[Dit is het tweede van enkele artikelen over kernfusie. Het eerste was hier.]
Het procedé om tot kernfusie te komen, is op zich niet ingewikkeld. Zie het plaatje hieronder. Een waterstofkern die bestaat uit een proton en een neutron (“deuterium”), wordt samengevoegd met een waterstofkern die bestaat uit een proton en twee neutronen (“tritium”). Het resultaat is een instabiele kern met twee protonen en drie neutronen. Deze valt die uiteen in een heliumatoom en een los neutron, dat weer kan worden gebruikt om deuterium en tritium te maken. Een mooie cyclus, die inmiddels in het laboratorium tot stand kan worden gebracht.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.