Twee stations

Zomaar een nachtelijk station

Hoe kwam het dat ik gisteravond laat nog met een fiets in de trein zat? Nou, mijn moeder was jarig en mijn kranige Curaçaose nichtje is een weekje in Nederland. Ik was daarom gisteren, toen ik uit Zutphen terugkwam van mijn werk voor Ancient History Magazine, even langsgegaan bij mijn ouders in Apeldoorn. En omdat mijn ouders die middag ook mijn nichtje uit Hengelo hadden moeten afhalen, leek het me onpraktisch ze ook nog mij van de trein te laten halen. Daarom was ik die middag per fiets naar het ouderlijk huis gegaan en daarom reisde ik zo rond half tien nog vanaf het Apeldoornse station naar Amsterdam. Ik hoopte op een stille, doorgaande trein: ik moest een vervelend boek lezen en als je niet steeds wordt onderbroken, lukt het makkelijker om door de zure appel heen te eten.

Van lezen kwam het echter niet doordat een zomers geklede bedelaar zich bij me vervoegde. Hij vertelde te zijn beroofd en wilde geld voor een kaartje, maar liep verder toen ik zei dat ik voor hem zou betalen als hij de conducteur haalde. Hij viel nog een jonge vrouw lastig, die eveneens wel wilde luisteren maar geen ongecontroleerd geld wilde weggeven. Ik moest meeluisteren, dus het boek schoot niet echt op.

Lees verder “Twee stations”

Dood op het spoor

Ik ben zojuist met de trein naar Amsterdam vertrokken vanuit Assen. Ik had de reis eigenlijk willen beginnen in Groningen en had daar mijn kaartje al gekocht toen aan de reizigers werd meegedeeld dat er “wegens een aanrijding” geen treinverkeer was naar Assen.

Er waren al drie bussen vertrokken en er zouden er nog drie rijden, maar hoe laat die zouden aankomen wist niemand en aangezien er dus “(zeer) beperkt busverkeer” was, moest ik rekening houden met een vertraging van minimaal een uur. Omdat ik liever niet overnacht in Zwolle of Amersfoort, nam ik een taxi naar Assen. Daar werd omgeroepen waarom de trein niet reed. “Wegens een aanrijding met een persoon rijdt de sprinter naar Groningen niet.”

Lees verder “Dood op het spoor”

Vertraagde treinen

trein1

Ik weet niet wie de communicatiestrateeg is van de Nederlandse Spoorwegen, maar het staat buiten kijf dat hij (M/V) briljant is. Slecht nieuws wordt de laatste tijd steeds zó gebracht dat alleen een enorme zuurpruim er geen plezier aan beleeft. Wanneer je hoort dat de trein “aankomt over tien minuten”, heb je toch maar mooi een leuk puzzeltje om op te lossen: wat de NS eigenlijk willen laten weten is immers dat je trein is vertraagd. Als de trein niet rijdt “wegens aangekondigde werkzaamheden” weet je dat ze bedoelen dat het je eigen schuld is dat je het niet weet. De decodering van NS-boodschappen is een schone zaak en schenkt forenzen veel vermaak.

Tot zover het sarcasme. Er schuilt een fundamenteel probleem in de manier waarop de NS mensen slecht nieuws brengen: door mooi weer te spelen. Ze laten je geen ruimte om je te ergeren, terwijl die ergernis wel degelijk reëel is. Een trein die te laat is, is gewoon te laat en het is dubbel storend als degenen die daarvoor verantwoordelijk zijn, doen alsof er niets aan de hand is.

Lees verder “Vertraagde treinen”

Your Captain Speaking

Het interieur is wat uit de mode, maar het vliegtuig van de Iraanse prinses Ashraf was comfortabeler dan een modern passagiersvliegtuig.

Ik zit – en helaas niet voor mijn plezier – bovengemiddeld vaak ik een vliegtuig. Afgezien van de enorme snelheid waarmee je je verplaatst, is er weinig leuks aan en één van mijn grootste ergernissen is de eindeloze hoeveelheid geklets. Ik heb laatst, op een nachtvlucht van Beiroet naar Istanbul, genoteerd waarmee je zoal wordt lastiggevallen.

Lees verder “Your Captain Speaking”