Ik had gisteren twee leuke afspraken in Utrecht en omdat het redelijk weer was, besloot ik op de fiets te gaan. Ook met tegenwind is dat een fijne rit langs de Amstel, Angstel en Vecht. Tot slot is er, vanaf Maarsen, de kaarsrechte weg naar het centrum van Utrecht. Het heet daar de Amsterdamsestraatweg en ik vind het een van de fijnste plekken in Nederland. En elke keer vraag ik me weer af waarom.
Ik kan een paar dingen noemen. Eén daarvan is – heel simpel – dat het iets grootstedelijks heeft. Een lange straat, vrij druk en met allerlei soorten winkeltjes, waar volgens mij minstens honderd nationaliteiten zijn vertegenwoordigd. De wijk lééft gewoon. In het verlengde hiervan: het is er een beetje rommelig. Ik bedoel niet dat het er vies is of zo, maar er is geen architect die een masterplan heeft opgesteld om de ziel eruit te projectontwikkelen. Dat is bijvoorbeeld gebeurd met de Amsterdamse Kinkerstraat, die honderden meters lang wordt geflankeerd door een geestloze portico en dito nieuwbouw. De Amsterdamsestraatweg is daarentegen een buurt met een eigen karakter, een wijk met een smoel.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.