berthold rijdt mee naar vliegveld Rangsdorf, even ten zuiden van Berlijn. Daar worden ze opgewacht door onder andere Werner von Haeften, Claus’ adjudant, die ook in het complot zit. De broers nemen afscheid.

De mannen hebben een vliegreis van een kleine 600 kilometer voor de boeg naar de Wolfsschanze, het hoofdkwartier van Adolf Hitler in Oost-Pruisen. De vergadering zal beginnen om 13:00 en de samenzweerders verbijten zich als grondmist het opstijgen belet. Uitstel van de aanslag is geen optie meer: de laatste dagen is immers duidelijk geworden dat de contacten met de communisten waren gerund door de Gestapo, die Carl Goerdeler op het spoor is gekomen. De aanslag moet coûte que coûte plaatsvinden.

Om acht uur kan het vliegtuig opstijgen.

[Terug naar het eerste deel; deze reeks wordt om 10:15 vervolgd.]