Je hebt fietstochtjes en fietstochten. Tot die laatste categorie behoort een van mijn allerfavoriete dagjes uit. Eerst de trein naar Anna Paulowna en dan naar Friesland. Je fietst dan eerst naar Wieringen, waar je aan de noordkant langs kunt rijden, buiten de dijk om, naar het begin van de Afsluitdijk. In Den Oever is een Vikingmuseum, maar steeds als ik er ben, blijkt het gesloten. Wat wel jammer is, want het Vikingverleden van Noord-Holland is fascinerend.

Enfin, de Afsluitdijk is heerlijk. Je hoeft alleen maar rechtdoor, hoeft nooit af te stappen om op je smartphone te kijken waar je nu weer rijdt, je hoeft nooit rekening te houden met verkeer dat de bocht om komt. Het is jij en de dijk en de wind, waarvan ik alleen maar kan hopen dat u die achter en niet vóór hebt.

De eerste keer dat ik dit reed, moet in 1990 of daaromtrent zijn geweest. Ik was voor middernacht uit Amsterdam weg gegaan en gedurende de nacht naar Purmerend, Hoorn en Wognum gefietst; Wieringen lag geheimzinnig in het donker; de zon kwam op toen ik de Afsluitdijk over ging. Het was prachtig! In de verte lag de enorme werf waar Donald Trump in die tijd een jacht liet bouwen.

Ik ben die dag verder gefietst naar Franeker, Leeuwarden, Groningen en uiteindelijk Assen. Dat zou ik nu niet meer kunnen, maar de Afsluitdijk blijft een prachtige rit. Als u aankomt in Friesland, is er in Zürich een café met fijn appelgebak. Buiten de dijk kunt u doorrijden naar Harlingen, maar u kunt ook doorfietsen naar Franeker en het planetarium bekijken. En natuurlijk kun je ook terugrijden over de Afsluitdijk, om te zien of het Vikingmuseum dat u daar ’s morgens gesloten vond, nu wel open is.

[U zult met deze tocht overigens even moeten wachten, want de Afsluitdijk is momenteel voor het publiek gesloten. Omdat ik in Armenië ben, publiceer ik een voorjaarsfeuilleton over toeristische dingen die ik tijdens fietstochtjes in Nederland heb gezien. Vandaag: Noord-Holland.]