Ik doe even een beroep op de “wisdom of the crowds” en met “crowd” bedoel ik jullie, trouwe volgers van deze blog. De kwestie is deze.
Twee eeuwen geleden is de Altertumswissenschaft ontstaan met als doel de burger Bildung bij te brengen. De humaniora moesten de mens meer mens maken en bevrijden van te gemakkelijke vooroordelen. “Fliehet aus dem engen dunklen Leben in des ideales Reich,” met een gevleugeld woord van Schiller. Er is niets mis met dat ideaal, maar in de loop van de negentiende eeuw werd kennis van de Oudheid steeds minder een middel tot bevrijding dan het privilege van een gearriveerde burgerklasse. Wat ooit bevrijdend was, was dat niet langer. Wat links was, werd rechts, in een tijd dat die etiketten nog iets betekenden.
Ik hoor de laatste tijd steeds vaker hoe de publieke perceptie van de klassieken in een wel erg rechts vaarwater is gekomen en het recente boek van Donna Zuckerberg, Not All Dead White Men (recensie) zal daarbij zeker een rol spelen. Haar voorbeelden zijn vooral afkomstig uit het Angelsaksische taalgebied, maar de mensen met wie ik er de afgelopen weken over heb gesproken, meest classici en een enkele archeoloog, menen dat het boek ook urgent is voor Nederland.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.