Vandaag is het vijf jaar geleden dat deze blog online ging met een krabbel over Don Quichot, waarover ik toevallig binnenkort opnieuw wil schrijven. Na het eerste stukje volgden er nog 2179, ofwel ongeveer zes stukjes per vijf dagen.
Gaandeweg zijn er thema’s ontstaan die steeds terugkeren, zoals de reeks over de museumstukken, die ik zelf het leukst vind. Populair bij de lezers zijn de stukjes over kwakgeschiedenis: onzinnige ideeën over de Oudheid, pseudowetenschap en ondermaats functionerende oudheidkundigen. Ik heb ook gezocht naar de mechanismen waardoor de oudheidkunde zoveel onzin aantrekt, en die stukken beschouw ik als het meest waardevolle van deze website. Ik vatte ze onlangs samen en ik beken dat ik gisteren zat te peinzen of ik ze niet eens moest bundelen in een boek – niet omdat daarin iets nieuws zou staan maar omdat het, eenmaal gepresenteerd als een doorlopend verhaal, wellicht wat meer impact heeft.
Gemiddeld heb ik ruim 1100 bezoekers per dag en verder zijn er een kleine 600 mensen die ieder stukje per mail krijgen. Leuk is dat ik op deze wijze weer contact heb gekregen met enkele uit het oog verloren vrienden.
De diverse bezoekers lieten inmiddels 9.168 reacties achter – of beter, ik heb er 9.168 laten staan, want ik heb ook het een en ander weggehaald. Hoewel dat laatste misschien wat teleurstellend is, ben ik doorgaans blij met de reacties. Dat maakt het bijhouden van deze blog tot een genoegen – dus laten we er nog maar vijf jaar mee doorgaan.
Een lustrum is geen lustrum, dus, proficiat en fijn dat je er mee door gaat. Begrijp niet waar je de tijd vandaan haalt!
Dat vraag ik mezelf ook wel eens af.
Ik kijk er dagelijks naar uit en in de afgelopen jaren heeft het me ook gevormd in het gerichter duiken in de geschiedenis. Vooral doorgaan en en dank voor al die inspanning!
Gefeliciteerd!
Zonnige groet,
Gefeliciteerd en veel dank. Het lezen van de Mainzer Beobachter is een vast onderdeel van m’n dag geworden.
Gefeliciteerd! Ook ik sla zelden een dag over. Blijf vooral doorgaan.
Proficiat en op naar de 10!
Gefeliciteerd mijnheer Lendering.De Mainzer Beobachter is werkelijk een vondst zeker voor niet wetenschappelijk geschoolden zoals ik. Graag doorgaan zeker de volgende vijf jaar.
Ook mijn gelukwensen, Jona. Al is het alleen maar om aan te geven dat het niet alleen mannen zijn die dagelijks naar jouw pagina uitkijken!
Anne-Miek
Grote bewondering voor je, Jona. Hoop ooit nog eens de tijd te vinden om AL je stukjes te lezen (want ze zijn allemaal lezenswaardig, zelfs je NS-gedoe), maar je schrijft sneller dan ik kan lezen, dus hou het maar bij de actuele stukken.
Gefeliciteerd!
Gefeliciteerd.
Ik kan je blog niet missen.
Theio
Proost! Op de volgende vijf jaar.
Heel veel dank voor al het (goede) werk.
Van harte gefeliciteerd lees met veel plezier je artikelen.
“…te peinzen of ik ze niet eens moest bundelen in een boek…”
Noot 555 van “Israël verdeeld” gaat je nog parten spelen 😉
Ja, daar dacht ik ook al aan. Ik zal het “pamflet” in plaats van “boek” noemen. 😉 Als het schrijven van boeken zinloos is geworden, maakt de verontwaardiging je wel tot pamflettist.
Je zit in mijn top vijf.
Van harte gelukgewenst! Kwakgeschiedenis kan mutatis mutandis ook toegepast worden op andere gebieden. Bijvoorbeeld de geneeskunde en geneeskunst, terreinen die ik ooit een beetje heb kunnen overzien. Alternatieve geneeskunst heet dat netjes uitgedrukt. Kwakgeneeskunst zou een helderder aanduiding zijn.
In een van de reacties is het treffend verwoord, als een moderne variant van Lucky Luke: Jona, de man die sneller kan schrijven dan anderen kunnen lezen. Proficiat!
Gefeliciteerd. Deze blog is 1 van mijn favorieten, ik lees het met veel genoegen.Op naar de volgende 5 jaar.
Heel mooi dat u wilt doorgaan. Alvast dank daarvoor. Proficiat.
Felicitaties.
Hoera, hoera! Dank. En volharding gewenst.
Als felicitatie is het heel egoïstisch, maar ga vooral nog vele jaren door. Ik open elke mail altijd in blijde verwachting. En schroom niet om nog een boek te schrijven, al is het voor die paar dinosauriërs die graag mooie boeken om zich heen willen hebben.
Hartelijk gefeliciteerd met het eerste lustrum en bedankt voor alle moeite besteed aan de blogs, Ik volg ze nog niet zo lang maar ik heb wel elke boeken van Jona Lendering gelezen. Het is lastig om kennis over te dragen zonder schoolmeesterachtig te worden. Jona slaag daar over het algemeen in.
De suovetaurilia, weer wat geleerd. Proficiat, dank, en ga door.
Elke keer als de ‘Mainzer Beobachter’ in mijn digitale brievenbus ploft veer ik op, en dat meen ik voor de volle honderd procent. Hartelijk dank voor al die leerzame en onderhoudende (en soms irritante 😉 ) artikeltjes; keep on doing this great work !
Proficiat en ik hoop dat je nog lang de moed en de energie kunt opbrengen.
Heb er tot nu toe veel van geleerd, waarvoor hartelijk dank!
Roger van Bever
Geachte mijnheer Lendering, beste Jona, het bereiken van deze eerste mijlpaal zijn zeker felicitaties waard; Proficiat – en nog vele jaren. De publicaties zijn een waar genot op de vlakken van wetenschapsbeoefening en algemene ontwikkeling. Ze zijn steeds uitstekend gedocumenteerd, en geformuleerd; feiten die alleen al pluimen verdienen. Oprechte dank voor Uw tijd, inzet, kennis, humor en relativeringsvermogen.
Een dag te laat, maar van harte. Ik weet wat een investering het kost een weblog langer dan 1 tot 3 jaar actief te houden. Dus: hulde!
Wie schrijft, die blijft – zo is toch het gezegde?
Gewoon doorgaan a.u.b. Ik ben niet de meest regelmatige lezer hier maar ik ben erg blij dat dit weblog bestaat.
Niet wetenschappelijk, maar toch duidelijk.
Keep on trucking, man!!!