Op het adres waar ik woon, stond vroeger een bedrijfje ingeschreven. De medewerkers ontvangen nog wel eens post. Ik schrijf hun nieuwe adres dan op de envelop en stuur het door. Soms zit er een in cellofaan verpakt tijdschrift tussen, waarop ik geen adres kan schrijven. Ik doe het dan in een A4-envelop en plak er wat postzegels op. Eigenlijk verbaasde het me dat de geadresseerde haar nieuwe adres nooit had doorgegeven, maar ik heb het te druk om haar een brief te schrijven met het verzoek de redactie een adreswijziging te sturen.
Dat had ik beter wel kunnen doen, want onlangs stond De rand van het Rijk besproken in het tijdschrift en mijn co-auteur Arjen Bosman stuurde me het blad toe. Het bleek geheel vol te staan met advertenties en verkochte kopij. De redactionele inhoud was nul, of vrijwel nul. Langzaam werd het duidelijk wat er aan de hand was.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.